Ben van Gelder Quintet in Porgy en Bess

Ben van Gelder presenteert zijn nieuwe cd.

Porgy en Bess (Terneuzen) trapt nieuw jazzseizoen af ....

Hans Koert

Terwijl van buiten de hectiek van de kermis van Terneuzen zachtjes doorklinkt, laat Ben van Gelder, altsaxofonist, op het podium van Porgy en Bess, bij aanvang van zijn eerste set, minutenlang, geconcentreerd het tamelijke vrije intro van vibrafonist  Peter Schlamb en gitarist Reinier Baas, begeleid door Rick Rosato op bas en Craig Weinrib op slagwerk, over zich heen komen  ……. Ben van Gelder is met zijn kwintet in Porgy en Bess een serie release concerten begonnen om zijn nieuwe cd Reprise te promoten, die over een week officieel zal worden gepresenteerd in het Bim-huis in Amsterdam.  Maar wij hebben hem al ..... probeert hij alvast de Zunige Zeeuwen de beurs open te trekken ....  Sorry dat we zo laat waren, verontschuldigt hij hun ietwat verlate start ….. Het valt niet mee om drie mensen met een jetlag bijtijds uit hun bed te krijgen.

Ben van Gelder Quintet (foto: Hans Koert)

Op het podium een kwintet met louter jonge mensen – allen rond de 24 jaar, met als nestor gastgitarist Reinier Baas, die een paar jaar eerder aantikte …… 

Reinier Baas
( foto: Hans Koert)

het levende bewijs dat jazz leeft en nog steeds (ook jonge) mensen kan inspireren.  Ik moest onwillekeurig denken aan de rij jongeren, die voor het reuzenrad in de rij stond ….. zouden  die ooit naar een jazzconcert geweest? Of houdt hun jazzkennis op bij DJ Maestro of Ruben Hein en weten ze echt niet meer wie Charlie Parker of Thelonious Monk waren? Gelukkig kon Hans Zuiderbaan een aantal jongeren verwelkomen, die tegen gereduceerd jongeren tarief naar Ben van Gelder kwamen luisteren – een excuus minder om je niet eens te laten verrassen .... komt het toch nog goed!

 

Ben van Gelder (foto: Hans Koert)

Voor Ben van Gelder zijn al die grote namen gesneden koek: Charlie Parker - Lee Konitz - Stan Getz: Open deuren – opgegroeid tussen de lp’s en cd’s in de zaak van vader Sem van Swingmasters (Groningen),  een begrip in (Noord) Nederland en ver daarbuiten  …. Wie opgroeit met jazz wordt er door beïnvloed, hopelijk gefascineerd, of, maar net hoe je d’r tegen aan kijkt, besmet, geïnfecteerd .... zo je wilt - Ook broer Gideon is als jazzpianist het vak ingerold.

Ben hecht overigens erg aan de mening van leeftijdsgenoten, biechtte hij op in een artikel van Coen de Jonge ( De uitdaging van de altsaxtraditie ( Jazz Bulletin sep 2011) .. Wat ze dan zeggen?  Haha! Dat ze mij en mijn muziek erg stom vinden …..

Ben van Gelder (foto: Hans Koert)

Opgeleid aan het Amsterdams Conservatorium met niemand minder dan Ferdinand Povel als leermeester, woont en studeert hij aan The New School of Music in New York, waar hij o.a. les kreeg van zijn grote voorbeeld Lee Konitz, al voegt hij er snel aan toe zeker geen “kloon” te willen zijn en de muziek van de altsaxlegende na te spelen…. Ik wil geen museummuziek maken .. maar muziek die geworteld is in de traditie, maar die ook zijn eigen tijd omarmt. ( De uitdaging van de altsaxtraditie ( Jazz Bulletin sep 2011)

Craig Weinrib (foto: Hans Koert)

Tijdens de eerste set moest het vijftal eerst nog een paar nummers op zoek naar de juiste balans, maar na nummers als Crystalline,  Tribute en een nummer, dat nog geen titel heeft ( of gewoon de naam “Zonder titel” heeft) raakte de groep op elkaar ingespeeld en ontstond er een natuurlijk evenwicht.

Peter Schlamb (foto: Hans Koert)



Rick Rosato
 (foto: Hans Koert)

Op Ben’s debuutalbum Frame of Reference  speelt hij met dezelfde ritmesectie zoals die op zondag 22 september 2013 ook in Porgy en Bess (Terneuzen) aantrad:   Peter Schlamb bleek een vaardig solist op de vibrafoon ( Waar hoor je tegenwoordig nog dit prachtige instrument? ) en hanteerde zijn mallets als een waar goochelaar - de Canadese bassist Rick Rosato en slagwerker Craig Weinrib ondersteunden de soms lange improvisatielijnen van Ben moeiteloos. Veel indruk maakte een trionummer met Reinier Baas als lead …..

Reinier Baas ( foto: Hans Koert)

Tijdens de tweede set, waarin het vijftal liet horen goed op elkaar te zijn ingespeeld, kwamen meer nummers van hun nieuwe cd Reprise langs, als All Rise, Introduction, Evocation, August en als afsluiting het titelstuk Reprise.  



Craig Weinrib
(foto: Hans Koert)

Gitarist Reinier Baas kweet zich goed van zijn taak als vervanger van de vaste pianist Aaron Parks en, behalve een omgevallen glas “Ik heb gemorst!” wist hij zich moeiteloos overeind te houden.   Door Reinier’s aanwezigheid, werd de piano niet gemist, al hebben we uiteraard geen vergelijkingsmateriaal.  Reinier vergelijkt in een interview met Leendert van der Valk,  de gitaar  met een gemankeerde piano … Het mooie ervan is dat je altijd op zoek moet naar oplossingen voor muzikale ideeën ….. ( Die zes snaren moeten als een orkest klinken (Jazz Bulletin nr. 80)

Ben van Gelder ( foto: Hans Koert)

Een mooi concert, ondanks de late rommelige start, waarbij m.n. in de tweede set alles op zijn plaats leek te vallen. Een groep jonge talentvolle musici waar we ongetwijfeld meer van gaan horen …………..

FACEBOOK: Jazz in Zeeland group

MY JAZZ LINKS: Archive

Hans Koert

editor Keep (it) Swinging blog

keepswinging@live.nl

Volg de Keep (it) Swinging blog via Facebook (   ) of Twitter ( #keepitswinging) en vraag haar gratis nieuwsbrief.

Op zondagmiddag 23 september 2013 was Porgy en Bess (Terneuzen) ongetwijfeld the best place to be .... als je tenminste niet van de kermis houdt. Het kwintet van Ben van Gelder, up-and-coming talent, presenteerde niet onverdienstelijk zijn nieuwe cd met zijn Amerikaanse vrienden, bijgestaan door Reinier Baas op gitaar.  Een mooi begin van een seizoen vol fascinerende jazzconcerten in Porgy en Bess .......  The place to be.

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Anton Goudsmit - New Rotterdam Jazz Orchestra in Porgy en Bess

Geslaagd nieuwjaarsconcert in een vol Porgy en Bess (Terneuzen) Anton is gewoon een heel lekker wijf .... op de gitaar dan (uitspraak: Eric Vloeimans) 

Hans Koert

Wie van mening is dat de jazz op sterven na dood is, zat afgelopen weekend waarschijnlijk zondagmiddag thuis in z'n luie stoel of te dutten in Porgy en Bess (Terneuzen). Het New Rotterdam Jazz Orchestra, een orkest met vele bazen, zoals in de aankonding de structuur van het orkest samengevat werd .... en zelfs één die Baas heet, doelend op de jonge gitarist Reinier Baas, blies iedereen die daaraan nog twijfelde, wakker .....

• Op zondagmiddag 6 januari 2013 werd het traditionele nieuwjaarsconcert van Porgy en Bess opgeluisterd door The New Rotterdam Jazz Orchestra met als speciale gast gitarist Anton Goudsmit.  

Anton Goudsmit ( foto: Hans Koert)

• Anton is gewoon een heel lekker wijf .... op de gitaar dan, beweerde Eric Vloeimans twee-en-een-half jaar geleden tegen Remco Takken, om het daarna snel te relativeren: ....  God, wat zeg ik nou, dat wordt natuurlijk de kop van het artikel. Maar het is gewoon de waarheid. ( bron: Spelen als de duivel - Boy Edgar Prijs - Anton Goudsmit -Remco Takken ( Jazz Bulletin april 2010 - no. 75)

Dat het orkest geen jazzorkest is in de traditionele zin, bleek al meteen tijdens de openingsnummers, zoals Anton's 050 en Carma-tic, waarbij Cyrille Oswald op een bamboefluit de toon zette. Een schijnbaar ongeorganiseerde chaos, een doorgeven van klankpatronen en aanstekelijke funky ritmen met twaalf musici, die, blijkbaar vergeten waren, met name de blazers, een vaste plek op het podium te reserveren ..... Zelfs de aankondigingen leken ietwat ad-hoc te gebeuren ...... Met Zal ik dan nu maar wat zeggen .... probeerde Anton op een gegeven moment de leiding naar zich toe te trekken - zo gaat dat met een collectief.

 Louk Boudesteijn en Miguel Boelens ( foto: Hans Koert)

Het Rotterdam Jazz Orchestra werd opgericht in 2004 en speelde big band jazz als vast huisorkest van De Doelen. Geleid door trompettist Rob van de Wouw, trombonist Louk Boudesteijn en bassist Johan Plomp werd vorig jaar het roer omgegooid. Net als zoveel big bands, monsterlijke gedrochten als het op financieën en organisatie aankomt, werd de noodzaak gevoeld om op een andere manier invulling te geven aan het orkest - geen grote statische organisatie meer, maar een collectief, dat, in wisselende samenstellingen, van elk concert een feest gaat maken .......... Anton Goudsmit, die de afgelopen weken als gast meespeelde, past daar uiteraard perfect in ...... Andre Dadi vatte Anton's energieke spel in een artikel getiteld Als het maar geinig blijft! (Jazz (voorjaar 2009)) als volgt samen: Voor het publiek levert dat naast briljante muziek een uiterst amusante podiumact op, iets wat een zeldzaamheid is binnen de nogal statische, hedendaagse jazzscene. ..... Misschien ligt daar wel de kracht van dit collectief, al was het in het begin van het optreden even zoeken naar de juiste balans (en plek op het podium, zo leek het).

Rob van de Wouw (foto: Hans Koert)

De musici kregen, zoals het in een collectief behoort, allen de kans om zich te profileren met eigen composities. Rob van de Wouw, trompettist, bijvoorbeeld, die met zijn cd Tunnelvision de Jazzism Publieksprijs 2010 won, bracht het nummer Starchild in en van Anton kregen we, als afsluiting van de korte eerste set, zijn een-na-beste nummer (volgens de band) Boom-Petit, dat Anton voor het eerst in Porgy en Bess speelde in februari 2004 met het Fungimundi Trio (Eric Vloeimans - Ernst Reijserger en Anton Goudsmit)

Anton Goudsmit (foto: Hans Koert)

Anton Goudsmit: geboren in Haarlem, april 1967, verhuisde op achtjarige leeftijd naar Laren waar hij gitaarles kreeg van Maarten van der Grinten. Anton Goudsmit ging naar het Amsterdams Conservatorium, waar hij in 1995 afstudeerde. Begin jaren negentig maakt hij zijn debuut bij een jonge Eric Vloeimans, waarmee hij in 1992 werd vastgelegd op de cd No Realistics.  Vanaf de oprichting in 1994 is hij lid van the New Cool Collective. Deze laatste band maakte veel indruk tijdens een concerttour, een paar jaar geleden, met Jules Deelder. In 1995 formeert hij zijn eerste eigen kwartet (met o.a. Yuri Honing), dat gevolgd werd door Drumless Dog, Goudsmit, Trujillo, Vierdag & Vink (waarmee hij in juni 2007 optrad tijdens het Scheldejazz)  dat uiteindelijk omgedoopt werd tot de succesvolle Ploctones.

Van alle prijzen, die Anton in de loop der tijd mocht ontvangen, is de Boy Edgar Prijs in 2010 de meest prestigieuze.

Johan Plomp (foto: Hans Koert)

Anton Goudsmit, gekscherend wel eens met een stuiterbal vergeleken, publiektrekker bij uitstek vanwege zijn aanstekelijke energieke spel, hield zich tijdens het concert relatief rustig ..... waarschijnlijk door de beperkte ruimte op het podium.  

Juliane Gralle (foto: Hans Koert)

De tweede set werd geopend met een nummer, waarvoor Juliane Gralle van haar kruk en uit haar hoek mocht komen om met haar tuba te soleren. Juliane, die behalve tuba ook bastrombone, marimba en trompet speelt, was samen met baritonsaxofoniste (en ook actief op de basklarinet) Tini Thomsen, verantwoordelijk voor een stevige bas - een basis, dat door de klankkleur van tuba en baritonsax / basklarinet voor mij een wezenlijke toevoeging in het orkest was.

Tini Thomsen ( foto: Hans Koert)

Ook Tini, ten onrechte weggestopt achter een muur van collega's, soleerde tweemaal op bariton ... Ze hadden niets anders ... vertrouwde Anton me gekscherend toe, toen ze samen in de pauze het podium verlieten: We moesten het er maar mee doen, refereerde hij aan de jeugdige verschijning ....

Miguel Boelens ( foto: Hans Koert)

Zo kregen alle musici gelegenheid zich te presenteren - Trombonist Louk Boudesteijn, leider van de band Fullduplexx, gooide er een luchtig walsje tegenaan, evenals Miguel Boelens en Bart Wirtz die op saxen indruk maakten met hun eigen werk.

Reinier Baas ( foto: Hans Koert)

De ritmesectie, bassist Johan Plomp, slagwerker Mark Schilders en in mindere mate Reinier Baas, de jonge veelbelovende gitarist, die volgend jaar zichzelf als Young Vips samen met Morris Kliphuis, de hoornspeler, in een serie dubbelconcerten mag presenteren, zorgden voor een stevige groovy beat, die tot bewegen uitnodigde.

Bart Wirtz (foto: Hans Koert)

De kracht van dit collectief, dat me bij tijd en wijlen deed denken (op het gevaar af appels met peren te vergelijken) aan groepen als The New Cool Collective, The Liberation Orchestra of de Flat Earth Society, ( dat begin februari naar Porgy en Bess komt) ligt dan wellicht ook in de ongedwongenheid en het plezier, dat de afzonderlijke leden hebben in het spelen in dit orkest .....  een dozijn enthousiaste musici, die samen muziek maken .... met minimale afspraken en veel vrijheid .... soms de diepte in, maar ook pretentieloos inspelen op het publiek met funky ritmen en pakkende thema’s ... een feestje voor musici en publiek ...... 

Anton Goudsmit en the New Rotterdam Jazz Orchestra "back stage" ( foto: Hans Koert)

En terwijl het collectief zich na afloop terugtrok, na een toegift uiteraard, zong het publiek nog enige tijd in koor het thema van het laatste nummer, dat in het volle Porgy en Bess was blijven hangen ..... ten teken dat het nog niet over mocht zijn ..... Leuk toch, dat het publiek bleef doorzingen ..... vertelde Anton me na afloop ... dat zal ik niet snel vergeten.

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Volg de Keep (it) Swinging blog via Facebook of vraag haar gratis maandelijke nieuwsbrief.

Anton Goudsmit en het New Rotterdam Jazz Orchestra mochten het nieuwe jaar in Porgy en Bess (Terneuzen)openen en dat deden ze met verve. Anton Goudsmit, in 2010 winnaar van de Boy Edgarprijs, had veel jazzliefhebbers naar Porgy en Bess gelokt en samen met het publiek en de muzikanten bouwden ze een feestje ........ Een mooie opstart voor nog veel meer moois in Porgy en Bess ........

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions