Newport '58: De Slag om Newport

Audities vinden plaats in Theater Bellevue (Amsterdam)
Rudi Jacobs bassist in wereld-jazzorkest (bron: Utrechts Nieuwsblad - maart 1958)
Hans Koert

 Een paar maanden geleden kwam ik de Columbia lp tegen, waarvan de kleurrijke hoes en de titel me aansprak:  Newport 58: The International Youth Band, directed by Marshall Brown - Recorded at the Newport Jazz Festival. Op de achterkant vond ik bij de bezetting een indrukwekkende lijst met namen, die meespeelden in dit internationale jeugdorkest, namen van jazzmusici uit heel Europa, die de afgelopen decennia hun sporen verdiend hebben, zoals Albert Mangelsdorf (1928-2005), Roger Guerin (1926-2010), George Gruntz (geb. 1932) en Dusko Gojkovic (geb. 1931).  De naam van de bassist deed me besluiten de plaat mee te nemen: Rudolph (sic) Jacobs from Holland, stond er vermeld - dat moest Ruud Jacobs (geb. 1938) zijn! 

In de eerste bijdrage vertelde ik hoe het idee achter dit jeugdorkest ontstaan was en werden Ruud Jacobs en zijn broer Pim (1934-1996) gevolgd tijdens de eerste jaren van hun carriere ( Newport '58: De geboorte van Babel's Band).  Vandaag belichten we de audities, die gehouden werden in Theater Bellevue in Amsterdam, maart 1958.

Alle bijdragen m.b.t. Ruud Jacobs' debuut op Newport 1958 met The International Youth Band vind je op mijn linken site.

In 1957 speelde Richard Brown ( 1920-1983 ), een Amerikaanse dirigent, die zich voornamelijk richtte op schoolorkesten, met zijn dansorkest The Dalers ( uit  Farmingdale - NJ ) op het Newport Festival en dit concert trok de aandacht van de organisatoren.  Hij werd uitgenodigd door George Wein om een internationaal jeugdorkest  samen te stellen met jonge talentvolle Europese musici, die op moesten treden op het Newport Festival van 1958. Rhythme, het Nederlandse maandblad voor jazz-, dans- en amusementsmuziek, zoals het voluit heette, bericht in maart 1958 over  het …….. orkest, dat zal bestaan uit ca. 20 jonge jazzmusici  uit zoveel mogelijk Europese landen.  De leeftijd van de orkestleden zal tussen de 16 en 25 jaar liggen.

  Nederlandse jazzmusicus naar Newport Festival ( Nieuwsblad van het Noorden, 7 maart 1958)

 George T. Wein en Richard Brown, onder collega’s en vrienden beter bekend als Marshall Brown, zochten contact met impresario’s in Europa, met het verzoek audities te organiseren en hop scotched Europe conducting auditions on a back-breaking schedule, meldt de hoes van de lp.

Paul Acket wordt benaderd - hij is in die tijd een bekende organisator van jazzconcerten - om een auditie te organiseren. Hij noemde die avond De Slag om Newport, waarbij hij natuurlijk een knipoog gaf naar onze kennis van de Vaderlandsche Geschiedenis ... Wie had in de jaren vijftig niet die vervelende rijtjes jaartallen moeten leren? 1600: Slag bij Nieuwpoort. Wie daar toen op dat Belgische strand vochten wist niemand, maar deze slag zou in ons nationaal geheugen gegrift worden. De audities stonden voor elke Nederlandse jazzmusicus open, zowel beroeps als amateur.  De auditie werd georganiseerd op 10 maart 1958 in het Amsterdamse theater Bellevue.

 Rob Pronk ( 1928-2012) - pianist. (Bron: Rhythme)

George T. Wein en Marshall Brown beluisterden de jonge talenten, waarbij George T. Wein,  die behalve clubeigenaar (Storyville - Mahogany Hall)  en groot organisator (Newport Festival), ook zanger en pianist was ( Hij speelde met Wild Bill Davison en Bobby Hackett), begeleidde indien nodig, maar er was ook gezorgd voor een ritmesectie.  Brown maakte vooral aantekeningen.   Ruud Jacobs herinnert dat zowat elke getalenteerde Nederlandse jazzmuzikant aanwezig was. Rhythme meldt Ruud's oudere broer Pim (1934-1996) en Frans Elsen (1934-2011), beide pianisten; slagwerker Cees See (1934-1985), trompettist Han Tromp (1940-1970), de gebroeders Pronk ( pianist Rob (1928-2012) en slagwerker Ruud "Broer" Pronk (geb. 1931). Rob Pronk is onlangs overleden. Ruud Jacobs herinnert zich nog de namen van de trompettisten Ack (geb. 1930) en Jerry van Rooijen (1928-2009), maar Ack vertelde me dat hij en zijn broer niet bij de audities aanwezig waren; gezien hun leeftijd in 1958 (28-30 jaar) ligt dat ook niet zo voor de hand.  De enige, die in het lijstje erbij geweest moet zijn, Ruud Pronk, leidt aan oudersdomkwalen en kan nu helaas niet meer geraadpleegd worden.  

Ruud (rechts) met broer Pim (Bron: Rhythme)

Down Beat informeert ons hoe Marshall Brown zijn toekomstige bandleden selecteerde. Het schrijft, dat hij een formulier had, waarop de belangrijkste eigenschappen van een muzikant gescoord konden worden op een zespunts schaal: reading, improvisation, tone,  phrasing, and technique. De audities bestonden uit twee delen. Eerst een instrumentaal deel, waarin de muzikant een aantal eigen gekozen stukken mocht laten horen, waarbij hij begeleid werd door een ritmesectie – daarna kregen ze een aantal stukken voor de neus, geschreven door John LaPorta, Bill Russo of Brown zelf, die ze hadden meegebracht, om te horen “wat voor vlees ze in de kuip hadden” of, zoals  Brown het omschreef: to see what they could do with it. (Bron: Down Beat)

Slagwerker Cees See (januari 1959) ( Bron: Rhythme)

Every musician who auditioned came away a slightly better jazzman, vertelt Marshall Brown aan Down Beat: What we did was give each one a lesson. De muzikanten werden ook gevraagd, welke platen ze zo al gehoord hadden en Brown concludeerde dat de muzikanten voornamelijk geïnspireerd waren door grote Amerikaanse namen als Lee Konitz, Miles Davis, J. J. Johnson, Sonny Rollins en Horace Silver ….. and that they found it hard “to throw a note away” It never occurred to me until we got into the auditions, that such subtletics are typically American.

Euro-jazzorkest luistert Newport-festival op! by Bix-jr. ( Nieuwsblad van het Noorden 31st of May, 1958)

Een journalist van het Nieuwsblad van het Noorden, met de mysterieuze naam Bix-jr., kende het artikel in Down Beat blijkbaar ook, toen hij op 31 mei 1958 het artikel Euro-jazzorkest luistert Newport-festival op! over de audities schreef. Hij schreef het bijna letterlijk over; slechts weinigen zullen het gemerkt hebben in een tijd met meer beperkte communicatie, zonder internet en wrijftelefoons. Uiteraard kon Bix jr., eind mei 1958, melden wie de Nederlandse uitverkorene was: De jonge bassist Rudi Jacobs, broer van pianist Pim, en bekend van radio- en televisieuitzendingen, is de eer waardig gekeurd om de Nederlandse vanen hoog te houden. ( bron: Nieuwsblad van het Noorden).

Gábor Szabó ( 1936-1982) - een Hongaarse gitarist, die in 1956 om politieke redenen naar de VS gevlucht was. 

Down Beat ( 1 mei 1958)  meldt in haar rubriek Music News ( News Highlights) de geboorte van de band: Babel Band’s Birth. Hierin wordt uitgebreid aandacht besteedt aan de trip naar Europa van George T. Wein en het echtpaar Brown. Down Beat dateert de tocht  als mid-Winter, zodat je zou mogen concluderen dat de audities in Nederland één van de laatste waren in de rij …. After a whirlwind tour of 15 countries and some 500 gruelling auditions, …. waren er vier trompettisten, drie trombones, vijf rietblazers en drie man in de ritmesectie geselecteerd, die mochten optreden in het samen te stellen Newport International Youth Band op het Newport festival in juli.
 De naam van de gitarist was bij het ter perse gaan van Down Beat nog niet bekend. Brown zou hem begin april selecteren uit twee kandidaten, beide student aan de Berklee School of Music in Boston. We weten nu dat de keuze zou vallen op Gábor Szabó ( 1936-1982), een Hongaarse gitarist, die in 1956 uit Hongarije gevlucht was en nu studeerde aan het Berklee conservatorium.  

Tete Montolliu ( 1933-1997) ( foto: Nils Winther) ( bron: SteepleChase album Tete Montoliu - Words of Love)

 Brown vertelde de verslaggever van Down Beat dat hij heel wat talenten in Europa had gehoord … I only wish it could be possible to bring over more of the fine musicians we heard …. If we were able to take everyone who impressed us, we’d have 13 trumpets, 9 trombones … that kind of band.  Brown noemt als voorbeeld de blinde Spaanse pianist uit Barcelona Tete Massana, die veel indruk maakte. He has a wonderful ear. But we just couldn’t fit him into the band. Sommigen zullen in de naam wellicht de later beroemd geworden Tete Montoliu  (1933-1997) vermoeden, die geïnspireerd was door de muziek van Art Tatum.  Dat klopt, want Tete’s volledige naam was Vicenç Montoliu i Massana, waarbij Massana de achternaam van zijn moeder was ……..Tete speelde toen al bij Lionel Hampton , waarmee hij door Spanje en Frankrijk toerde – wellicht was dit contract een belemmering om hem naar Newport te halen – uiteindelijk zou George Gruntz de pianostoel bezetten, ook geen slechte keus. 

George Gruntz (rechts) (bron: Jazz Forum )

Op 25 maart 1958 werden er vanuit de VS telegrammen verstuurd naar “de winnaars”, en werden de uitverkorenen nader geïnformeerd.

Ruud herinnert zich het moment dat de brief uit Amerika kwam met de uitnodiging. We waren er van overtuigd dat Pim uitgenodigd was, maar tot onze verbazing was ik het.  Rhythme publiceert in april 1958, dat Ruud Jacobs uitgekozen was om mee te spelen met Tower Of Babel Band - De Toren van Babel-band zoals die al snel genoemd werd. Ook werd de volledige lijst gepubliceerd met daarop de andere geselecteerden - hierover meer in de volgende publicatie De voorbereidingen.  Ook de kranten publiceerden het heuglijke nieuws: Het Utrechts Nieuwsblad ( 28 maart 1958) maakte er in haar artikel meteen maar een wereld-jazzorkest van en liet niet na te melden dat Ruud op 15 juni  ... per speciaal vliegtuig .. naar de Verenigde Staten zou oversteken - vliegen naar de VS was in 1958 nog niet zo vanzelfsprekend ....   
(wordt vervolgd)

Alle bijdragen m.b.t. Ruud Jacobs' debuut op Newport 1958 met The International Youth Band vind je op mijn linken site.

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Volg de Keep (it) Swinging blog op Facebook of vraag haar gratis nieuwsbrief

 Het Nederlands Jazz Archief maakt zware tijden door. De bezuinigingen door de regering leiden er toe dat het Nederlands Jazzarchief gesloten zal gaan worden en dat mag natuurlijk niet gebeuren. De Keep (it) Swinging blog is van mening dat het archief ( en het informatieve kwartaalblad het Jazz Bulletin) bewaard en toegankelijk moet blijven om het verhaal van de Nederlandse jazz te kunnen blijven vertellen aan de generaties na ons. Keep (it) Swinging heeft zich aangemeld als Vriend van het Nederlands Jazz Archief. Het zou mooi zijn als u het voorbeeld volgde en ook het Nederlands Jazzarchief steunde. .........

Als George T. Wein en het echtpaar Brown in het vroege voorjaar van 1958 naar Europa vertrekken om in 16 landen de leden voor hun band te recruteren, hebben ze nog geen enkel idee hoe die er uit zal komen te zien -  they carried with them only a dream of such a band. Als ze eind maart terugkeren naar de VS is het allemaal werkelijkheid geworden, maar hebben ze, volgens Marshall Brown die de missie leidde, zoveel Europees talent gezien en gehoord dat hun band wel dertien trompettisten, acht trombones ..... zou kunnen bevatten. De Nederlandse auditie vond plaats in maart 1958 in Theater Bellevue in Amsterdam en werd met gevoel voor humor door Paul Acket omschreven als De Slag om Newport. De jonge bassist Rudi Jacobs, broer van pianist Pim, en bekend van radio- en televisieuitzendingen, is de eer waardig gekeurd om de Nederlandse vanen hoog te houden, kan het Nieuwsblad van het Noorden later trots melden.  

  

Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Scat Cats

JASZ ( Jazz Activiteiten Stichting Zeeland) organiseert al 30 jaar succesvolle Oude Stijl Jazz concerten in Middelburg.

De Scat Cats krijgen met hun Friscoklanken zaal op de been

Hans Koert

Op zondagmiddag 28 oktober 2012 trad de zevenmansformatie The Scat Cats op tijdens de maandelijkse jazzmiddag van de stichting JASZ ( Jazz Activiteiten Stichting Zeeland). Zo’n 100 bezoekers genoten van de swingende klanken van dit vermaarde Oude Stijl Jazzorkest dat, zo  beloofde woordvoerder Daan Scheerder, deze keer extra haar best zou doen. 

  

Het vooroordeel dat veel inwoners van Walcheren hun inkomsten aanvullen met het verhuren van caravanstalling achter op het erf, blijkt bij de Bredase Oude Stijl band The Scat Cats nog niet geheel verdwenen …. En dan nu een nummer, dat iedereen zal aanspreken hier … de Sleurhutblues – Caravan ….

 The Scat Cats ( foto: Hans Koert)

De Scat Cats bestaan al veertig jaar. Hun eerste optreden was op 18 september 1972 toen ze een privéfeest van een Bredase advocaat opfleurden. De eerste bezetting van toen lijkt uiteraard niet meer op die van nu, maar al in de jaren zeventig kwamen de meeste muzikanten die vanmiddag in Middelburg aantraden, bij de band te spelen …..

De band staat de eerste twintig jaar o.l.v. kornettist Rob Cremer (hij overleed september 2008), een bekend figuur in en rond de vermaarde Roaring Twenties Jazz Club in Ginniken (Breda) waar vanaf de jaren zeventig de jazz opnieuw uitgevonden leek te worden. Gedurende de jaren negentig wordt pianist Fred Weller de nieuwe leider.  Nu bestaat de band uit Daan Scheerder en Michael Funke rieten (Michael’s vader, Ad Funke, was de eerste banjoïst in de Scat Cats) – Peter van der Geijn trompet – Thomas van Zijl piano -Wouter Cleypool banjo – Adriaan van Hoffen slagwerk en wasbord en Adri Baan sousafoon.

 Michael Funke ( foto: Hans Koert)

De band richtte zich vanaf haar ontstaan op de muziek zoals die in de jaren vijftig populair gemaakt was door The Firehouse Five, een groep muzikanten, die de muziek omarmden, zoals die oorspronkelijk in New Orleans gespeeld werd en waarbij de collectieve improvisatie belangrijker was dan de individuele solist.

Musici als Bob Scobey, Turk Murphy en Lu Watters waren de grote namen die met hun Yerba Buena Jazz Band deze muziek handen en  voeten gaven. Een groep jazzmuzikanten, die bij Walt Disney studio’s werkten, luisterden en speelden tijdens hun middagpauze in het kantoor van Ward Kimball mee met jazzplaten die ze op een ouwe grammofoon speelden. Toen die grammofoon op een dag kapot was, besloten ze het eens zonder plaat te proberen en … they were in business, meldt Lester Koenig. Ze noemden zich eerst The Hugageedy 8 en de San Gabriel Valley Blue Blowers, maar toen ze steeds meer gevraagd werden en verder moesten reizen, ontbeerden ze een bus of grote auto waarin ze met hun instrumenten naar hun gig konden rijden – het werd uiteindelijk een oude brandweerwagen, een American La France fire-truck uit 1914, die helemaal opgeknapt werd – ze kochten brandweerkledij en helmen en zetten zichzelf op de kaart als de Firehouse Five Plus Two, available for dances, weddings, picnics and wakes …..  aangezien de oorspronkelijke band ondertussen uitgebreid was met een banjoïst en trompettist voegden ze …. Plus Two achter hun bandnaam … en dat is zo gebleven.

Voor Rob Cremer en zijn groep werd de pretentieloze muziek van de Firehouse Five plus Two het uitgangspunt, muziek die, net als de muziek van De Amsterdamse Animal Crackers, ook Frisco-related, toentertijd, met hun vol humor volgepropte optredens, razend populair waren in het Bredase. De Scat Cats lieten zich sponsoren en kleden door C & A en kochten brandweerhelmen, om geen onduidelijkheid te laten bestaan door welke muziek ze geïnspireerd werden. De helmen hadden de mannen in Middelburg thuisgelaten - de rode overhemden waren het enige referentiepunt aan het verleden. De naam werd verzonnen door Han Veenstra, een verwijzing naar de Disneyfilm The Aristocats . Humor was en is nog steeds een belangrijk element in de muziek van deze Scat Cats Five Plus Two, al zijn die, na veertig jaar, wellicht aan wat verandering toe ...... Hoe kom ik bij de Scat Cats?  Oefenen jongen, veel oefenen ….

 Adri Baan ( foto: Hans Koert)

De zaal van Hotel Arneville was goed volgestroomd – zo’n 100 mensen genoten van de swingende klanken, die uitnodigden tot dansen – Het was daar dan ook af en toe dringen.

 Peter van der Geijn ( foto: Hans Koert)

De stichting JASZ  organiseert al zo’n dertig jaar Oude Stijl jazz concerten in Middelburg.  De stichting werd in 1982 opgericht nadat haar voorganger, de Scaldis Swing Society, die vanaf 1977 Jazzconcerten organiseerde, failliet gegaan was door belastingschulden. De jaren tachtig waren de gouden jaren voor JASZ – het was een periode van grote populariteit voor de Nederlandse Oude Stijl Jazz, dat vooral aangestuurd werd door de jazzscene rond de Roaring Twenties Jazz Club in Ginniken (nu een wijk van Breda). De kroegentochten, de Zeeuwse Jazzdagen ( met o.a. Greetje Kauffeld en Jan Verwey ( Hij komt binnenkort met een nieuwe cd -Middelburg!)), de Kerst-Dans-Concerten  en de Jazz Meeting tussen Vlaanderen en Zeeland  ….. het zijn allemaal herinneringen aan volle zalen en afgeladen café’s. Vol weemoed worden de verhalen uit die tijd verteld ... een tijd die nooit meer terugkomt!

The Scat Cats ( foto: Hans Koert)

De Scat Cats brachten een afwisselend programma met jazzklassiekers als Chinatown; Clarence Williams’ Candy Lips, Cake Walking Babies, Breeze, Roses of Picardie en het onvermijdelijke Petite Fleur.  Gelukkig werd Sidney Bechet niet alleen herdacht middels deze commerciëel uitgesabbelde hit – zijn zelden gespeelde Marchand de Poissons, dat vastgelegd werd in 1952 tijdens een concert in het beroemde Salle Pleyel in Parijs compenseerde veel.

Daan Scheerder ( foto: Hans Koert)

Gelukkig waren de Scat Cats hun Frisco-roots niet vergeten. Heerlijk om weer nummers als When My Dreamboat Comes Home, Angry of When You Were A Tulip (and I Wore a Big Red Rose) te horen, waarbij het laatste voor mij zoete herinneringen boven bracht aan de uitvoering van Alex Welsh uit de jaren zeventig.  Ook ragtimenummers als Smoky Mokes, al in 1899 op plaat gezet door Vess L. Ossman en  the Original Rags van Joplin, gespeeld in kleine bezetting ( piano – banjo en sousafoon) horen thuis in het Frisco repertoire. Heerlijk!

We maken ons best wel wat zorgen, vertelde voorzitter Jaap Kingma me – ons publiek vergrijsd – er vallen er wel af, maar van onder af komen er weinig bij …..

Een probleem waar veel jazzclubs mee worstelen. Zouden veel mensen wel weten dat ze hier in Arneville éénmaal per maand heerlijk kunnnen luisteren en dansen op toegankelijke jazz? Voor de duidelijkheid – ik heb geconstateerd dat het niet aan de muziek of de ambiance ligt – de verzorging door Hotel Arneville is uit de kunst ( er kan na afloop gegeten worden) en er wordt volop gedanst; een combinatie die veel vijftigers moet aanspreken.

Bier en jazz gaan goed samen, al is het soms behelpen ( foto: Hans Koert)

JASZ organiseert op zondag 25 november 2012 een concert met The Dirty Dozen, ook zo’n vermaard Bredaas orkest, dat zijn sporen allang verdiend heeft. Voor de rest van het programma verwijs in naar hun website. Noteer de data … het kan druk worden!

De website van de Scat Cats is zeker een bezoekje waard.

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Volg de Keep (it) Swingingblog via Facebook of vraag haar (gratis) nieuwsbrief.

 Het Nederlands Jazz Archief maakt zware tijden door. De bezuinigingen door de regering leiden er toe dat het Nederlands Jazzarchief gesloten zal gaan worden en dat mag natuurlijk niet gebeuren. De Keep (it) Swinging blog is van mening dat het archief ( en het informatieve kwartaalblad het Jazz Bulletin) bewaard en toegankelijk moet blijven om het verhaal van de Nederlandse jazz te kunnen blijven vertellen aan de generaties na ons. Keep (it) Swinging heeft zich aangemeld als Vriend van het Nederlands Jazz Archief. Het zou mooi zijn als u het voorbeeld volgde en ook het Nederlands Jazzarchief steunde. .........

JASZ ( Jazz Activiteitein Stichting Zeeland) organiseert al zo'n dertig jaar swingende Oude Stijl jazz concerten in Middelburg. Zondagmiddag 28 oktober 2012 trad het vermaarde jazzorkest The Scat Cats op in hotel Arneville in Middelburg voor een honderdtal Oude Stijl Jazzliefhebbers. De organisatoren van deze maandelijkse jazzconcerten kunnen zich nog steeds verheugen in een goeie belangstelling, al blijven nieuwe bezoekers van harte welkom, vertelde voorzitter Jaap Kingma. 

  

Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Newport '58: The Battle of Newport

The 1958 Dutch auditions at Bellevue Theatre  - Amsterdam
Every musician who auditioned came away a slightly better jazzman (quote: Marshall Brown)
Hans Koert
 A few months ago I found a Columbia lp entitled The International Youth Band - Newport 1958, directed by Marshall Brown - Recorded at the Newport Jazz Festival ( Columbia CS 8073).

On the reverse, the names of the members of the orchestra, which listed several well known names in European jazz, like Albert Mangelsdorff (1928-2005), Roger Guerin (1926-2010), George Gruntz (b. 1932), Gabor Szabo (1936-1982) and Dusko Gojkovic (b. 1931) and ..... the name of a Dutch bass player: Rudolph (sic) Jacobs, better known as Ruud Jacobs (b. 1938).
I was anxious to learn more about this orchestra which featured so much young talented European jazz musicians? In the first blog I introduced you to what gave rise to the birth of this youth orchestra and an introduction to the 18 years young Ruud Jacobs - Dutch bass player ( Newport '58: The Birth of Babel's Band).  Today I love to inform you about the audition, as scheduled in Amsterdam the March, 1958 - in an article entitled  The Battle of Newport


All Newport '58 International Youth Band contributions, as remembered by Dutch bass player Ruud Jacobs at my link site.

  Nederlandse jazzmusicus naar Newport Festival ( Nieuwsblad van het Noorden, 7th of March, 1958)

 George Wein en Richard Brown ( Marshall Brown for his friends and colleagues), invited impresarios in several European countries to organize auditions and hop scotched Europe conducting auditions on a back-breaking schedule, the lp album cover reads.

Paul Acket (1922-1992), a well known Dutch impresario was invited to organize such an audition for young Dutch promising jazz musicians and he labels it as De Slag om Newport, referring to a historical battle, the Battle of Nieuwpoort between the Dutch army under prins Maurits (= Maurice of Nassau) and the Spanish army under Albert van Oostenrijk (= Albert of Austria) at the beach near the present-day Belgian city Nieuwpoort. It is said that this battle is the only historical fact that middle-aged Dutchman remember from their education, as its date is so easy to remember: 1600: De slag bij Nieuwpoort 
The auditions were scheduled at the Bellevue Theatre in Amsterdam, the 10th of March, 1958.

 Rob Pronk ( 1928-2012) - Dutch piano player. (Source: Rhythme)

Ruud doesn't remember the exact place of the auditions, but he remembers some the Dutch musicians that were invited. The Rhythme magazine, maandblad voor jazz-, dans- en amusementsmuziek lists piano players like Pim Jacobs (1934-1996) and Frans Elsen (1934-2011), drummer Cees See (1934-1985), trumpet player Han Tromp (1940-1970), the Pronk brothers Rob and Ruud ( piano player Rob (1928-2012) and drummer Ruud "Broer" Pronk (geb. 1931). The eldest one, Rob Pronk, recently passed away. Ruud Jacobs recalled the names of trumpet player Ack (born. 1930) and Jerry Van Rooijen (1928-2009), but Ack told me that he don't remembers to have been present at this audition, neither was his brother Jerry. The only member of this audition, who is still alive, Ruud Pronk, couldn't be referenced due to geriatric complains.

Ruud (right) with his brother Pim (Source: Rhythme)

Down Beat ( vol. 25 no. 9 – 1 mei 1958) informs in its News Highlights about the Babel Band’s birth, as the orchestra was labeled since its start. The article introduces us to the way Brown selected the musicians: Brown has reference sheets for each applicant, with a grading system based on six points of musicianship: reading, improvisation, tone,  phrasing, and technique.  The audition had two parts: At first they were invited to play several selections of his own choosing with an audition rhythm section; then he was asked to play some music by either John LaPorta (1920-2004), Bill Russo (1928-2003) or Marshall Brown, which was brought along "to see what they could do with it." (Source: Down Beat)

Drummer Cees See (January 1959) ( source: Rhythme)

Every musician, Down Beat continuous, who auditioned came away a slightly better jazzman, Brown told the journalists who were very interested in these auditions.  What we did was give each one a lesson. And it was the first time anyone had ever come over and told them about what they had been hearing on records. Brown learned from the auditions, that .....the European musicians copies the more oblivious jazz devices. For instance, it was difficult to find a musician who could throw a note away. It never occurred to me until we got into the auditions, that such subtleties are typically American. The European musicians, Brown explains, had listened very well to American musicians like Lee Konitz, Miles Davis, J.J. Johnson, Sonny Rollins and Horace Silver.

Euro-jazzorkest luistert Newport-festival op! by Bix-jr. ( Nieuwsblad van het Noorden 31st of May, 1958)

The Dutch journalist from the Nieuwsblad van het Noorden, labeled as Bix-jr., which must have been a pseudonym, must have known this Down Beat article when he wrote the article entitled Euro-jazzorkest luistert Newport-festival op!

Gábor Szabó ( 1936-1982) - a Hungarian guitar player who lived as a politcal refugee in the States since 1956.

The Down Beat article, published the first of May, 1958, dates the auditions as mid-winter ( When George Wein and Mr. and Mrs. Marshall Brown took off for Europe in mid-Winter to recruit a band of top young sidemen from 16 countries, they carried with them only a dream of such a band - Down Beat reads) and they returned to the States late March.  After a whirlwind tour of 15 countries and some 500 grueling auditions, four trumpet players, three trombonists, five reed players and three men in the rhythm section were selected to play at the Newport '58 festival with the Newport International Youth Band. The name of the guitar player was not yet selected, when Down Beat published its article. Brown selected Gábor Szabó early April 1958 at the Berklee School of Music - This Hungarian guitarist Gábor Szabó ( 1936-1982) lived in the States since 1956, when he left his country as a political refugee - that's why he fit into the band members profile. 

Tete Montolliu ( 1933-1997) ( photo courtesy: Nils Winther) ( source: SteepleChase album Tete Montoliu - Words of Love)

Brown told the journalist that he had heard a lot of talented young musician .... I only wish it could be possible to bring over more of the fine musicians we heard …. If we were able to take everyone who impressed us, we’d have 13 trumpets, 9 trombones … that kind of band.  Brown mentioned, for example, the blind Spanish piano player from Barcelona Tete Massana, who had impressed him ..... He has a wonderful ear. But we just couldn’t fit him into the band. Some of you might recognize this piano player as Tete Montoliu (1933-1997), a very talented musician, inspired by the music of Art Tatum. Tete's full name was  Vicenç Montoliu i Massana - Massana was his mother's family name. Tete had joined in the summer of 1958 the Lionel Hampton band, touring Spain and France. That might have been the reason that he couldn't join Brown's Babel Band  ........ George Gruntz (b. 1932), a Swiss piano player, was selected - not a bad choice either.

George Gruntz (right) (source:Jazz Forum )

The 25th of March, 1958 cables were sent to the winners and instructions were set to follow.

Ruud remembers the moment the letter was brought in by the post man ..... We dachten dat het voor Pim was, maar het was voor mij (= We believed the invitation was for Pim, but it was for me .... )  Op 25 maart 1958 werden er vanuit de VS telegrammen verstuurd naar “de winnaars”, en werden de uitverkorenen geïnformeerd. Rhythme, published April 1958, that Ruud Jacobs was selected to join the Tower Of Babel Band, De Toren van Babel-band, at the Newport festival - July 1958. The article Ruud Jacob bassist in wereld-jazzorkest was published in the Utrechts Nieuwsblad ( 28th of March, 1958)
(to be continued)

All Newport '58 International Youth Band contributions, as remembered by Dutch bass player Ruud Jacobs at my link site.

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Follow the Keep (it) Swinging blog at Facebook or ask for its free newsletter.

 The Dutch Jazz Archive in Amsterdam, up to this year part of the MCN, is sorely tried, due to economy measures by the Dutch governement - It even might be closed if we don't do anything ..... On the pretext of "Keep the Dutch Jazz History Alive", the Dutch Jazz Archive won't let it happen and asks Jazz fans to become a Friend of the  Dutch Jazz Archive. The Keep (it) Swinging blog supports this initiative! ....

When George Wein and Mr. and Mrs. Marshall Brown took off for Europe in mid-winter (1958) to recruit a band of top young sidemen from 16 countries, they carried with them only a dream of such a band. When they returned to the US in late Msrch, they brought back a reality. The Dutch auditions for the Babel's Band, De Toren van Babelband, were scheduled at the Bellevue Theatre in Amsterdam, March 1958: The Battle of Newport

  

Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Bill Evans: Twee unieke liveconcerten

Bill Evans:  Verzwolgen door zijn instrument
Liveconcert in de Stadsschouwburg van Groningen (1972) en in Art d' Lugoff's Top of the Gate (NYC) (1968) 
Hans Koert

Onlangs verschenen twee dubbel cd’s met concerten van pianist Bill Evans:  Live at Art D’ Lugoff’s Top of the Gate (New York City) (23 oktober 1968) en Momentum ( Stadsschouwburg - Groningen (4 februari 1972).

Bill Evans: Two unique live concerts (English) | Bill Evans: Twee unieke liveconcerten (Nederlands)

 Twee nooit eerder uitgebrachte, 50 jaar geleden opgenomen concerten van het Bill Evans Trio, met Bill Evans aan de piano, Eddie Gomez op bas en Marty Morell op slagwerk – dat zegt, in een tijd waarin de cd-verkoop op zijn gat ligt,  iets over de populariteit van deze pianist  
 

Bill Evans ( 1929-1980)

Bill Evans, geboren in Plainfield (NJ) augustus 1929, overleed bijna 32 jaar geleden ( september 1980). An enormously influential figure …… omschrijft Brian Priestley  hem in the Rough Guide to Jazz  - his music was always extreme creative, floating without the limitations of the 4/4 meter .. freed from the lockstep 4/4 that had come to exercise in tyranny over jazz …. .  Wie kent niet zijn karakteristieke houding achter het klavier ….. voorovergebogen over de toetsen …. Bill Evans, schrijft Nat Hentoff,  would sometimes get so involved in the piano that he would lean over and lean over and you’d think he was about to be swallowed by the piano.  He played with his head bent to the inventions. Bill Evans verzwolgen door zijn instrument.

Bill Evans - Live at Art D' Lugoff's Top of the Gate ( Resonance Records HCD-2012)

Bill Evans opnamen zijn nog steeds extreem populair – zelfs 32 jaar na zijn dood weet hij duizenden fans aan zijn muziek te binden.  Ontelbare live-opnamen van optredens zijn op plaat verschenen, vaak opgenomen achter in de zaal met een eenvoudig bandrecordertje … bootlegs, die alle een inferieure geluidskwaliteit gemeen hebben – maar de twee onlangs uitgebrachte concerten horen daar niet bij – zij zijn professioneel opgenomen en hoe …..

The Top of the Gate (New York City) (foto: D' Lugoff family )(origineel in kleur)

Het concert in de Top of the Gate, de bovenzaal van de Village Gate werd, met toestemming van Bill Evans persoonlijke manager Helen Keane,  opgenomen door George Klabin, een 22 jaar oude student aan de Columbia Universiteit en slechts één keer uitgezonden door de Columbia University WKCR-FM radio show.

De Top of the Gate was onderdeel van de Village Gate in New York City.  Het bestond uit een lange zaal waar het publiek kon eten en drinken, herinnert bassist Eddie Gomez zich: It attracted a much different sort of listeners (dan de Village Gate). You could find musicians stopping by, film- and TV celebrities and also tourists, who wanted to sample the Greenwich Village scene. Toen Bill in de Top of the Gate optrad, speelden op de begane grond, in de Village Gate dus zowel Thelonious Monk als het Charles Lloyd Quartet tijdens een zgn. double-bill concert.  Is dat niet geweldig als je je bedenkt dat er zoveel talent samengebald is in één gebouw? De hoogtijdagen van de jazz! Maar het is zoals slagwerker Marty Morell verzucht:  ….Sadly, those days will never be back …

 Bill Evans - Momentum ( Limetree MCD 043)

Het concert in de Stadsschouwburg van Groningen kwam tot stand door de Nederlandse pianist Jan Warntjens, een Evans aficionado en Rob Rijneke schrijft in het bijbehorende boekje, dat ook Jan toestemming had om opnamen te maken.

Hij digitaliseerde de opnamen professioneel en daardoor bleven de banden prima bewaard …..  Nu, na veertig jaar worden ze voor het eerst uitgebracht op een dubbel cd, die de titel Momentum kreeg; een suggestie van Bill’s weduwe  Nenette Evans: At the time of this recording in 1972, Bill was experiencing a momentous upswing in his personal life, his health, and his career, herinnert ze zich ….  so I would like to give the album the appropriate title of Momentum. Bill heeft zo’n eenentwintig keer opgetreden in ons land, leert het bijbehoren informatieve boekje … de eerste keer was in februari 1965, waarbij Bill Evans met zijn trio optrad tijdens een dubbelconcert in het Concertgebouw samen met het Piet Noordijk-Misha Mengelberg Quartet en het laatste vond plaats in 1979, een jaar voordat hij overleed. Heel wat Nederlanders zullen zijn optredens tijdens het populaire radioprogramma Tros Sesjun herinneren, waarvan onlangs delen werden heruitgebracht – optredens in 1973 en 1975 in de Boerenhofstede in Laren en de Meerkoet in Lelystad ( Bill Evans The Sesjun Radio Shows.)

 De Stadsschouwburg van Groningen 

Twee concerten – elk van twee sets – met dezelfde bezetting  maar toch slechts met een paar dezelfde nummers:   Bill Evans natuurlijk op piano; Eddie Gomez, op bas - al sinds 1966 deel uitmakend van het trio en Marty Morell, de up-and-coming slagwerker, die net begonnen was bij Bill toen de opnamen in de Top of the Gate plaatsvonden – Beide albums bevatten zo’n 30 nummers – waarvan slechts twee overlappen: Bill's compositie Turn Out The Stars en de standard Emily. Deze twee sets zijn waardevolle documenten voor iedereen die de concerten heeft gemist of ze nog een keer opnieuw wil beleven ………

Bill Evans: Top of the Gate (Resonance) | Bill Evans - Momentum (Limetree)

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Volg de Keep (it) Swingingblog via Facebook of vraag haar nieuwsbrief.

 Het Nederlands Jazz Archief maakt zware tijden door. De bezuinigingen door de regering leiden er toe dat het Nederlands Jazzarchief gesloten zal gaan worden en dat mag natuurlijk niet gebeuren. De Keep (it) Swinging blog is van mening dat het archief ( en het informatieve kwartaalblad het Jazz Bulletin) bewaard en toegankelijk moet blijven om het verhaal van de Nederlandse jazz te kunnen blijven vertellen aan de generaties na ons. Keep (it) Swinging heeft zich aangemeld als Vriend van het Nederlands Jazz Archief. Het zou mooi zijn als u het voorbeeld volgde en ook het Nederlands Jazzarchief steunde. .........

De oude meesters van de jazz liggen in de graaibakken - de muziek van Miles Davis, Thelonious Monk, Chet Baker en Bill Evans van voor 1962 wordt zonder gêne gejat en voor een appel en een ei verkwanseld - de serieuze platenmaatschappijen delven het onderspit ... Toch gebeuren er nog wondertjes en wordt oud materiaal opnieuw uitgebracht ....  - Limetree and Resonance brachten onlangs twee schitterend liveopnamen uit, twee dubbelcd's, van het Bill Evans Trio, op genomen in de Top of the Gate in New York City (1968) en in ons eigen land, de Stadsschouwburg in Groningen - beide in een uitstekende geluidskwaliteit ..... Twee concerten die je niet mag missen!


Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions