Chet Baker - 25 jaar na zijn val geëerd door zijn fans. Optreden in Porgy en Bess herinnerd.
Hans Koert
Afgelopen zaterdag, 11 mei bezocht ik in Leuven een boekhandel, die, afgaand op zijn wervende etalageleuzen, boeken tot wel 70% van de verkoopprijs verkoopt, en werd aangenaam verrast door de zwoele kopstem van Chet Baker ........... dat maakt winkelen leuk, maar meteen realiseerde ik me dat de keus om Chet Baker te draaien misschien wel eens minder toevallig was dan ik eerst vermoedde. Zou het te maken kunnen hebben met het feit dat 25 jaar geleden de jazz-icoon overleed door een ongelukkige val uit een Amsterdams hotelraam? Navraag bij het meisje aan de kassa, van wie ik de gezamenlijke misdaadverhalen van Jef Geeraerts voor een vriendenprijsje mocht meenemen, gaf me geen uitsluitsel - ze keek me aan alsof ik haar een oneerbaar voorstel deed .... Chet Baker - ze had nooit van de man gehoord .... een feit dat ik haar niet kwalijk kan nemen, opgroeidend in een tijd dat dit soort jazzmuziek niet meer gehoord mag worden op de radio ....
Chet Baker - een legendarisch jazztrompettist en jazzvocalist; een icoon, die een leven van extremen leidde, een leven van hoogte-, maar ook peilloze dieptepunten ..... Hij hield het cliché van de aan drugs verslaafde jazzmuzikant levend, een cliché, dat wellicht paste bij jazzmusici uit de jaren vijftig van de vorige eeuw, maar tegenwoordig gelukkig tot de uitzondering hoort. Er zijn boeken vol over Chet Baker geschreven, die voor 80 procent gaan over zijn opmerkelijk leven en voor 20 procent over zijn muziek. Wie zijn leven wil kennen moet de film Let's Get Lost van Bruce Weber maar eens bekijken - een portret van een playboy, die roem en aanzien verwierf in de jaren vijftig, eerst samen met Gerry Mulligan, maar al snel als "sessiemuzikant", met iedereen die met hem wilde spelen; een mens, soms onberekenbaar, vaak onbereikbaar ook, een paria in het gewone leven, die een leven met drugs aanging en uiteindelijk verloor ............. letterlijk ten val kwam!
Chet Baker trad één keer in Porgy en Bess (Terneuzen) op, tijdens het Schelde jazzfestival van 1985. Zo'n grote naam naar de club van Frank Koulen halen was niet zomaar vanzelfsprekend, maar omdat Chet toevallig samen met Philip Catherine en Jean-Louis Rassinfosse in Brussel optrad, bleek het vrij eenvoudig Chet over te halen naar Terneuzen te komen. Voorafgaand door o.a. de band Batista, rond zangeres Josée Koning, die louter Zuid-Amerikaanse muziek bracht, mocht hij met Philip Catherine en Jean-Louis Rassinfosse de avond afsluiten.
Het zou een legendarisch concert worden dat nog steeds door de trouwe fans en oudgedienden van Porgy en Bess gekoesterd wordt als een groots moment .... Het concert duurde tot diep in de ochtend. Ondanks dat de toen al zieke Frank Koulen, alias De Neger, het op een gegeven moment welletjes vond, wist Chet niet van ophouden. Het laatste nummer, dat Frank hem nog gunde, duurde dan ook meteen een volledige set, zo las ik in een stuk van Luc de Baets, getiteld 1987 tot 1997: van Jazzcafé tot concertpodium, in het herdenkingsboek van 40 jaar Porgy en Bess .... Pas ver na drieën ging het licht uit .....
Chet speelde in Terneuzen vooral standards, zoals het If I Should Lose You, My Foolish Heart, Love for Sale, Night Bird, Conception, Leaving en het nummer Arbor Way, dat hij ook speelde tijdens het beroemde concert op het Hitomi-Kinen-Kodo podium in Tokyo, twee jaar later, met Harold Danko, Hein Van de Geijn en John Ingels ...... Engels dus.
Chet's Choice (juni 1985) (Criss 1016)
Hoe het geklonken moet hebben in Porgy en Bess, kunnen we ons voorstellen, hoewel er geen officiële opnamen van het optreden in Terneuzen zijn uitgebracht, noch van het trio gemaakt tijdens de Europese tournee voorafgaand aan dit optreden uit Perugia, Bologna, Düsseldorf, Graz, Den Bosch en Amsterdam, of van het tv optreden dat in maart moet heben plaatsgevonden, maar wat wel rest is de fraaie Criss Cross uitgave Chet's Choice, die een week later werd opgenomen ....
Jean-Louis Rassinfosse (2009) ( foto: Hans Koert)
Chet stond ook op de rol voor de Sesjun uitzending van 12 mei 1988, gisteren precies 25 jaar geleden, dat uitgezonden zou worden vanuit de Singer Concertzaal in Laren samen met het Archie Shepp's Quartet, ter ere van het feit dat Chet al vijftien jaar voor Sesjun optrad. Helaas - hij kwam niet opdagen ...... Vroeg in de ochtend van de 13 de mei 1988 werd hij gevonden op de stoep van het Amsterdamse Prins Hendrik hotel, waar hij uit een raam van de derde verdieping was gevallen.
Chet Baker - na 25 jaar nog niet vergeten door de ontelbare jazzfans, die met zijn muziek zijn opgegroeid ...... Wat jammer dat zijn muziek tegenwoordig niet meer te horen is ... of het moet bij toeval zijn, als je achteloos een boekhandel binnen loopt en de achtergrondmuziek, die je ongewild wordt opgedrongen, het wint van al dat moois dat uitgestald ligt ..... papieren boeken - net als cd's en lp's relicten uit een vroeger tijd, een ongelijke strijd aangaand tegen de digitale opmars van eBook en Spotify ..... misschien was het toch niet zo toevallig - die onverwachte ontmoeting met Chet ....!
Hans Koert
keepswinging@live.nl
Volg de Keep (it) Swinging blog via Facebook en/of vraag haar gratis nieuwsbrief.
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions
No comments:
Post a Comment