A weblog in English and Dutch about jazz and related music, record collecting and other music projects originally created by Hans Koert.|Een webblog in het Engels en het Nederlands over jazz, jazz-verwante muziek, platen verzamelen en verrassende projecten, oorspronkelijk opgezet door Hans Koert.
Showing posts with label 78-toerenplaten. Show all posts
Showing posts with label 78-toerenplaten. Show all posts
Dinnertime for Hungry Collectors Een dubbelcd als schatkist vol nooit eerder uitgebrachte opnamen van de Legenden van de Jazz cd 2: Small Groups and Oddities Hans Koert
Verzamelaars van oude 78-toerenplaten maken zware tijden door …… want op rommelmarkten en schuurverkopen vinden ze zelden iets om hun verzameling aan te vullen. En wie verzamelt op lp of cd mist de vertrouwde platenzaak ….
Een zeldzame 78-toerenplaat van het label Okeh met het openingsnummer van de tweede cd
Het verzamelen van 78-toerenplaten is verworden tot een exclusieve bezigheid tijdens gespecialiseerde platenbeurzen zoals tweemaal per jaar de Doctor Jazz Dag in Wageningen, want op rommelmarkten vind je nog maar zelden schellak dat de moeite van verzamelen waard is. Ook het internet wordt voor verzamelaars steeds belangrijker, al voelen en ruiken de echte verzamelaars liever het schellak direct in de hand, speurend naar ongerechtigheden of krasjes ..... Lezers van het jubilerende Doctor Jazz Magazine zijn dan ook te benijden – hun vijftigjarig lijfblad heeft een dubbelcd uitgebracht met unieke opnamen, waarvan zelfs de meest fanatieke verzamelaar opgewonden raakt. Eerder deelde ik mijn enthousiasme voor de eerste cd, vol unieke Big Band opnamen – vandaag zet ik deel 2 op ..... met Small Groups & Oddities Het openingsnummer is meteen het oudste van de selectie: What a Man door de onbekende Trimp’s Ambassador Bell Hops uit 1926. De door Bix Beiderbecke gefascineerde trompettist Freddie Laufketter opname werd door Okeh uitgebracht als een limited edition en weinig verzamelaars zullen dit hot-nummer in hun collectie hebben.
Thomas Fats Waller
Toen ik vijfenveertig jaar geleden helemaal weg was van de muziek van Fats Waller, waren de paar live-opnamen, die op obscure lp’s met matige geluidskwaliteit uitgebracht waren, de krenten in de pap ….. De samenstellers van Dinnertime for Hungry Collectors hebben daar een unieke radiouitzending vanuit de C.B.S. studio in New York uit het programma Saturday Night Swing Club, uitgezonden zaterdag 2 juli 1938, waarbij Fats in duet (duel) gaat met zijn leermeester James P. Johnson, aan toegevoegd. En wat te denken van het nummer Martinique dat Fats in maart 1943 gecomponeerd had voor Early To Bed en voor eigen gebruik opgenomen. Het wordt niet helemaal duidelijk of deze opname behoorde bij wat later de Ristic-opnamen is gaan heten; een stapel glasplaten uit de nalatenschap van Fats, die Bill Krasilowski in maart 1962 aan geluidsrestaurateur en verzamelaar John R.T. Davies stuurde en die “broken to pieces”, in honderden stukken, in Engeland werd afgeleverd. Na veel plak en restauratiewerk wist John een groot aantal van deze “broken records” opnieuw te laten klinken, uitgebracht op een dubbel lp (Ristic 22/23), vandaar de naam. Pas een half jaar later werd dit nummer op een V-disc uitgebracht.
Russ Case
Het is ondoenlijk om alle 26 (!) nummers van deze tweede cd uitgebreid te bespreken – alle hebben ze alle een verhaal …. Unieke opnamen - de kers op de taart voor de verzamelaar van jazz op 78-toeren. Hier een paar namen: Frank Trumbauer (met een testplaat), alternatieve takes van opnamen met Joe Venuti en Adrian Rollini – radio-uitzendingen met Paul Whiteman in de hoofdrol of Bing Crosby en Ella Fitzgerald met The Firehouse Five Plus Two. En opnamen uit een door Lucky Strike gesponsord programma met Raymond Scott’s Quintette met o.a. een schitterende imitatie van een veilingmeester in tabak door trompettist Russ Case.
Benny Carter
Speciaal voor de verzamelaars van Nederlandse jazz sluit deze unieke 2cd af met een alternatieve take van de beroemde Coleman Hawkins, Benny Carter, Freddy Johnson opnamen van augustus 1937 - kijk en dan kan je dag niet meer stuk.
De dubbelcd is ook voor niet abonees van het Doctor Jazz Magazine te koop. Informatie vindt u op de website van het jubilerende blad.
Hans Koert keepswinging@live.nl Volg de Keep (it) Swinging blog via Facebook of Twitter (#keepitswinging) of vraag de gratis nieuwsbrief.
Het jubilerende Doctor Jazz Magazine, één van de oudste jazzbladen, dat nog viermaal per jaar verschijnt, heeft, ter ere van haar vijftigjarig bestaan een schitterende dubbelcd uitgebracht met juweeltjes uit de jazzgeschiedenis, waar verwende platenverzamelaars van muziek op 78-toeren de vingers bij aflikken .... nooit eerder uitgebrachte opnamen - alternatieve takes - test- en privéopnamen en radiouitzendingen. Cd één bevat vooral opnamen van big bands - cd twee kleine groepen: Een mooi geschenk voor iedereen die 78-toeren snel genoeg vindt .....
Dinnertime for Hungry Collectors Een dubbelcd als schatkist vol nooit eerder uitgebrachte opnamen van de Legenden van de Jazz cd 1: Big Bands Hans Koert
Wie herkent niet het dilemma, wat te kiezen voor iemands verjaardag die “alles al heeft … “? Dan wordt het toch maar weer een fles of een bon of iets, mooi ingepakt, dat wel; iets dat weinig creativiteit of inlevingsvermogen van de gever vraagt. Stel, je bent een actieve organisatie met meer dan 1000 geïnspireerde jazzverzamelaars, dat al vijftig jaar de jazz uit de eerste helft van de twintigste eeuw omarmt, met een veel gelezen kwartaalblad ( Doctor Jazz Magazine) en een tweemaal per jaar druk bezochte verzamelaarsbeurs? Wat geef je die mensen nu als verjaardagscadeau.
Dinnertime for Hungry Collectors ( DJ 010 I II)
Wel, Doctor Jazz Magazine weet wat zijn lezers willen. Onlangs verscheen, vanwege dat vijftigjarig bestaan, een dubbel-cd met ….. mostly unissued performances of the Legends of Jazz (1926-1952), zoals de geluidsdrager vermeldt, met een titel, die met een vette knipoog naar de Raymond Scott hit uit 1937 Dinner Music For A Pack of Hungry Cannibals, de naam Dinnertime for Hungry Collectors meegekregen heeft. Het is een zeer fraai verzorgde en uitgebreid gedocumenteerde dubbel-cd geworden …. De eerste cd heeft het motto: Big Bands en de tweede Small Groups and Oddities meegekregen – met recht een feestmaal voor (78-toeren) jazzverzamelaars.
Don Redman met zijn orkest in Betty Boop's Saloon( foto uit Betty Boop's carftoon: I Heard (1933)
Een uitgebreid zoveelgangen menu, allemaal collector’s items: zeldzame takes, radio transcriptions, test opnames en zelden gehoorde radioprogramma’s …… . een veelheid aan mooist, dat nooit in één keer geconsumeerd kan worden: vandaag een blik op de menukaart van de eerste helft van het Doctor Jazz Dinner: Big Bands De eerste cd opent met, tot mijn verrassing, vijf opnamen, die alle uit de zgn. “jazzy” Betty Boop cartoons komen, zelden geziene en gehoorde “music-clips” uit begin jaren dertig, waarbij Max Fleischer op, voor die tijd, geavanceerde manier, filmbeeld en getekend beeld in elkaar deed overvloeien ….. Doctor Jazz opent met “live” optredens van Don Redman: I Heard ( uitgebracht op 1 september 1933) en Cab Calloway ( The Old Man of the Mountain)( uitgebracht op 4 augustus 1933).
Ik weet nog goed hoe ik na lang zoeken deze filmbeelden voor het eerst zag …. You Tube bestond nog niet - videobanden wel. Wat een sensatie - Don Redman, in een wit pak, die zijn band, spelend in een getekende Betty Boop’s Saloon, dirigeert, overdreven, schijnbaar zinloos zwaaiend met zijn armen recht in de camera kijkend: Unieke beelden! ...... en nu een perfect audiogeluid van de muziek op de dubbelaar!
The Old Man of the Mountain samen met Betty Boop ( 1933)
….. of de beelden van een jonge Cab Calloway, die zijn hit Old Man of the Mountain, ook in’t wit, zodat iedereen goed afsteekt tegen het wat donkere filmbeeld ….., vocaal ondersteund door zijn bandleden en na een gefilmd intro, als dansende en zingende “bergtrol”, the Old Man of the Mountain, muziek en beeld perfect gecombineerd, iets waar Max Fleischer toentertijd patent op had ....
Wanneer zien we die oude Betty Boop’s weer eens terug op tv? VPRO? Doctor Jazz heeft de hand weten te leggen op de originele 12-inch matrijzen van de muziek, die puntgaaf en glashelder ( zonder de filmgeluiden), inclusief een zingende Mae Questel, die met haar stem, Betty Boop voorzag van haar ietwat kinderlijke Helen Kane-imago …. Een karikatuur van een flapper wife. Voor mij kan de cd nu al niet meer stuk …………….
Maar er is meer ……… veel meer.... Een verrassende test-only recording van Earl Hines ( My One Ambition is You )( 1932); een onbekende radio-uitzending van Louis Armstrong met zijn orkest vanuit TheCotton Club (NYC) (11 december 1939), een week voor een opnamesessie voor Decca ….. Deze band werd in feite geleid door Luis Russell, die als pianist tot 1940 de muzikaal leider van het orkest was (Zijn dochter, overigens, is momenteel aan een tweede carrière als jazzzangeres begonnen - hou haar in de gaten: Catherine Russell).
Uit 1945 is er een uitgebreide radio-uitzending van het Jimmy Lunceford Orchestra voor the Christmas Seal Campaign, met één van de beste zangeressen uit die tijd: Lena Horne. Dit bijna vergeten orkest, behoorde tot de beste big bands van de swingperiode en niet toevallig hebben leden van de Beau Hunks een aantal jaren geleden als The Jimmy Lunceford Legacy Orchestra deze muziek met veel succes doen herleven ….. Dank aan Doctor Jazz voor dit schitterend uitgebreide radioprogramma dat op de eerste cd een plek kreeg.
Count Basie Welke big bands staan er nog meer op het menu van deze Dinnertime for Hungry Collectors? Het orkest van Charlie Barnet (1937) met Frankie Newton en Adrian Rollini; de band van Lionel Hampton (1952) en het orkest van Count Basie. Van deze laatste band zijn een aantal vermiste opnamen teruggevonden en, zo goed mogelijk, door geluidskunstenaar Harry Coster opnieuw gerestaureerd – geen hi-fi geluid ( de opnamen waren immers niet voor niets “rejected”), maar wel een gigantisch swingende hot and cooking Basie Band - unieke tracks ……. Genieten dus.
Doctor Jazz Magazine viert dit jaar haarvijftigjarig bestaan met twee groots opgezette Doctor Jazz Dagen. De eerste was een groot succes ( 97ste Doctor Jazz Dag (13 april 2013)) met gerenomeerde bands ..... De volgende Doctor Jazz (feest)dag wordt gehouden op 19 oktober 2013 ( Hof van Wageningen te ..... Wageningen).
Hans Koert keepswinging@live.nl Volg de Keep (it) Swingingblog via Facebook of vraag de gratis nieuwsbrief.
Vijftig jaar Doctor Jazz Magazine ....... Een jarige die Abraham ziet. Wat geef je aan een jubilaris, die eigenlijk alles al heeft? Doctor Jazz heeft met het uitbrengen van de dubbel-cd Dinnertime for Hungry Collectors, vrij naar Raymond Scott's hit uit 1937 Dinner Music For A Pack of Hungry Cannibals, een schatkist aangeboden, zoals ze dat zelf verwoordden, met mostly unissued performances of the Legends of Jazz (1926 - 1952). Van Louis Armstrong en Count Basie tot Don Redman, Adrian Rollini en Jimmie Lunceford ...... nooit eerder gehoorde radio-opnamen, testplaten, onuitgebrachte takes ....... Verplicht voer voor (78-toeren) jazzverzamelaars.
Blue Flamingo draait 78-toerenplaatjes op Scheldejazz 2013......... ... Dus op zo'n grote plaat zit maar drie minuten muziek? .... Hans Koert
Een tijdje gelezen las ik op één van de sociale netwerken de vraag ……. Welke jazz uit vroeger tijd kan jij nog net verdragen? .. Nog net verdragen? U leest het goed .. alsof er ergens op de tocht terug je een punt bereikt waar de muziek ondraaglijk wordt ….. de pijngrens overschreidt ….. Die persoon heeft, vermoed ik, ook nog andere problemen …… Een onmogelijke en zelfs onzinnige vraag dus ….
Muziek uit de eerste helft van de Twintigste Eeuw in het algemeen en jazz- en jazzgerelateerde dansmuziek in het bijzonder, heeft mensen mateloos geboeid, vermaakt en plezier gebracht en is, met de wetenschap van toen, bewaard gebleven op o.a. grammofoonplaten ….. breekbare 78-toeren schellakplaten ….. De jazzmuziek, zoals die nu gespeeld wordt, heeft zijn wortels in deze oude traditie.
Van die oude muziek, daar kun je nog steeds ontzettend van genieten, wat maar weer eens bleek op de Scheldejazzfestival editie 2013 waarop 78-toeren DJ Blue Flamingo, of moet ik zeggen plaatjesdraaier, zijn breekbare verzameling liet klinken.
Een oude Okeh uit september 1927 met het orkest van Frankie Trumbauer met o.a. de kornetlegende Bix Beiderbecke, trombonist Bill Rank, violist Joe Venuti, gitarist Eddie Lang en bas-saxofonist Adrian Rollini ; een klassieker uit de jaren twintig, zomaar op Scheldejazz 2013!(foto: Hans Koert)
Leuk … ’n Uitvinding van’n Belg … Bakeliet … liet één van de luisteraar zich ontvallen ……….. Een veel en vaak gehoord misverstand, dat Ziya, de man achter DJ Blue Flamingo, snel rechtzette …. Bakelietenplaten bestaan niet – Die grammofoonplaten werden gemaakt van schellak, een afscheiding van een luizensoort ….. een stof, die, en ik wil uw eetlust niet bederven, ook kleur geeft aan onze tompouce …..
Blue Flamingo in actie(foto: Hans Koert)
Sinds de eerste “jazzplaat’ in 1917 werd uitgebracht, algemeen wordt aangenomen dat dit de Darktown Strutters’ Ball was, een Columbiaplaat opgenomen door de Original Dixieland Jazz Band van bandleider kornettist Nick LaRocca eind januari 1917, zijn er 100.000-den jazzplaten verschenen, eerst op geluidsdragers, die meestal een omwentelingssnelheid van 78-toeren ( of 80-toeren) per minuut hadden, later op lp (33 –toeren/min.) en cd’s (500-toeren/min). Tegenwoordig downloaden we muziek en verspreiden het digitaal als bestand …… eigenlijk weer bijna terug naar haar essentie, .. dat van "trillende lucht".
Blue Flamingo(foto: Hans Koert)
Nu, in het tweede decennium van de 21ste eeuw is de cd al nagenoeg uit de winkel verdwenen – Free Record Shop heeft de deuren moeten sluiten ….. de cd is “uit”, ingehaald door de tijd. Ditzelfde lot onderging eerder de lp ( sinds 1980) en de 78-toerenplaat (sinds 1955). De jazzliefhebber is, zo heb ik me laten verzekeren, nog de enige mensensoort, die cd’s koopt en ook weer lp’s ….. Die zijn bij de echte verzamelaars nog in trek, maar het aantal 78-toeren verzamelaars is, net als hun platen, vergrijsd en sterft langzaam uit …………………. De 78-toerenplaat heeft afgedaan - de muziek opgenomen op de 78-toerenplaat wordt nog maar zelden gehoord, klinkt gedateerd, ruist, kraakt en knetters, is mono, vlak, wordt door veel vooroordelen verdoemd tot een curiositeit. …………… De echte kenner glimlacht als hij dit lijstje met vooroordelen ziet …. Ooit een mooi klinkende Brunswick uit de jaren twintig op een goede 78–toeren platenspeler gehoord? Ziya draaide een puntgave eerste persing van een Okehplaat van Frankie Trumbauer, waarbij Eddie Lang en Joe Venuti haast live de ruimte van Porgy en Bess vulden ...... Als dat eens zou kunnen?Dit fameuze duo op het podium? Dan zou het Scheldejazz zijn naam in één klap tot ver buiten de grenzen gevestigd zien ..... een spatje hier of daar nemen we dan op de koop toe …..
Blue Flamingo(foto: Hans Koert)
Ziya Ertekin, zoals zijn echte naam luidt, merkt, als 78-toeren DJ, dat de afgelopen jaren de belangstelling voor zijn muziek weer toeneemt, als opsiering van jazzfestivals, waar dj’s niet meer weg te denken zijn om de jeugd te boeien. Op het Scheldejazzfestival van Terneuzen telde ik dan ook verschillende namen van dj’s - plaatjesdraaiers, die wellicht nog nooit een 78-toerenplaat vastgehouden hebben, laat staan gedraaid. Ik lees namen als DJ the Hype en DJ Sookie, DJ Dr. Buzz & Hayo of zelfs landelijk bekende dj’s als DJ Sandstorm van radio 3FM. …… Ze zeggen me weinig.
Blue Flamingo, met zIjn camelkleurige jas en hoed, valt in dit illustere gezelschap op. Afgelopen zaterdag draaide hij zijn breekbare muziek in Porgy en Bess als intermezzo tussen de verschillende optredens. Geen mensen die gillend wegliepen, zoals je wellicht uit het intro zou concluderen, maar vooral verraste gezichten en interesse ….. Dus er staat maar drie minuten muziek op zo’n grote plaat? hoor ik iemand vragen, die nagedacht heeft over dat wat gebeurt ….. Weer een ervaring rijker!
Ziya's eerste verzamel cd: 78 r.p.m.
Ziya reisde de halve wereld rond op zoek naar zijn platen. Na zijn eerste verzamelcd 78 r.p.m., die in 2008 uitkwam met een zoektocht naar, wat hij omschreef als, 1930s Oriental Flavoured Jazz-Exotica, Mambo’s, Rhumba's en "The Spanish Tinge", het door Jelly Roll Morton in de Library of Congress opnamen omschreven typisch gevoel dat hoort bij de muziek van de Caraïben, ging hij op strooptocht naar Afrika, waar hij een schatkamer van Congolese muziek opdook (1950s Congolese Rumba) en combineerde met zgn. Hot Jazz Jungle Exotica en 1930-1950s Jubilee, Gospel & Hard Gospel. Zo verzamelde hij in Kenya platen van het label CSM (Capitol Music Store).
Blue Flamingo: Congo Jazz
Wat mijn volgende project wordt, hou ik nog even onder de pet … vertelde Ziya me, maar duidelijk is al dat de “wortels” weer in Afrika zullen liggen .. Daar kom je bij dit soort muziek toch altijd weer terecht. Mijn laatste cd is nu ook uit in Duitsland en er is veel belangstelling voor. Ik breng geen verzamelcd’s uit met louter verzamelaarobjecten … voor mij is de muziek belangrijk …… muziek met een verhaal.
Veel 78-toerenplaten, die Ziya te pakken krijgt, komen uit archieven in binnen- en buitenland, die, getroffen door bezuigingen en ingekrompen budgetten, hun "oude meuk" afstoten ... Dat scheelt al gauw één of twee medewerkers! rekende Ziya me voor. Een schande, als je't mij vraagt - een verkwanseling van 's Werelderfgoed!
Door de loudspeaker schallen oude opnamen van het King Oliver orkest, The Mississippi Jook Band, Louis Armstrong’s Hot Five (speciaal voor Hans Zuiderbaan, voorzitter van Porgy en Bess), maar ook het orkest van Benny Goodman met een ode aan Charlie Christian en een versie van het afgesabbelde Tico Tico door Charlie Parker's Jazzers uit 1951 Het publiek geniet en discusieert over wat het hoort, in afwachting van het optreden van Willie Jones III. Er wordt weer gepraat over deze oude muziek en dat is al heel wat waard.
Hans Koert keepswinging@live.nl Volg de Keep (it) Swingingblog op Facebook of vraag de gratis nieuwsbrief.
Net in de week dat één van de grote platenzaken, Free Recordshop de deuren moet sluiten en de Provinciale Zeeuwse Courant verbijsterd concludeert, dat veel Zeeuwse steden nu zonder platenzaak verder moeten, verraste Blue Flamingo, plaatsjesdraaier, tijdens het Scheldejazzfestival het publiek, letterlijk en figuurlijk, op spetterende klanken uit het 78-toerentijdperk. Het publiek in Porgy ern Bess kon deze intermezzo's zeer waarderen - voor het eerst sinds lang werd er weer eens over deze oude muziek gepraat .... en dat was al heel wat waard .....
.jpg)
