Abraham Burton en Benjamin Herman: twee saxofonisten geworteld in de bebop
Hans Koert
Rein de Graaff liet er, meteen na het openingsnummer Confirmation, geen twijfel over bestaan ……. De bebop stond vandaag centraal …. Tijd voor jazz … tijd voor echte jazz ...nuanceerde hij met gevoel voor understatement …… Het trio van Rein de Graaff, bestaande uit eminent grise Rein de Graaff aan de vleugel, Marius Beets op bas en Eric Ineke op slagwerk, al meer dan 15 jaar in deze samenstelling actief, had de Amerikaanse tenorsaxofonist Abraham Burton uitgenodigd om samen met altist Benjamin Herman hieraan invulling te geven. (Porgy en Bess (Terneuzen) 2 maart 2014))
Abraham Burton, geboren in New York, 1971, een protégé van niemand minder dan altsaxofonist Jackie McLean, bij wie hij begin jaren negentig studeerde aan de University of Hartford’s Hartt School of Music. Oh yeah ..... He's the man ..... verduidelijkte Abraham me .....
- Ik vertelde Abraham over mijn kennismaking met Jackie McLean ...... Die beperkt zich tot één concert dat ik van hem mocht mee maken, twee jaar voor zijn dood, tijdens het North Sea Jazz Festival in Den Haag, 11 juli 2004. Ik herinner me hoe in de Jan Steenzaal het podium werd klaargemaakt voor de soundcheck voor het Jackie McLean Quintet, waarbij de bezetting was aangegeven als t.b.a. (= to be announced). Plotseling kwam daar Jackie McLean het podium op - ik herkende hem meteen van de foto's, zoals Francis Wolff die in de jaren vijftig maakte - jong - slank - de sax onder de arm ...... Toen het optreden begon en de echte, 73-jarige Jackie McLean opkwam en naar de microfoon liep, begreep ik mijn vergissing ..... De "jonge" uitvoering bleek zijn zoon René te zijn geweest, die op saxofoon meespeelde. Yeah .. it must have been René.
Abraham Burton debuteerde op plaat met de Taylor’s Wailers, het beroemde herboren jazzkwintet rond slagwerker Art Taylor. Taylor, die in de jaren vijftig optrad met zowat alle grote namen uit de bebop: Charlie Parker, Bud Powell, Lee Morgan en Miles Davis, om een paar musici te noemen, maakte pas laat zijn eerste plaat onder eigen naam voor Prestige ( febr. 1957): Taylor’s Wailers. Ruim dertig jaar later werd deze groep nieuw leven ingeblazen met de inmiddels twintigjarige Abraham Burton op altsax, op de “plek” van zijn leermeester Jackie McLean.
In 1993 debuteerde Abraham Burton met een eigen trio, voordat hij zijn eigen kwartet vormde met pianist Marc Cary, bassist Billy Johnson en slagwerker Eric McPherson. Abraham Burton maakte een handvol platen onder eigen naam, maar is ook te beluisteren met de legendarische slagwerker Louis Hayes en in de Mingus Big Band, waarin ook grote namen als Jeremy Pelt, Conrad Herwig, Frank Lacy, Ronnie Cuber en Eddie Henderson speelden, die alle eerder in Porgy en Bess optraden; Eddie Henderson speelt binnenkort in het kwartet van Willie Jones III, dat op 15 maart 2014 in Porgy en Bess zijn opwachting maakt …… ; weer zo’n topband in ’t Zeeuwse.
De eerste set werd, zoals gezegd, geopend met Charlie Parker’s Confirmation en Tadd Dameron’s Good-Bait. Dit vooral door Dizzy Gillespie bekend geworden stuk ( voor het eerst in schellak uitgebracht op het kleine obscure label Manor januari 1945) hoort bij de klassieken uit de bebop periode ….. Geweldig om het weer eens, ongehinderd door de limiet van drie-en-een-halve minuut per kant speelduur, te horen uitvoeren inclusief lang uitgewerkte solo’s …… zoals het, om maar eens een voorbeeld te nemen, in de Pershing Ballroom in Chicago of de Royal Roost in New York City, geklonken moet hebben.
Tijdens de tweede set mocht Benjamin Herman zich ook solo laten horen in het nummer I Don't Stand A Ghost Of A Chance With You …… Rein herinnerde zich, hoe Dizzy Gillespie, tijdens zijn optreden op het North Sea Jazz festival (1983) in Den Haag, waarbij hij met zijn trio ( toen nog met Koos Serierse i.p.v. Marius Beets) the founding father of Be-Bop mocht begeleiden ( met een nog jonge Jon Faddis op trompet), het zelfde nummer aankondigde als … I Don't Stand A Chance With A Ghost Like You.
Benjamin Herman, Nederlands bekendste en wellicht meest toonaangevende altsaxofonist van ons land, met gevoel voor decorum, die op haast elk podium in ons land wel eens gespeeld heeft, is in Porgy en Bess geen onbekende. Net als Abraham Burton gefascineerd en gevormd door het spel van Jackie McLean en die, zoals slagwerker Eric Ineke hem omschreef, since Piet Noordijk left town, he is the only one around. Benjamin speelt regelmatig bij Rein als hij Amerikaanse gasten heeft ….. His phrasing is a little behind the beat, analyseert Eric Benjamin’s spel … and sometimes even a lot, like Dexter (Gordon), which makes it all the more swinging. He always plays on a high level, but when you kick his ass firmly he starts flying and plays some real shit. (The ultimate Sideeman – Eric Ineke ). Verrassend, memorabel en verfrissend waren zijn optredens vorig jaar met Ernst Glerum en Joost Patocka ( Porgy en Bess (Terneuzen) - het International Jazz Festival (Middelburg)).
De tweede set op het podium van een goed gevuld Porgy en Bess (Terneuzen), werd na nummers als The Night Has A Thousand Eyes en Dear Old Stockholm afgesloten met het nummer Mr. P.C. dat John Coltrane al in 1959 als ode voor zijn bassist Paul Chambers schreef en opnam voor zijn beroemde album Giant Steps - een schitterend slot van een heerlijk ouderwets concert, dat elke toegift overbodig maakte.
Rein de Graaff, die nog steeds energiek, tweemaal per jaar kwalitatief hoogstaande tournees organiseert met ( vaak Amerikaanse) musici, die met beide benen stevig in de beboptraditie staan, heeft eens te meer laten horen en zien, dat hij ook in Porgy en Bess (Terneuzen) nog steeds veel mensen op de been kan krijgen met zijn kwalitatief hoogstaande “tijdloze” muziek …. met “echte Jazz” .... zoals hij het omschrijft. Plannen voor volgende tournees liggen al weer in de week, vertrouwde hij met toe, waarbij alsnog Tineke Postma een mooie rol zal krijgen, die nu, door gezinsuitbreiding, niet mee kon spelen ……
Benjamin Herman, die zich overigens als remplacant als een vis in het water voelde, en Abraham Burton, lieten, met het Rein de Graaff Trio, eens te meer horen dat “echte Jazz” nog steeds gespeeld wordt en nog lang niet als “old folks music” bijgezet mag worden in de vitrines van de tijd ..... al lijken programmamakers en redacteuren van de media, dat te suggereren. …… Misschien eens een idee om ze uit te nodigen in Porgy en Bess en ze onder te dompelen in "de echte jazz".
Dank aan Rein en zijn mannen en aan alle vrijwilligers van Porgy en Bess die dit mogelijk maken …..
keepswinging@live.nl
Volg de Keep (it) Swinging blog via Facebook ( group Keep it Swinging), Twitter ( #keepitswinging) of vraag haar gratis nieuwsbrief
NIEUW: 2eHansJazz
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions
No comments:
Post a Comment