Showing posts with label Paul Duynhouwer. Show all posts
Showing posts with label Paul Duynhouwer. Show all posts

Thursday, March 28, 2013

Newport '58: Paul Duynhouwer remembers the International Youth Band

Hi Ruud, Hi Paul ... that's all I remember! ..... (Paul Duynhouwer)
The mutual relations between director Marshall Brown and the members of the band were completely fouled up  .........
Hans Koert
 
In  the spring of 1958 band leader Marshall Brown and producer George Wein visited Europe to select the members for their 1958 Newport International Youth Band. Seventeen young talented European musicians made the trip to the States to check in at the New York Beverly Hotel, where the rehearsals started. These rehearsals were remembered in a previous blog.  The musicians learned that Marshall Brown was a rather nervous and chaotic leader.
 
All Newport '58 International Youth Band contributions, as remembered by Dutch bass player Ruud Jacobs at my link site.


The Dutch flag at Ruud's jacket (Newport '58) (Ruud Jacobs archive)

Bernt Rosengren, who was a tenor saxophone player of the band, remembered the way Brown threaded the musicians: Han behandlade oss på ett vidrigt överlägset sätt, precis som smågrabbar, och ändå var det inte precis direkta yngligar i orkestern. Flera ava medlemmarna var ju över 30 år .... (= He treated us in a very sniffy way, just like kids, although there were no young kids in the orchestra, several members had passed 30 years of age ...._) Another point of critics was the fact that, although their trip, board and lodging were included, they only received US $ 10 pocket money a day … even in those days in New York a laugh. The band members protested strongly against this and Marhall Brown was forced to raise their pocket money up to US$ 25 a day – still a laugh as the boys loved to visit the New York jazz clubs if they were allowed to.
 

Ruud Jacobs (roght) with Max Roach (Ruud Jacobs archive)
 

Ruud remembered that they visited several clubs, like the Village Vanguard. Here  the Miles Davis Sextet played, which had moved from the Cafe Bohemia in the spring of 1958 because ….. as Miles said: ..... Max (Gordon), the owner, gave me more money than the Bohemia. The sextet featured Miles on trumpet, Julian Cannonball Adderley on alto saxophone, John Coltrane on tenor saxophone, Bill Evans at the piano and Paul Chambers and Jimmy Cobb in the rhythm section. Ruud also remembers a meeting with Max Roach and concerts featuring the Gerry Mulligan – Art Farmer Quartet.
 
 Paul Duynhouwer ( source: Paul Duynhouwer archive)

Paul Duynhouwer, a Dutch trombonist, who was in New York due to the fact that John Lewis had invited him for a jazz course, a work scholarship, at the Lenox School of Jazz, remembers the International Youth Band very well.  I heard from Rob Pronk ( a Dutch jazz musician), Paul Duynhouwer told me, about the auditions scheduled spring 1958 in Amsterdam by Marshall Brown and George Wein. … Er kwamen heel wat Amsterdamse jochies op af, die geen noot muziek konden lezen. Als grap draaiden ze gewoon het muziekblad ondersteboven (= A lot of Amsterdam lads came to the audition, although they couldn’t read the music. They joked by turning the sheet music upside down).  Ik heb de band niet horen spelen op Newport, Paul told me, omdat ik een baantje had als kelner in de Potting Shed in Lenox, waar ik ook in een bandje speelde met Tupper Saussy (= I haven’t heard the band playing at Newport, Paul told me, because I had to work as a waiter at the Potting Shed in Lenox, where I also played in a group with Tupper Saussy.) Ik geloof dat het in juli was dat ik op een vrije dag naar New York ging om vrienden te bezoeken en toen ben ik naar Birdland gegaan, waar ik heel toevallig Ruud tegenkwam. ( = I guess to remember that it was in July. I had a day off and visited some friends in New York City. We visited Birdland where I had a chance meeting with Ruud Jacobs. ) Dag Ruud, dag Paul en dat was eigenlijk alles ( = Hi Ruud, hi Paul – that’s all I remember). Ik had Ruud en Pim natuurlijk in Nederland goed gekend. (= I knew Ruud and Pim (Jacobs, Ruud’s brother who was a band leader and pianist) well from The Netherlands of course). After 55 years Ruud doesn’t remember to have met Paul …..
 
Christian Kellens (centre) with Jorge Lopez Ruz (left) and Gustavo Bergalli (right) ( 1960s) (photo archive Christian Kellens)
 
 Paul Duynhouwer knew some of the trombonists of the orchestra very well. He had met Christian Kellens, the Belgian trombonist, while playing in one of the American officers clubs at a concert in Bitburg (Germany) the year before. Christian’s fiancée, Sarah Kellens, was the vocalist of the New Jazz Group Hannover, the name of our band. Toen ik hem in Bitburg ontmoette heeft hij even op mijn instrument gespeeld en wist ik het meteen - dit is een prima trombonist (= When I met him in Bitburg, he loved to play my instrument and I learned that he was a great trombonist …).  Paul had met Albert Mangelsdorff at a J. J. Johnson concert in a club in Frankfurt.  Jay Jay was natuurlijk mijn held, mijn grote voorbeeld (= Jay Jay was my hero of course), Paul told me. Ik was daar met Piet(je) Kuiters de me voorstelde aan Mangelsdorff. (= I was with Pietje (Piet) Kuiters who introduced me to Mangelsdorff.). We zaten aan een tafeltje en na het eerste nummer stond Alfred op en zei: Ich hab er schon gehört! (= We sat at a table and after the first tune, Alfred got to his feet and said:  Ich hab es schon gehört!. ). Ik vond  hem nog al een opschepper, maar later  begreep ik dat de erg traditioneel spelende Jay Jay hem als avant-garde speler niet erg kon boeien. ( = In my opinion I found that Albert had a an air of superiority, but later I understood that Jay Jay’s rather traditional style was not Albert’s piece of cake, as he was a more avant-garde player.)
 
Kurt Jarnberg ( 1958) (photo: Paul Duynhouwer archive)

The third trombonist of the International Youth band Paul knew well was Kurt Jarnberg from Sweden. He met Kurt after the Newport 1958 concert September 1958. Hij zowel als ik, hadden een kleine studiebeurs gekregen voor de Berklee School of Music in Boston, die in September van dat jaar begon (= Both Kurt and I were invited for a course at the September course at the Berklee School of Music.)  Ik hielp Kurt door Engels in het Zweeds te vertalen, want hij sprak bijna geen woord (= I helped Kurt translating English in Swedish, as he didn’t understand the language.). Kurt and Paul had  founded a quintet, featuring two trombones, which played some gigs in Boston in the fall of 1958.
 
 
Willis Conover (left) and George Wein 
 
Marshall Brown wasn’t really interested in the musicians and the band would certainly have been broken if there hadn’t been people like Willis Conover, the host of Music USA, known as The Voice of America, who was really interested in the men.  
 
Gerry Mulligan (source: Rhythm 133 (1960)
 
And the story, Bernt remembers, of Gerry Mulligan, who had written a piece for the band, speaks volumes …. Gerry Mulligan, who had heard about the circumstances the musicians had to work, felt pity and went home and re-arranged the composition Mr. President for the band – a tune he had previous arranged for Elliot Lawrence Band who had recorded it in 1955 for Fantasy. The rehearsals of the tune, with Gerry Mulligan as the guest director, were fun and everybody enjoyed himself and Gerry got hold of the orchestra. I ett hörna satt Marshall Brown och surade, dödsradd för att Mulligan helt skulle ta kommandoet över bandet. ( = Marshall Brown was sitting in a corner with a stony face, afraid that Gerry Mulligan would take over the band). And, in fact, the members would have loved that ……. Gerry Mulligan loved the band and even planned a trip to Belgium, when Newport was over, to play with the band.  
 
 Arthur Godfrey
 
With less than a week of rehearsals, the liner notes of the Columbia album The International Youth Band - Newport 1958 read, the band made its debut at the Arthur Godfrey TV show. He was a very popular tv-personality during the 1960s. The band was also invited to play at a press conference for critics and jazz writers.
Around  the first of July, 1958, the band moved to Newport for its final week of pre-festival rehearsals  .. the festival started on Friday the fourth of July.


Thanks to Paul Duynhouwer for his photos and reactions.

All Newport '58 International Youth Band contributions, as remembered by Dutch bass player Ruud Jacobs at my link site.

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Follow the Keep (it) Swinging blog at Facebook andask for its free newsletter.

 
Dutch trombonist Paul Duynhouwer was invited by John Lewis in the summer of 1958 for a scholarship at the famous Lenox School of Jazz. He met Ruud Jacobs by accident in a jazz club, Birdland, at a concert. Ruud was selected to be the bass player in the 1958 Newport International Youth Band. He was familiar with some of the trombonists, who were selected for the orchestra: Albert Mangelsdorff, Kurt Jarnberg and Christian Kellens.
The mutual relations between director Marshall Brown and the members of the band were completely fouled up  ...


 
 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Monday, March 25, 2013

Newport '58: Paul Duynhouwer herinnert de International Youth Band

Dag Ruud, dag Paul ... en dat was eigenlijk alles ..... (Paul Duynhouwer)
De verhouding tussen Marshall Brown en de bandleden zette tijdens de repetities het voortbestaan van de band op het spel .........
Hans Koert
 
In  het voorjaar van 1958 hadden bandleider Marshall Brown en producer George Wein  Europa bezocht en overall audities gehouden om de musici voor hun gedroomde International Youth Band te selecteren, dat in juli 1958 op het Newportfestival zou moeten optreden. Zeventien jonge getalenteerde Europese musici, waaronder de Nederlandse bassist Ruud Jacobs, reisden in juni richting de VS, waar ze incheckten in het Beverly Hotel in New York; hier vonden de repetities plaats. Over de repetities werd al één en ander verteld in een voorgaande blog. De musici werden geconfronteerd met een Marshall Brown, die nogal een opgewonden standje bleek en een manier van leiden had, die niet bij iedereen in de smaak viel.
 
Alle bijdragen m.b.t. Ruud Jacobs' debuut op Newport 1958 met The International Youth Band vind je op mijn linken site.

Nederlandse vlag op revers van Ruud Jacobs (Newport '58) (Ruud Jacobs archief)

De Zweedse tenorsaxofonist Bernt Rosengren herinnerde, eenmaal weer thuis, de manier waarop Marshall Brown zijn musici behandelde:  Han behandlade oss på ett vidrigt överlägset sätt, precis som smågrabbar, och ändå var det inte precis direkta yngligar i orkestern. Flera ava medlemmarna var ju över 30 år .... (= Hij behandelde ons op een arrogante wijze, alsof we kleine kinderen waren, hoewel  een heleboel musici al boven de dertig waren).  Een ander punt van kritiek was het feit dat de leden van de band afgescheept werden met een fooi van tien dollar per dag – zelfs in 1958 kon je daar in New York niets mee. De bandleden protesteerden daar op een gegeven moment tegen en Marshall Brown werd gedwongen dit te verhogen tot $ 25 per dag – nog geen vetpot, ook al was kost en inwoning inbegrepen. 
  De musici gingen graag op hun spaarzame vrije avonden de stad in. Voor het uiteindelijke festival en na het festival waren er verschillende mogelijkheden om clubs te bezoeken.
 

Ruud Jacobs (rechts) met Max Roach (Ruud Jacobs archief)
 

Ruud herinnert zich verschillende keren het Miles Davis Sextet gehoord te hebben in The Village Vanguard, waar Miles  was neergestreken omdat hij daar meer geld kreeg dan in Cafe Bohemia: Max (Gordon), the owner, gave me more money than the Bohemia, zei hij hierover tegen Quiney Troupe. Het sextet bestond uit Miles op trompet, Julian Cannonball Adderley op alt, John Coltrane op tenorsax,  Bill Evans aan de piano en Paul Chambers en Jimmy Cobb in de ritmesectie. Natuurlijk was Ruud vooral gefascineerd door collega-bassist Paul Chambers, die hij een paar jaar later in Nederland nog eens zou kunnen helpen, toen Paul’s bas vlak voor een paar concerten in Nederland, gesneuveld was tijdens de vliegreis. Een paar jaar later zou Paul Chambers Ruud’s bas zelfs overnemen. Ruud herinnert ook ontmoetingen met Max Roach en optredens van o.a . het Gerry Mulligan – Art Farmer Quartet waar hij wel eens een nummer mee mocht spelen.
 
 Paul Duynhouwer ( bron: Paul Duynhouwer archief)

Paul Duynhouwer, trombonist, was in juni 1958 met de Holland Amerikalijn naar New York vertrokken, omdat hij uitgenodigd was voor een jazzcursus, een scholarship, aan de Lenox School of Jazz. Paul herinnert zich de International Youth Band goed.  Ik had gehoord van Rob Pronk, vertelde Paul Duynhouwer me,  dat er tijdens de auditie van Marshall Brown en George Wein  in Amsterdam, voorjaar 1958,  dingen gebeurd waren, die geen schoonheidsprijs verdienden. … Er kwamen heel wat Amsterdamse jochies op af, die geen noot muziek konden lezen. Als grap draaiden ze gewoon het muziekblad om. Eerlijk gezegd was ik wel verbaasd, gaat Paul verder,  dat dit “jeugdorkest” verscheidene zeer ervaren musici had aangesteld – Albert Mangelsdorff, Christian Kellens, Bernt Rosengren en Kurt Jarnberg hadden namelijk in een orkest zoals van Woody Herman of Stan Kenton kunnen spelen.  Het waren echt geen “youngsters” meer.  Ik heb The International Youth Band helaas niet op Newport horen spelen, omdat ik moest werken. Ik had een baantje als kelner in de  Potting Shed in Lenox, waar ik ook trombone speelde in een bandje met pianist Tupper Saussy. Ik geloof dat het in juli was dat ik op een vrije dag naar New York ging om vrienden te bezoeken en toen ben ik naar Birdland gegaan, waar ik heel toevallig Ruud tegenkwam. "Dag Ruud, dag Paul" en dat was eigenlijk alles.  Hij kende Ruud en Pim natuurlijk in Nederland goed en was zelfs uitgenodigd om op hun lp The Jacobs Brothers in Jazz mee te spelen, maar dat kwam slecht uit vanwege zijn trip naar Amerika. Na 55 jaar herinnert Ruud zich deze vluchtige ontmoeting niet meer.
 
Christian Kellens (midden) met Jorge Lopez Ruz (links) en Gustavo Bergalli (rechts) jaren zestig (foto archief Christian Kellens)
 
 Paul Duynhouwer kende de meeste  trombonisten, die in the International Youth Band speelden goed. Hij had grote bewondering voor Christian Kellens, de Belgische trombonist, die hij had leren kennen tijdens een optreden in een Amerikaanse officiersclub in Bitburg (Duitsland) een jaar eerder, omdat Christian’s verloofde, Sarah Kellens, als zangeres bij onze New Jazz Group Hannover optrad. Christian speelde toen even op Paul’s instrument en dat liet een onuitwisbare indruk achter …… Christian was een heel goeie trombonistAlbert Mangelsdorff had Paul ontmoet tijdens een concert van J. J. Johnson in een club in Frankfurt. J. J. was mijn grote held natuurlijk, vertelde Paul me,  Pietje Kuiters was daar ook bij en hij stelde me voor aan Mangelsdorff. We zaten samen aan een tafel en luisterden naar J.J.’s quintet. Na het eerste nummer stapte Mangelsdorff op en zei: "Ich hab es schon gehört".  Ik vond dat nogal arrogant maar begreep dat voor een avant-garde trombonist zoals Albert hij niet veel op had met de meer traditionele bebop trombonist Jay Jay.  
 
Kurt Jarnberg (automaatfoto 1958) (foto: Paul Duynhouwer archief)

 De Zweedse trombonist  Kurt Jarnberg kende Paul ook goed.  Ze hadden elkaar ontmoet na Kurt's optreden in Newport 1958 september 1958. We hadden allebei een kleine studiebeurs gekregen voor de Berklee School of Music in Boston, die in september van dat jaar startte.  Ik hielp Kurt door Engels in het Zweeds te vertalen, want hij sprak bijna geen woord Engels. Kurt en Paul hadden een kwintet opgericht met twee trombones waarmee ze zo af en toe optraden in Boston en omgeving.  
 
 
Willis Conover (links) en George Wein 
 
Het klikte niet tussen Marshall Brown en de musici, om het maar eenvoudig te zeggen en het was zeker tot een uitbarsting gekomen al er niet ook leuke mensen rondgelopen hadden. Zo liep iedereen weg met Willis Conover, de presentator  van het radioprogramma Music USA, bekend als de Voice of America – hij was oprecht geïnteresseerd in de mannen. 
 
Gerry Mulligan (bron: Rhythm 133 (1960)
 
Het verhaal dat Bernt Rosengren vertelde over Gerry Mulligan en de band, spreekt boekdelen:Gerry Mulligan, die over de soms gebrekkige arrangementen had gehoord en over de omstandigheden tijdens de repetities, voelde zich aangesproken en had thuis één van zijn arrangementen van het nummer Mr. President, dat hij een paar jaar eerder voor de Elliot Lawrence Band gemaakt had ( opgenomen  in 1955 voor Fantasy), aangepast voor de Babel’s Band. De repetitie van dit nummer, onder leiding van Gerry Mulligan als gastleider, was een verschil van dag- en nacht vergeleken met de aanpak van Marshall Brown – er werd gelachen, de sfeer was ontspannen en Gerry zette de band volledig naar zijn hand. Bernt schreef: I ett hörna satt Marshall Brown och surade, dödsradd för att Mulligan helt skulle ta kommandoet över bandet. ( = Marshall Brown zat in een hoekje met een chagrijnig gezicht, bang dat Gerry Mulligan de band van hem zou overnemen). Als het aan de bandleden had gelegen was dat zeker gebeurd. Gerry Mulligan hield van het orkest en plande zelfs een trip naar Brussel, na het festival, om daar bij het orkest te kunnen zijn. 
 
 Arthur Godfrey
 
Al snel na de eerste repetities debuteerde het orkest, meldt de hoestekst van het Columbia album The International Youth Band - Newport 1958, in het tv-programma van Arthur Godfrey, die een populaire praatshow had tijdens de jaren vijftig. Ook werd er een persconferentie belegd, waarbij de band zich mocht manifesteren aan de pers ………… 
Een week voordat het festival begon werd er verkast van New York naar Newport, waar de laatste puntjes op de i gezet werden voordat het festival van start ging ….  begin juli 1958. (wordt vervolgd)

Alle bijdragen m.b.t. Ruud Jacobs' debuut op Newport 1958 met The International Youth Band vind je op mijn linken site.

Dank aan Paul Duynhouwer voor zijn foto's en uitgebreide reacties.

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Volg de Keep (it) Swinging blog op Facebook en / of vraag haar gratis nieuwsbrief.
Paul Duynhouwer was door John Lewis uitgenodigd om in de zomer van 1958 een scholarship te vervullen aan de fameuze Lenox School of Jazz. Hij ontmoette in Birdland in New York bij toeval slechts vluchtig Ruud Jacobs, die Nederland mocht vertegenwoordigen als bassist in de International Youth Band, maar kende wel de meeste trombonisten, die geselecteerd waren: Albert Mangelsdorff, Kurt Jarnberg en Christian Kellens. De verhoudingen tussen bandleider Marshall Brown en de bandleden tijdens de repetities zetten het voortbestaan van de band op scherp ......
 
 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions