Django Reinhardt versus Oscar Alemán

Oscar Alemán en Django Reinhardt: Verhalen rond de vriendschap van twee tijdgenoten ....
Jørgen Larsen
(vertaling: Hans Koert)
  
Zowel Django Reinhardt als Oscar Alemán vierden triomfen in het Parijs van de jaren dertig. Beide gitaristen trokken de aandacht door hun uitzonderlijke muzikale kwaliteiten op de gitaar. We weten dat ze vrienden waren ... dat ze elkaar opzochten na een optreden en dat Django wel eens aanklopte bij Oscar als hij zijn instrument vergeten was of om snaren verlegen zat. Ze hebben samen gespeeld ....  dat is zeker, binnen de wanden van Django's woonwagen. Nooit stonden de twee samen op het podium noch zijn er foto's waarbij beiden samen op staan - Wat zou dat mooi geweest zijn.  Jørgen Larsen zette één en ander op een rijtje in de blog Django Reinhardt versus Oscar Alemán en geeft ons de kans hun manier van spelen "objectief" met elkaar te vergelijken (Hans Koert) 

Oscar Alemán en Django Reinhardt samen spelend ( bron cartoon Gani Jakupi in Le Roi Invisible) (photo courtesy: Gani Jakupi)

”I knew Django Reinhardt well (= Ik kende Django Reinhardt erg goed), citeerde Tomas Mooney de Argentijnse gitarist Oscar Aleman in The Jazz Journal van 1982. Hij, Django dus, zei altijd dat de jazz uitgevonden was door de zigeuners, zoals de etnische bevolkingsgroep waar Django toe behoorde toen genoemd werd, afstammelingen van Roma en Sinti, maar daar gingen we altijd tegen in. I agree with many Americans I met in France who said he played very well but with too many gipsy tricks.(= Ik ben het helemaal eens met de vele Amerikanen, die ik in Parijs ontmoette, die zeggen dat hij heel goed gitaar speelde, maar in zijn spel wel allerlei gypsy-licks  gebruikte.) He had very good technique for both hands, or rather one hand and a pick, because he always played with a pick. ( = Hij speelde met beide handen even goed, of beter gezegd, één hand en een plectrum, want die gebruikte hij altijd. Ik niet, ik speel altijd met mijn vingers, want je kunt nu eenmaal geen tremelo spelen met je vingers en tegelijkertijd iets anders op de bassnaar.  But I admired him and he was my friend. (= Maar ik waardeerde hem en hij was mijn vriend - mijn grootste vriend in Frankrijk.). We played together many times, just for ourselves. (= We speelden vaak samen, zomaar voor de lol). I used to go to his wagon, where he lived. (= Ik zocht hem dan op in zijn woonwagen, waar ik sliep en mee at .. en speelde natuurlijk met hem.) He had three or four guitars. (= Hij had drie of vier gitaren ..... en nodigde nooit iemand in zijn wagen uit - mij wel .... He made an exception with me.  I appreciated him, and I believe the feeling was mutual”.(= Dat waardeerde ik in hem en ik denk dat die bewondering wederzijds was). (Oscar Aleman in een interview, geciteerd in een artikel van Tómas Mooney: Oscar Alemán: Swing Guitarist, Jazz Journal International, Vol. 35, No. 4 + 5 (1982)) ( vertaling citaten in het Nederlands: Hans Koert)

Oscar Alemán  ( bron cartoon Gani Jakupi in Le Roi Invisible) (photo courtesy: Gani Jakupi)

Oscar Alemán en Django Reinhardt worden in de jazz literatuur herhaaldelijk met elkaar vergeleken .... maar zo'n vergelijk wordt alleen gevoed door toevallige gebeurtenissen, niet uit muzikaal oogpunt. Iedereen die de muziek van beide gitaristen beluistert, zal eerder allerlei verschillen dan overeenkomsten opmerken.

Django Reinhardt

Django Reinhardt is door de critici als een genie op de gitaar bestempeld en dankzij zijn honderden plaatopnamen en composities, en de steun van de Hot Club de France  heeft hij een plaats in de Hall of Fame van jazzgitaristen gekregen. Oscar Alemán wordt vaak, ten onrechte, beschouwd als een cloon van de Hot Jazz muziek, hoewel de verschillen tussen de twee snaarvirtuozen groot zijn, als je hun manier van spelen en het concept van hun muziek beschouwt. 

 Daphne - Oscar Alemán y su Orquesta ( Odeon (Arg) ( 55511) ( opgenomen Buenos Aires 29 september 1952) ( bron: online Oscar Aleman Discography  - Hans Koert)

Om iedereen die dit onderwerp na aan het hart ligt de mogelijkheid te geven om zelf conclusies te trekken, moet je hun manier van spelen goed kunnen vergelijken ...... het liefst door beide muzikanten hetzelfde nummer te laten spelen. Luister daarom maar eens naar het nummer Daphne, gecomponeerd door het duo Reinhardt/Grappelli en door hen verschillende malen opgenomen in verschillende bezettingen. Daphne is ook de enige compositie van Django, die ook Oscar Aleman aan de groef heeft toevertrouwd, zodat de aandachtige luisteraar wellicht een goede vergelijking kan maken.   Luister naar Django's versie van Daphne op een opname uit september 1937: De musici ziin: Eddie South, Stéphane Grappelli (vln); Django Reinhardt (g); Roger Chaput (g) en Wilson Myers (b)

Het tweede fragment is Daphne, gespeeld door Odcar Alemán met zijn Orquesta de Swing uit  september 1952 en uitgebracht op Odeon 55511. De musici zijn: Mario Felix cl, Carlin Traversa  v, Julio Graña  v, Raúl Casanova  v, Alberto A. Barbera  p, Oscar Alemán  g vo, Alberto Ramos  g, Aldo “Néne” Nicolini b, José Ragusa  dm  ( bron: online Oscar Aleman Discography  - Hans Koert)

---

Deze bijdrage verscheen in het Engels als Reinhardt vs Alemán op de Oscar Aleman blog.

Jo
keepswinging@live.nl
oscaraleman@live.nl

Volg de Keep (it) Swinging blog via Facebook ( group Keep it swinging0 of Twitter (#keepitswinging) en/of vraag de gratis nieuwsbrief. Hierin ook alle publicaties m.b.t. Oscar Alemán.

Zowel Django Reinhardt als Oscar Alemán vierden triomfen in het Parijs van de jaren dertig. Beide gitaristen trokken de aandacht door hun uitzonderlijk muzikale kwaliteiten op de gitaar. We weten dat ze vrienden waren ... dat ze elkaar opzochten na een optreden en dat Django wel eens aanklopte bij Oscar als hij zijn instrument vergeten was of om snaren verlegen zat. Ze hebben samen gespeeld ....  dat is zeker, binnen de wanden van Django's woonwagen. Nooit stonden de twee samen op het podium noch zijn er foto's waarbij beiden samen op staan - Wat zou dat mooi geweest zijn.  Jørgen Larsen zette één en ander op een rijtje in de blog Django Reingardt versus Oscar Alemán. 

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Equinox brengt nieuw album uit: Face The Music

.... geïnspireerd door de sfeer van de jazzmuziek uit het Blue Notetijdperk
... met als extra een mooi sfeervol gefilmd deel van een liveoptreden.
Hans Koert

Equinox ……. Als je dit woord opzoekt in een encyclopedie dan ontdek je dat het te maken heeft met het zich tweemaal per jaar manifesterende verschijnsel dat de zon in maart en oktober recht boven de evenaar staat ………. Maar voor mij is het, sinds ik hun eersteling Here & Now hoorde, de naam van een bijzonder interessante groep, die dezelfde naam draagt - Equinox - en haar thuisbasis heeft in Den Haag. Onlangs verscheen hun tweede album: Face The Music.

Equinox: v.l.n.r.: Dan Nicholas - Johnny Daly - Sjoerd Dijkhuizen - Bob Wijnen - Marcel Serierse (foto: Piet Gispen)

Het kwintet werd in 2006 opgericht door de Amerikaanse gitarist Dan Nicholas en de Ierse bassist Johnny Daly, die, beiden studerend aan het Koninklijk Haags Conservatorium,  onder de indruk waren van de hoge kwaliteit van de musici uit de Nederlandse jazz scene. In september 2008 bracht Equinox, toen nog een kwartet met de twee stichters en twee Amerikaanse musici ( Chris Johansen op sax en A. J.  Davis op slagwerk) hun debuutalbum uit, getiteld Here & Now; vijf jaar later presenteerde de groep, een kwintet nu, de lang verwachte opvolger: Face the Music.  Equinox  bestaat uit Dan Nicholas op de gitaar  - Johnny Daly bas - Sjoerd Dijkhuizen tenorsax – Bob Wijnen piano en  Marcel Serierse slagwerk.

Marcel Serierse (foto: Hans Koert)

 Tien nummers, in feite dertien, de meeste standards, vinden we er op terug, van Mingus’ eerbetoon aan Monk ( Jump Monk), midden jaren vijftig tijdens een live concert in de Café Bohemia vastgelegd op een Debut lp tot Who Killed Cock Robin?, dat voor het eerst werd vastgelegd op een Blue Note uit 1960 van pianist Freddy Redd.  Tot mijn favorieten horen de mooie ballad Spring Can Really Hang You Up The Most  en een zelden vastgelegde compositie van Tina Brooks, Open Sesame, dat toch erg bekend is geworden door Freddie Hubbard’s versie op zijn gelijknamige Blue Noteplaat uit 1960.  Dit soort nummers karakteriseert de sfeer van deze plaat ……. Heerlijke jazz uit de hoogtijdagen van de jazz uitgebracht op labels als Blue Note

Sjoerd Dijkhuizen (foto: Hans Koert)

Speciale gast in  I Think It’s Time To Say Goodbye Again is de Zuid-Afrikaanse zangeres, nu woonachtig in Antwerpen, Tutu Puoane.  Het laatste nummer, As Long As There’s Music, werd geselecteerd ter nagedachtenis aan de onlangs overleden pianist Frans Elsen, die vaak mee speelde tijdens concerten georganiseerd door Dan en Johnny.  Frans nam dit nummer nog op met het Axel Hagen Quintet in 2006.

Tutu Puoane (foto: Hans Koert)

De kers op de taart is echter de extra DVD, die bij de CD is gevoegd met daarop drie tracks, die opgenomen en gefilmd zijn tijdens een optreden in Dublin begin 2012. Drie nummers, waarvan twee standards en één compositie van gitarist Dan Nicholas, die ook verantwoordelijk is voor de titelsong van het album: Face The Music en het nummer Round and Round ….   Deze DVD is mooi gemaakt … drie nummers, behalve de Dan Nicholas compositie Keepers of the Flame ook het nummer Down Through The Years, een compositie van Clifford Jordan uit 1961 en het nummer One Flight Down, gecomponeerd door pianist Cedar Walton, beide uitgebracht op de Jazzland LP van het Clifford Jordan Quintet ( juni 1961).  Een DVD toegevoegd aan een audio-cd is op zich niks vreemds anno 2013, maar deze opnamen uit Dublin zijn gemaakt in zwart-wit en dat geeft perfect de sfeer van de muziek aan – de sfeer van een rokerige jazzclub uit de jaren vijftig - een tijd toen roken nog bij de gezonde gewoonten hoorde ( een tevreden roker ....), alleen mis ik de kringelende rook van een brandende sigaret tussen de lippen van de slagwerker, zoals de sfeerfoto’s van fotografen als Francis Wolff vaak typeren …. 

MY JAZZ LINKS: Equinox

Hans Koert
editor
keepswinging@live.nl
Volg de Keep (it) Swinging blog via Facebook ( group Keep it Swinging) of Twitter (#keepitswinging ) en/of vraag haar gratis maandelijkse nieuwsbrief.

Equinox, een enthousiaste groep musici uit Den Haag, debuteerde vijf jaar geleden met een opvallend album Here & Now; onlangs verscheen hun tweede: Face The Music met meer dan twaalf nummers jazz, die de sfeer van de jaren vijftig en zestig, de tijd van de beroemde Blue Notealbums, doet herleven - De bijgevoegde dvd brengt, als kers op de taart, beelden uit een mooi vastgelegd concert. Een CD-DVD die niet in je platenkast mag ontbreken..... 

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Tom Dempsey: Saucy

Guitar and Hammond B3 organ: a specific sonic palette
I want every listener to feel great when they listen to music. (Quote Tom Dempsey)
Hans Koert

Tom Dempsey, New York based guitar player, always carries the sound of those Jimmy Smith’s    B3  Hammond ….. I carry it with me everywhere I go .. with or without the guitar …  he says in an interview with Brent at the criticaljazz.com site. That music embodies a level of sophistication, integrity, honesty, humility, positivity, humanity, raw expression and an intent on bringing a good feeling to the world that is palpable.  When I was a kid, he remembers, the first record with a jazz guitar that fascinated me was the 1965 Verve album by the Wynton Kelly trio featuring Wes Montgomery at the guitar ….. This album led me on a musical journey, as Tom describes it at the liner notes, which introduced him to the organ played by Jimmy Smith, playing a duet with Wes Montgomery: The 1966 Verve Dynamic Duo album.  Dempsey says to have been inspired by guitarist like Wes Montgomery and Pat Martino, but also Charlie Christian, Kenny Burrell, Grant Green, Jim Hall, George Benson, Tal Farlow …… and a lot more.

Tom Dempsey (source: tomdempseymusic.com)

Since he moved to New York City, more than 20 years ago, he played with several organ players in clubs like Augie’s  and in several Harlem clubs down town. His latest album is entitled Saucy, wich refers to  …. my days playing regularly in Harlem with one specific organist who almost exclusively played in the key of G.  To this day G is one of my favorite keys on the guitar.

Enjoy this own composition  Saucy, which became the title song of this album,  in a fragment of a concert at the Columbia University, 2012 .

Tom Dempsey is accompanied by Ron Oswanski at the Hammond B3 organ and Alvin Atkinson on drums. Ron Oswanski debuted last summer with his album December’s song.

Tim Ferguson (not on the record)  and Tom Dempsey (source: tomdempseymusic.com)

His album Saucy contains ten tracks, half his own compositions – half standards.  Buddy Montgomery’s Bock to Bock ( Monk and Wes’ younger brother), Lee Morgan’s Ceora and the Simon and Carfunkel hit Bridge Over Troubled Water, which remembers him to the Katrina and Sandy hurricanes. Ceora, which debuted on Lee Morgan’s Blue Note album Cornbread ( September 1965), has always been one of my favorites, he says in the liner notes: The rhythmic background of the sounds of Brazil coupled with the sophisticated rhythms, melodic and harmonic attributes if be-bop and hard bop music make for a very interesting marriage of musical textures.   

(photo courtesy: Hans Koert)

The album ends with Tom Dempsey’s Pat-a-tat-tat, an uptempo composition by Dempsey, written for Pat Martino, a jazz icon he admires … It belongs to my favorites of this album. 

Hans Koert
editor
keepswinging@live.nl

Follow the Keep (it) Swinging blog at Facebook (Keep it swinging group), Google+ or Twitter (#keepitswinging) and / or ask its free newsletter

The Tom Dempsey Trio has that specific sound of the jazz guitar in combination with the groovy sounds of the Hammond B3 organ .... a popular sonic palette.  Tom Dempsey's latest album, entitled Saucy, features Ron Oswanski at the Hammmond B3 organ  and Alvin Atkinson on drums. A great album to find a copy.

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Wouter Hamel - Francien van Tuinen in Porgy en Bess

Tea for Two / Three
Porgy en Bess Terneuzen: The place to be op een grauwe zondagmiddag in november ...
Hans Koert

Wat heb je nodig voor een geslaagd jazzconcert? Een paar getalenteerde musici, een goed gevulde zaal met aandachtig publiek, een goed geoutilleerd podium, waar al decennia lang jazzgeschiedenis wordt gemaakt; het was allemaal aanwezig ..... :  Porgy en Bess (Terneuzen)

Op zondagmiddag 17 november 2013 traden in Porgy en Bess jazzvocalisten Wouter Hamel en Francien van Tuinen op, samen met een orkest bestaande uit slechts één gitarist: Maarten van der Grinten.

Francien van Tuinen: Tea For Two ( foto: Hans Koert)

De eerste set werd geopend met het nummer Ooh Shoo Be Doo, oorspronkelijk gezongen door o.a. Dizzy Gillespie, waarna het thema van de middag ( Ik heb het gevoel dat het al avond is, merkte Wouter Hamel op .. alsof we in een nachtclub zitten) Tea for Two visueel gemaakt werd door aan de bar  twee glazen thee te bestellen …

Wouter Hamel (foto: Hans Koert)

Tijdens het concert zongen beide vocalisten zowel samen als apart in nummers Come On Home, Can’ t Keep My Eyes en het schitterende You Took Advantage Of Me.

Maarten van der Grinten en Francien van Tuinen (foto: Hans Koert)


Het was een genoegen te horen dat er veel standards uit het All American Songbook langs kwamen, hoewel beiden ook uit eigen repertoire putten … Nummers, als het eerder genoemde Tea for Two of You Took Advantage Of Me hebben al decennia lang hun kracht bewezen, waardoor het accent  niet op het nummer, maar op de uitvoering komt te liggen .... 

Maarten van der Grinten (foto: Hans Koert)

En natuurlijk hoor je dan Billie Holiday in je hoofd als Francien het nummer Detour Ahead vertolkt, dat in 1947 door Billie Holiday vastgelegd werd met het sextet van Tiny Grimes in de groef van een Aladdin 78-toerenplaat .  Francien bracht dit nummer eerder uit op haar nieuwste album Cool Voice als eerbetoon aan de onlangs overleden "European First Lady of Jazz" Rita Reys, die tot op hoge leeftijd met haar stem en persoonlijkheid uitverkochte zalen trok .... De eerste set werd beëindigd met het nummer Let’s Call The Whole Thing Off  uit de film Shall We Dance; het beroemde duet van Fred Astaire en Ginger Rogers, zij het dat de zaal het op het podium zonder rollerskates-act moesten doen..  

Wouter Hamel (foto: Hans Koert)

In de tweede set opende Wouter Hamel met het nummer Breezy, dat hij eerder opname in 2007 en uitbracht op de CD Hamel. Voor deze debuutplaat kreeg hij vijf jaar geleden de Zilveren Harp; de opmaat voor een vliegende carrière, die reikt tot in het verre Japan
 

Francien van Tuinen (foto: Hans Koert)

Francien van Tuinen schitterde in het nummer Jackie, dat ze eerder vastlegde op haar cd Tuindance, waarop ze begeleidt werd door de crème de la crème van de Nederlandse jazz: Eric Vloeimans, Yuri Honing, Michiel Borstlap en Anton Drukker.

Maarten van der Grinten ( foto: Hans Koert}

Maarten van der Grinten ontpopte zich als een ervaren gitarist, door beide vocalisten te begeleiden – Een fikse klus, m.i. waarbij hij zich vooral tot een begeleidende rol beperkte. Dat was weliswaar begrijpelijk, want, zo vertelde hij me, ... als er echter één ding is dat ik de afgelopen jaren heb geleerd.  is dat je met echt goed begeleiden er niet op uit mag zijn de solisten te overvleugelen. Wie herinnert niet de fraaie, vijftien jaar geleden opgenomen cd  Van Der & Van samen met kompaan Jesse van Ruller?  

Maarten van der Grinten - Francien van Tuinen en Wouter Hamel (foto: Hans Koert)

Het optreden werd afgesloten met, volgens mij, het hoogtepunt van de middag – de vertolking van het nummer Four, gecomponeerd door Eddy "Cleanhead" Vinson en beroemd gemaakt door Miles Davis in 1954 op het Prestige-album Blue Haze, maar hier vocaal vertolkt in een versie die me deed wegdromen naar het tijdperk van de grote crooners en zangers als Lambert, Hendricks and Ross.  

Maarten van der Grinten en Francien van Tuinen: Ooh Shoo Be Doo Bee (foto: Hans Koert)

Nadat het publiek nog een keer opgewarmd was om het afsluitende nummer Ooh Shoo Be Doo spontaan mee te zingen ( De binnenkant van een puzzeldoos moest dienen als spiekbord) werd afscheid genomen met het fraaie Every Time We Say Goodbye dat in de jaren vijftig door The Four Freshmen tot hit werd gemaakt. Een schitterend concert, voor de rest van Nederland helaas het laatste in een reeks met dit bijzondere trio, waarmee, zoals Wouter met spijt in zijn stem opmerkte, ook een beetje “afscheid” genomen werd van Francien en Maarten ……… Dit concert was het laatste: Morgen voor Wouter weer gewoon spelen met zijn eigen band en voor Francien wacht thuis drie manden wasgoed ………..

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Volg de Keep (it) Swinging blog via Facebook ( group Keep it Swinging) of Twitter (#keepitswinging) en/of vraag haar gratis nieuwsbrief.

Twee vocalisten, een gitaar en een kop thee ... meer is er eigenlijk niet nodig voor een geslaagd jazzconcert. Wouter Hamel, de jonge crooner en enfant terrible van de Nederlandse jazz, wiens naam tot in Japan gespeld wordt en Francien van Tuinen, de Groninger zangeres, die behept is met, als we de critici mogen geloven, a unique voice and exceptional natural rhythmic flexibility, she has guts, excellent diction and perfect timing lieten met slechts de begeleiding van Maarten van der Grinten horen, hoe jazz hoort te klinken. Zondagmiddag 17 november 2013 leek alles samen te zijn gekomen voor een onvergetelijk jazzconcert in Porgy en Bess (Terneuzen):  Twee getalenteerde vocalisten, die, begeleid door slechts één gitaar, een sfeer konden opbouwen, die door een volle zaal erg gewaardeerd werd. Jazz zoals jazz hoort te zijn ..... Intiem en zonder toeters en bellen.

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Fapy Lafertin-Lollo Meier Quartet: Jazz on a Sunday afternoon

Unique double concert by the Fapy Lafertin - Lollo Meier Quartet 
(with Quatre Tickets de Swing)
Jazz on a Sunday Afternoon
Georg Lankester

October 13th, 2013, one month ago,  a unique double concert in the Hot Club style had been scheduled.
The quartet of guitarist Fapy Lafertin with Lollo Meier did take place at a concert in Bathmen (near Deventer), invitated by Swing4all, which schedules a series of jazz concerts, entitled Jazz on a Sunday afternoon.

Quatre Tickets de Swing: f.l.t.r.: Eric Van Buijsen - Arthur Siero - Peter Swart and Georg Lankester (photo courtesy: Nic Gerretsen)

Ita van Dijk
(photo courtesy:
Nic Gerretsen)

Quatre Tickets de Swing was invited as the  opening band. For a packed house, the group, completed by lady singer Ita Van Dijk, started the program. Quatre Tickets de Swing is a quartet that plays music in the gypsy swing tradition that creates the typical French atmosphere of the 1930s and 40s, bringing Django standards, including beautiful songs performed by Ita such as Ménilmontant and Domino.  These titles and more  can be found on its recent album Swinging & Singing.

Fapy Lafertin (photo courtesy: Nic Gerretsen)

After the break the well known Fapy Lafertin - Lollo Meier Quartet continued the concert. The quartet featured Fapy Lafertin and Lollo Meier solo guitar, Henri Schuler double bass and Bram Van Es rhythm guitar. This set could be best summarized up in a few words as a concert that offered the audience exciting improvisations by Fapy and Lollo in a virtuoso performance.

Lollo Meier (photo courtesy: Nic Gerretsen)

In the first set, the band played some Lollo Meier compositions, like Hondarribia as well as some well-known Django themes like Hungaria and Them There Eyes.

Fapy Lafertin-Lollo Meier Quartet: f.l.t.r.: Henri Schuler - Lollo Meier - Bram Van Es - Fapy Lafertin (photo courtesy: Nic Gerretsen)

The second set  included titles like Are You In The Mood and Japanese Sandman as well as Fapy’s beautiful composition Plach’terida which surprised the audience. The latest album by the Fapy Lafertin-Lollo Meier Quartet is entitled Plach’terida
The final tune of the concert was entitled Les Yeux Noirs ( =Dark Eyes), which had an impressive intro by Fapy Lafertin .... a concert to remember!
 
MY LINKEN: Jazz in België 
 

Georg Lankester
keepswinging@live.nl
Follow the Keep (it) Swinging blog at Facebook ( Keep it Swinging group) or Twitter (#keepitswinging) and/or ask the free newsletter.

A month ago a unique double concert was schedulded by Swing4all in its series Jazz on a Sunday afternoon in  Bathmen, a suburb of  Deventer (The Netherlands), October 13th, 2013, with the well known Fapy Lafertin - Lollo Meier Quartet. The hot club formation Quatre Tickets de Swing ( with vocals by Ita Van Dijk) opened the concert. Keep (it) Swinging loves to share a review of this unique memorial concert by guitarist Georg Lankester of the support band Quatre Tickets de Swing.

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Fapy Lafertin-Lollo Meier Quartet: Jazz op een zondagmiddag

Boeiend  Django-concert in de Deventer regio
Kwartet Fapy Lafertin (met vooraf Quatre Tickets de Swing
George Lankester

Op 13 oktober j.l., een maand geleden, vonden  in Bathmen twee optredens plaats in het Hot Club genre. Hoofdmoot was het kwartet van de befaamde gitarist Fapy Lafertin met Lollo Meier en die gitaristen spelen niet vaak in deze regio. De organisatie was in handen van Swing4all die jazzconcerten houdt onder het motto Jazz on a Sunday afternoon.

Quatre Tickets de Swing: v.l.n.r.: Eric van Buijsen - Arthur Siero - Peter Swart en Georg Lankester (foto: Nic Gerretsen)

Ita van Dijk
(foto: Nic Gerretsen)

 In een volledig volle zaal trad eerst Quatre Tickets de Swing op, mijn swingkwartet, deze dag aangevuld met Ita van Dijk, zang. De formatie bestaat uit klarinet/sax, twee akoestische gitaren en bas. Het was een sfeervol optreden met veel Django composities, eerst instrumentaal, maar voor een groot deel ook met zang van Ita, bijv. in het Frans gezongen nummers zoals Ménilmontant en Domino. Het Parijs van de jaren ‘30/40 herleefde, wat overigens ook te horen is op de nieuwe cd  Swinging & Singing dit voorjaar uitgebracht.

Fapy Lafertin (foto: Nic Gerretsen)

Na de pauze kwamen de gitaarvirtuozen aan bod. Wat een muzikaliteit en wat een indrukwekkende improvisaties werden door het kwartet van Fapy Lafertin gebracht. Afwisselend waren er soli van Fapy en Lollo te beluisteren begeleid door een zeer swingende ritmegroep. Ook brachten ze bepaalde passages tweestemmig, met precies de juiste timing.

Lollo Meier (foto: Nic Gerretsen)

In de eerste set zaten enkele composities van Lollo, zoals bijv. Hondarribia en natuurlijk veel titels van plaatopnamen van Django Reinhardt uit de jaren ’30 waaronder Hungaria en Them There Eyes.

Kwartet Fapy Lafertin-Lollo Meier: v.l.n.r.: Henri Schuler - Lollo Meier - Bram van Es - Fapy Lafertin (foto: Nic Gerretsen)

Maar in de tweede set hoorde het publiek het prachtige Are You In The Mood en het vlotte Japanese Sandman, met als slot Fapy’s mooie compositie Plachterida (vlinder), schitterend gebracht.
Als toegift werd Les Yeux Noirs gespeeld in een verrassende versie nl. met een solo-intro van Fapy, later aangevuld met de andere musici van zijn kwartet. Het publiek genoot en geen wonder dat er staande ovaties waren voor dit kwartet. Dit was weer echt  zo’n concert dat je lang bijblijft!
Ter completering: Het kwartet Fapy Lafertin bestaat uit Fapy Lafertin en Lollo Meier sologitaar, Bram van Es ritmegitaar en Henry Schuler bas. (hun laatste cd is getiteld “Plachterida”). 

MY LINKEN: Jazz in België 

Georg Lankester
keepswinging@live.nl
Volg de Keep (it) Swinging blog via Facebook ( Keep it swinging group) of Twitter (#keepitswinging) en/of vraag de gratis nieuwsbrief.

Een maand geleden vond in Bathmen, een voorstad van Deventer, een uniek dubbelconcert plaats van het kwartet van Fapy Lafertin en Lollo Meier, met in het voorprogramma de hotclubformatie Quatre Tickets de Swing ( met zang van Ita van Dijk). Ondanks dat het concert alweer een maand geleden werd georganiseerd, wil Keep (it) Swinging graag een verslag van Georg Lankester over dit unieke gebeuren plaatsen.

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions