Newport '58: De ritmesectie van de Toren van Babelband

 De ritmesectie van de International Youth Band voorgesteld. 
De onlangs overleden pianist George Gruntz tweede keus voor Brown .....  
Hans Koert

Eén van de meest belangrijke onderdelen van een orkest is de ritmesectie – zij legt immers de basis en houdt het tempo in de gaten. Normaal gesproken zit de ritmesectie wat verscholen achter de blazers …… zeker in een big band, maar hun rol is belangrijk. Toen Marshall Brown en George Wein het plan gingen uitwerken om een bigband te formeren om te laten optreden tijdens het Newportfestival van 1958 met louter jong Europees talent, werd er een uitgebreid bezoek aan Europa gepland, they hopscotched Europe conducting auditions on a back-braking schedule, waar de jonge musici tijdens tientallen audities zich konden presenteren.  

Alle bijdragen m.b.t. Ruud Jacobs' debuut op Newport 1958 met The International Youth Band vind je op mijn linken site.
Eerder schreef ik over deze audities en ook over de muzikanten die geselecteerd werden voor de koper- en rietsectie. Deze keer een introductie van de ritmesectie, die George Wein en Marshall Brown selecteerde.

De ritmesectie ( volgens de LP The International Youth Band - Newport 1958) ( Columbia CS 8073)

• De trompetsectie omvatte: Palle Bolvig uit Denemarken, Roger Guerin uit Frankrijk, Dusko Gojkovic uit voormalig Joegoslavië en José Manuel Magelhaes uit Portugal.
• De trombonesectie bestond uit: Christian Kellens (België), Kurt Jarnberg (Zweden), Erich Kleinschuster (Oostenrijk) en Albert Mangelsdorff (Duitsland). 
• De rietsectie werd gevormd door: Bernt Aake Rosengren (Zweden), Ptaszyn (Jan) Wroblewski (Polen), Hans Salomon (Oostenrijk), Wladimiro Bas Zabache (Spanje) en Ronald (Ronnie) Ross (Engeland).
• De ritmesectie: George Gruntz (Zwitserland), Rudolph (= Ruud) Jacobs (Nederland) en Gilberto (Gil) Cuppini (Italië.). Gitarist Gabor Szabo zou later in de VS aan de selectie toegevoegd worden.

Tete Montoliu.

Tijdens de audities, die de delegatie bestaande uit George Wein, producer en organisator van Newport en Marshall Brown en zijn vrouw afliepen ( zij mocht mee voor de gezelligheid), hoorden ze honderden jonge talentvolle musici, die allen graag deel hadden uitgemaakt van deze Toren van Babelband, zoals de International Youth Band al vanaf haar start genoemd werd. 

Brown vertelde de pers, dat ze heel wat talent gehoord hadden:  ….. I only wish it could be possible to bring over more of the fine musicians we heard …. If we were able to take everyone who impressed us, we’d have 13 trumpets, 9 trombones … that kind of band. Het gebeurde, dat ze iemand hoorden spelen waar ze erg van onder de indruk waren en graag in de band hadden gehad,  maar die niet beschikbaar was. Eén zo’n muzikant was de Spaanse pianist Tete Montoliu. He has a wonderful ear. But we just couldn’t fit him into the band, legde Brown teleurgesteld uit. Tete Montoliu, geboren in Barcelona (Spanje), maart 1933, al vanaf zijn geboorte blind, groeide op in een muzikale familie en leerde muziek lezen m.b.v. Braille. Hij luisterde naar de platenverzameling van zijn moeder en raakte gefascineerd door de vroege opnamen van de jonge Louis Armstrong en van de composities van Duke Ellington. 

Op zijn dertiende jaar begon hij op het  Conservatori Superior de Música de Barcelona een klassieke pianostudie, maar speelde ook met Amerikaanse musici, zoals de tenorsaxofonist Don Byas, die in Europa  was blijven hangen na een tournee met de Don Redman band. In 1958 nam de talentvolle pianist zijn eerste plaat onder eigen naam op als Tete Montoliu y su Conjunto. Marshall Brown was zwaar onder de indruk van deze jonge Spaanse pianist, maar Tete was helaas al bezet vanwege een geplande tour met de band van Lionel Hampton, die hem the best piano player of Europe noemde en Tete was uitgenodigd om o.a. met  Doug Watkins en Art Taylor in Cannes op te treden ( juli 1958).  Omdat Tete niet beschikbaar was voor the International Youth Band op Newport werd George Gruntz, een Zwitserse pianist, gevraagd.

 George Gruntz (rechts) (1932-2013)

• George Gruntz (geboren: Bazel (Zwitserland) ( juni 1932) – Overleden: Bazel ( Zwitserland) januari 2013.)  Een paar weken geleden overleed  George Gruntz na een lang ziekbed …..  Hij studeerde aan de Conservatoria van Bazel en Zurich en timmerde in de jaren vijftig aan de weg op talloze amateur jazzfestival in Zwitserland. Er zijn verschillende verzamelplaten, waarop George Gruntz in deze periode te horen is, zoals 30 Jahre Jazz Made in Switserland en Amateur Jazz Festival Zurich ( Best of 1954-1968).  In de periode dat Marshall Brown hem uitnodigde om op de pianokruk plaats te nemen, speelde hij freelance in Zwitserland en Scandinavie. Hoewel hij eigenlijk autoverkoper van beroep was, kon hij toch, na het Newport avontuur, aan een professionele carrière gaan werken.

 Gabor Szabo (1936-1982) 

We zullen wel nooit te weten komen of Marshall Brown al (over) de Hongaarse gitarist Gabor Szabo gehoord had voor dat hij afreisde naar Europa, maar feit is dat hij in Europa geen geschikte gitarist vond. Gabor, woonachtig als vluchteling in The States moest het worden.

• Gabor Szabo ( geboren in Boedapest (Hongarije) maart 1936 – overleden: Boedapest (Hongarije) februari 1982). Hij leerde als tiener gitaar spelen, vooral op zijn gehoor, door de muziek na te spelen die hij op radioprogramma’s als The Voice of America beluisterde. In Boedapest maakte hij zijn debuut op plaat met een groep, die de Hongaarse Myrna Bell ( = ook wel Irma Hoso genaamd) begeleidde. Hij was in die dagen een veel gevraagd begeleider in Hongarije en werkte o.a. voor de film en voor de radio. Hij werd ook vastgelegd door The Voice of America, wat niet zonder risico was …. Op de avond dat het programma werd uitgezonden vluchtte hij naar Amerika (November 1956). In de VS, als politiek vluchteling, ging hij studeren aan de Berklee School of Music. Hij werd vastgelegd op een plaat in 1958, uitgebracht door Berklee, met een groep o.l.v. Herb Pomeroy en met o.a. Charlie Mariano, Nick Brignola, en de Oostenrijkse Joe Zawinul. Marshall Brown nodigde Gabor eind april 1958 uit voor zijn band, toen hij terug in Amerika was.

Pim (1934-1996) en Ruud Jacobs (1938) in diep gepeins .... ( bron: Rhythme)

• Ruud Jacobs ( geboren: Hilversum (mei 1938)) werd uitgenodigd om als bassist aan te treden voor het orkest. Begonnen op klarinet en piano stapte hij over op bas, toen er een bassist nodig was in het trio van zijn broer Pim. Tot aan het overlijden van Pim Jacobs in 1996 zou Ruud in dit trio blijven spelen en was actief als producer  - Ruud Jacobs is nog steeds actief voornamelijk in de begeleidingsgroep van jazzdiva Rita Reys, die al meer dan vijftig jaar op het podium staat.  Rita Reys was eertijds getrouwd met Wessel Ilcken en later met Pim Jacobs.  De herinneringen van Ruud aan Newport staan centraal in deze serie blogs over de Toren van Babelband.

 Gil Cuppini ( 1924-1996)

• Gilberto (Gil) Cuppini ( geboren: Milaan (Italië) juni 1924)(overleden: Milaan, juni 1996). Als schoolkind leerde hij pianospelen en voor de oorlog studeerde hij voor chirurg aan de Universiteit van Milaan. Na de oorlog, geïnspireerd door het kwartet van Benny Goodman, ging hij professioneel drummen. Hij begon als slagwerker bij Hazy Osterwald en nam al in juni 1947 zijn eerste plaat op onder eigen naam als het Sestetto Jazz Gilberto Cuppini. Het is één van de talloze opnamen, die hij al voor 1958 in zijn discografie had staan. Begin jaren vijftig behoorde hij in Italië tot de meest gevraagde begeleiders en speelde hij vaak voor radio en tv. In het orkest van Marshall Brown moet hij met zijn 34 jaar tot één van de oudsten van het orkest gehoord hebben.

In een volgende blog verzamelt het gezelschap zich op het vliegveld van Brussel om naar Amerika te vliegen .. de start van hun Newport avontuur .....(wordt vervolgd)

Alle bijdragen m.b.t. Ruud Jacobs' debuut op Newport 1958 met The International Youth Band vind je op mijn linken site.

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Volg de Keep (it) Swinging  blog via Facebook of vraag haar gratis nieuwsbrief

Marshall Brown en George Wein kregen in het voorjaar van 1958 binnen een paar weken, they hopscotched Europe conducting auditions on a back-braking schedule, tijdens de tientallen Europese audities, een honderdtal muzikanten voor hun neus.  If we were able to take everyone who impressed us, we’d have 13 trumpets, 9 trombones … that kind of band ... liet Marshall de journalisten bij terugkomst weten. Bij het samenstellen van de ritmesectie moest hij echter een jonge veelbelovende Spaanse pianist laten schieten ..... hiervoor kwam de onlangs overleden Zwitserse pianist George Gruntz in de plaats. De gitarist werd niet in Europa gevonden, maar woonde al als politiek vluchteling in de VS. Ruud Jacobs mocht Nederland op bas vertegenwoordigen.

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions