Staande ovatie voor Ruud Jacobs in veilinghal Blokker
Hans Koert
De International Youth Band, editie 1958, beter bekend geworden onder de naam De Toren van Babelband, bestond uit jonge talentvolle Europese musici, die door George Wein, organisator van het Newportfestival en Marshall Brown, geestelijk leider van de band, waren geselecteerd. Na de optredens op het Newportfestival in juli 1958 vloog de band terug naar Europa om daar nog een paar maal op te treden, voordat ze, na een week op de Expo in Brussel, voorgoed ontbonden zou worden. Eind juli 1958 trad de groep op in de Veilinghal van Blokker, wat voor bassist Ruud Jacobs, die voor Nederland was geselecteerd, een enerverende ervaring was .....
Alle bijdragen m.b.t. Ruud Jacobs' debuut op Newport 1958 met The International Youth Band vind je op mijn linken site.
Ruud Jacobs ( foto: Ruud Jacobs archief)
Na een paar dagen New York, vlogen ze terug naar Europa om daar verschillende concerten te geven; de Veilinghal van Blokker kreeg de primeur voor ons land, hoewel er oorspronkelijk gepland was, dat het orkest in het Kurhaus in Scheveningen zou optreden ….………: Het concert vond, desondanks, plaats in Blokker op zondag 27 juli 1958.
Ben Essing, zoon van de burgemeester, had alles uit de kast gehaald om het concert tot een groot succes te maken. Een paar weken eerder had hij Benny Goodman binnengehaald en het jaar daarop, mei 1959, zou ook Louis Armstrong met zijn All-Stars er voor de eerste keer optreden. Dat in 1964 een toen erg populair jong Brits popbandje er op het podium zou staan, die zich The Beatles noemden, wist men toen uiteraard nog niet, maar zou een voorteken zijn voor de veranderende smaak bij de jeugd. Louis Armstrong 's tweede optreden in Blokker, mei 1965, was dan ook lang zo succesvol niet meer. Terug naar het concert van eind juli 1958: The International Youth Band ..... Dankzij allerlei sponsoren, waaronder de plaatselijke middenstand en de inzet van tioentallen vrijwilligers, werd het concert een groot succes - De Nederlandse Spoorwegen liet een extra festivaltrein rijden van Amsterdam naar Hoorn; helaas kochten maar een kleine 150 mensen een combi-ticket voor trein en concert en niet de verwachtte 1800; een strop voor de NS dus. Met het succes van het concert van Benny Goodman nog vers in het geheugen, maakte, dat men wellicht koos voor een reprise van de ludieke intocht, die het Amerikaanse Benny Goodman orkest danig verrast had .................
De musici werden groots binnengehaald met antieke auto’s beschikbaar gesteld door de P.A.C. ( = Pionier-Automobielen Club ) en voorafgegaan door drums- en trompetterkorps in zakformaat, de grote Op Hoop van Zegenhal binnen gereden. Ze arriveerden na een rondrit door Hoorn, Zwaag en Blokker in acht glanzend opgepoetste Chevroletjes, Fordjes en Renaults van ver voor 1930 bij de veiling, berichtte de Leeuwarder Courant. Onder het geluid van de amechtige toetertjes reden de wagentjes de hal binnen tot voor't podium, waar Willis Conover, disc-jockey van de "Voice of America" de orkestleden stuk voor stuk aan het publiek voorstelde.
The New Orleans Seven (bron: Rhythme 104 ( Mei 1958))
Daar was het publiek, duizenden, merendeels jeugdige jazzliefhebbers, al fiks opgewarmd door Ben Hendriks Dixieland Seven en Hans Roty’s New Orleans Seven, waarin ook Frits Hotz trombone speelde; deze groep had een paar weken eerder nog in de categorie "oud" de eerste prijs bij het Concours van het Nederlandse Jazz Federatie in Scheveningen gewonnen.
Ruud Jacobs kreeg, toen Willis Conover hem aankondigde als enige Nederlandse deelnemer, een staande ovatie ...... . Bron: Leeuwarder Courant, 28 mei 1958)
Frank Visser maakte voor het Maandblad voor Jazz-, Dans, en Amusementsmuziek Rhythme ( nº 107 (15 aug. 1958) een verslag van het concert. Tja, was het eigenlijk wel een Orkest – The Tower Of Babel Band? Eerder een kollektie (sic) fantastische top-solisten, die bliezen wat er op de scores (= arrangementen) stond. Helaas waren zij daardoor niet altijd in staat een perfekte bandhomogeniteit te bereiken. Twee zaken bleven ver beneden te maat: Bandleider Marshall Brown leidde in de ogen van Frank Visser de band artistiek volkomen onduidelijk ….. De uitstekende scores gingen ver boven zijn macht en hij moest het zoeken in swing-varieté in plaats van een jazz Big Band.
Ook de geluidsbalans in de veilinghal was abominabel – de klankdynamiek was geheel zoek, keihard, rommelig, geef ‘m van jetje. De saxen verdronken in het kopertumult. De soli echter waren volgens Frank verrukkelijk … Wat een groep individuele jazz-solisten! Hij soms ze op: Bertil Rosenberg, Hans Salomon maakten indruk in het nummer Lover Man; trombonist Albert Mangelsdorff, Dusko Gojkovic (á la Miles Davis), Ronnie Ross, Christian Kellen (in Imagination) en …. onze Ruud Jacobs. De toegevoegde jonge Amerikaanse altsaxofonist Andy Marsala., nog maar 16 jaar oud, maakte indruk: knap, swingy, goede toon. De band slot het concert af met het nummer Swinging The Blues, met … een aaneenschakeling van goede- en opwindende soli …. En het publiek juichte de groep internationale Jazzcracks luid toe.
Toren van Babel: jazz en jazz-fans in Blokker ( De Tijd 28 juli 1958)
Niet alle recensenten waren even teleurgesteld. De Tijd schrijft op 28 juli: Ben Essing, zoon van Blokker’s burgemeester en student in de rechten, was ook ditmaal de organisator, die er met welgevallen op zal hebben toegezien hoe ieder nummer dat het orkest ten beste gaf met een laaiend applaus door het publiek werd beloond. Het publiek was onder de indruk van het concert: Moge dan de taal van de orkestleden ver uiteen lopen, dat ze gezamenlijk een goed geheel vormend nummertje jazz kunnen weergeven hebben velen duidelijk kunnen horen. Dirigent Marshal Brown maakte door zijn enthousiaste leiding voor het orkest en haar krachtig geluid indruk op de verslaggever. De leider van de band is de Amerikaan Marshall Brown, die met groteske gebaren en bewegingen zijn orkest aanvuurde en zijn solisten microfoons toestopte, alsof hij bang was, dat het enthousiaste publiek ook maar één noot zou ontgaan, hetgeen gezien het volume dat werd opgebracht, toch werkelijk niet het geval was. Het repertoire, meldt de krant, bestond voornamelijk uit moderne jazz-nummers, maar ook wel oude zoals “Pennies from Heaven”, maar dan in moderne arrangementen.
Ruud herinnert na al die jaren vooral de uitbundige ontvangst, de verrassing bij de muzikanten over de oude auto’s waarmee ze binnen gehaald werden en hoe ze na afloop in programmaboekjes en op petticoats, als echte sterren, handtekeningen moesten zetten alleen ….. . omdat we hadden opgetreden met grote namen als Louis Armstrong, Bobby Hacket en Jack Teagarden en zo – dat had ik nog nooit meegemaakt.
Na het concert vertrok de complete band voor een aantal optredens tijdens de Wereldtentoonstelling in Brussel, de Expo, waarna het orkest opgeheven zou worden of .... zoals De Tijd plastisch stelde ..... dan wordt de toren geslecht!
Over de week Brussel en de eerste weken nadien, later ....... (wordt vervolgd)
Alle bijdragen m.b.t. Ruud Jacobs' debuut op Newport 1958 met The International Youth Band vind je op mijn linken site.
Hans Koert
keepswinging@live.nl
Volg de Keep (it) Swinging blog via Facebook of/en vraag de gratis nieuwsbrief.
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions
No comments:
Post a Comment