Rik van den Bergh-Bart van Lier 5tet's debuutalbum
Hans Koert
Het zijn wat mij betreft twee van de meest aansprekende instrumenten in de Jazz … de trombone en de baritonsaxofoon. En als ze dan ook nog eens samen de hoofdrol spelen dan is mijn ideale plaatje helemaal compleet. Onlangs verscheen het album High Slide Low Blow van een kwintet met bariton saxofonist Rik van den Bergh en trombonist Bart van Lier in de hoofdrollen.
Hans Mantel, bekend bassist en samensteller en presentator van radio programma’s, heeft het voor me nagezocht en concludeert dat er maar weinig opnames zijn met twee deze instrumenten in de hoofdrol: De enige die op mijn trommelvliezen geëtst zit is het Salle Pleyel concert van 1 juni 1954 van het Gerry Mulligan Quartet met, weliswaar op ventiel-trombone ( maar toch), le grand maestro Bob Brookmeyer.
Het Rik van den Bergh – Bart van Lier 5tet bestaat behalve de twee naamgevers op baritonsax en trombone uit pianist Edgar van Asselt, Marius Beets op bas en Eric Ineke op slagwerk.
Trombonist Bart van Lier draait, samen met Eric Ineke, al heel wat jaren mee in de Nederlandse jazzscene. Geboren in 1950 in Haarlem startte hij eind jaren zestig zijn carrière in het VARA Dansorkest van Tony Nolte en debuteerde begin jaren zestig op een VARAgram-plaat getiteld Eén Van De Acht waarop o.a. Piet Noordijk, Ado Broodboom, Ruud Brink, Ruud Bos, Sander Sprong, Rob Franken, Wim Overgauw en Carl Schulze acte de presence gaven. Bart van Lier speelde in Boy’s Big Band, bij Rogier van Otterloo , The Skymasters, Metropole orkest, Ack van Rooijen, Ferdinand Povel, Gijs Hendriks en de Ramblers, maar ook de Rhythm Combination and Brass van trombonist Peter Herbolzheimer, Bud Shank en Nick Brignola. Eric Ineke omschrijft hem in zijn boek The ultimate Sideman als .. one of the best trombone players around. Sound, swing, great timing and very creative, .. it’s all there. ( p. 138). Eric Ineke, slagwerker sinds de jaren zestig, heeft goede herinneringen aan het optreden met Bart, die als gast meespeelde op zijn JazzXpress cd met Deborah Brown .... ….. it’s always a ball …. He’s looking for interactions there’s always something happening blended with a deep groove.
Rik van den Bergh, geboren in 1970 in wat toen wellicht de meeste jazzy-stad van Nederland was, Breda, de plaats, die tot in alle jazzy-spots van de wereld bekend was om zijn Oudestijl Jazzfestival, studeerde aan het Koninklijk Conservatorium van Den Haag en ging spelen bij Frits Landesbergen, the Young Sinatras en het Rotterdam Jazz Orchestra. Hij is één van de weinigen die full-time baritonsaxofoon speelt in zowel zijn eigen Triple World Trio als in het Rik van den Bergh-Bart van Lier 5tet, dat met High Slide Low Blow debuteert.
Pianist Edgar van Asselt studeerde in 1997 eveneens af aan het Koninklijk Conservatorium. Tien jaar geleden speelde hij bij David Schnitter, die van 1975 tot 1980 bij Art Blakey speelde. Net als Rik speelde Edgar bij de Young Sinatras en het Rotterdam Jazz Orchestra.
De ritmesectie - Eric Ineke en Marius Beets - kent elkaar al jaren. Erik, die al jaren les geeft op het Koninklijk Conservatorium kent de meeste musici nog van toen ze daar les kregen – zo ook Marius Beets … the oldest and wisest one of the illustrious Beets Brothers.
Sinds 1999, toen Marius Koos Serierse opvolgde bij Rein de Graaff spelen ze steeds samen in allerlei bands, waaronder Eric’s JazzXpress. Marius is, behalve een veelgevraagd bassist, ook producer en heeft zijn eigen opnamestudio …. waar ook deze cd High Slide Low Blow het levenslicht zag.
Het album High Slide Low Blow bevat een elftal tracks met standards en ballads, maar vooral ook eigen composities van bassist Marius Beets ( met o.a. het groovy It Could Happen To All Of Us) en van pianist Edgar van Assels, die met het openingsnummer Early Bird, meteen de toon zet ……. Bebop zoals het hoort te klinken zonder te kopiëren …………
Luister naar het nummer Step Lightly, dat oorspronkelijk door Joe Henderson werd gecomponeerd en in augustus 1963 werd uitgebracht op de gelijknamige Blue Note lp van het Blue Mitchell Sextet ( met Henderson op tenor); hier gespeeld door het Rik van den Bergh-Bart van Lier 5tet.
Eén van de hoogtepunten van het album is voor mij het nummer Three and One, gecomponeerd en vastgelegd door Thad Jones in mei 1966, met o.a. Bob Brookmeyer en Pepper Adams in de orkest, waarin op de High Slide Low Blow versie een mooie rol is weggelegd voor zowel Bart van Lier als Rik van den Bergh. Luister naar een uitvoering van het kwintet, opgenomen twee jaar geleden in de Jazzroom in Breda.
Het nummer Polkadots and Moonbeans, met Bart van Lier op bastrompet, majestueus begeleid door Marius Beets op bas, behoort tot het absolute hoogtepunt van dit album – de growling trompet van Bart opgevuld met de haast gitaarachtige klanken van Marius …… alleen al daarvoor zou je het album moeten beluisteren
Hans Koert
editor
keepswinging@live.nl
Volg de Keep (it) Swinging blog via Facebook ( group Keep it Swinging), Twitter (#keepitswinging) of vraag haar gratis nieuwsbrief.
Kijk ook eens op mijn ruilpagina vol jazzplaten die een nieuw tehuis zoeken .... Kom maar met een voorstel.
Kijk ook eens op mijn ruilpagina vol jazzplaten die een nieuw tehuis zoeken .... Kom maar met een voorstel.
Twee instrumenten die je in de jazzhistorie maar zelden samen in de hoofdrol aantreft: de baritonsaxofoon en de trombone .... Rik van den Bergh, baritonsaxofoon en Bart van Lier debuteerden met beide instrumenten in de hoofdrol met hun kwintet met het mooie album High Slide Low Blow, een must have voor een ieder die met één been in de hoogtijdagen van de jazz uit de jaren vijftig staat en met het andere in het heden ...... Het Rik van den Bergh - Bart van Lier 5tet: zo'n groep waarbij je afvraagt, waarom ze niet eerder de studio opzochten ..... Een mooie afsluiter van 2013
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions
Je hebt me erg nieuwsgierig gemaakt naar de cd van het Bart van Lier/Rick van den Bergh Quintet. Inderdaad met twee blazers in de hoofdrol die je maar zelden ziet.
ReplyDeleteIk heb zelf in 2011 bij de internetshop Jazz Messengers( Barcelona) de cd van het Pepper Adams-Jimmy Knepper Quintet gekocht. Ooit in 1958 verschenen op het label ‘Metrojazz’.
In de Nieuwsbrief van Jazz Messengers werd over deze cd geschreven:’ This release presents the complete original album ‘The Jimmy Knepper- Pepper Adams Quintet’ (Metrojazz E1004), which marked the two musician’first recorded collaboration, and one of the very few they made in a quintet format. They are backed here by a splendid rhythm section including Wynton Kelly on piano, Doug Watkins on bass and Elvin Jones on drums’.
Aan te bevelen. Een heerlijk swingend quintet met Adams en Knepper in topvorm.
Rick van den Bergh heb ik onlangs gezien in het Bimhuis samen met baritongiganten Ronnie Cuber en Jan Menu, die werden begeleid door het trio van Rein de Graaff. Van den Bergh maakte grote indruk op mij. Hij hield zich op een overtuigende wijze staande tussen deze twee giganten op bariton.
oop bop sh’bam,
Ben IJpma
Beste Hans,
ReplyDeleteInteressante combinatie bij het Rick van den Bergh-Bart van Lier 5tet
met een frontlinie van bariton en trombone. Dat zie/hoor je inderdaad
niet vaak. Net als Ben IJpma dacht ik bij andere voorbeelden ook het
eerst aan het Pepper-Knepper Quintet.
Van het Gerry Mulligan Quartet met Bob Brookmeyer verscheen er meer
dan de beroemde concerten in het Parijse Salle Pleyel van juni 1954.
Ook in '56 en '57 namen de beide heren op en kwamen er platen op o.a.
Ingo. Van 1962 tot 1965 was er weer een intensieve samenwerking tussen
Mulligan en Brookmeyer, niet alleen in het Mulligan Sextet en zijn
Concert Jazz Band maar ook weer in kwartetbezetting. In '62 verschenen
er een paar stukken, gespeeld in de New Yorkse Village Vanguard op
Verve en er was een tour waarbij het Quartet weer Parijs aandeed, deze
keer het Olympia Théatre, en Zürich. Beide concerten verschenen op de
plaat.
Aan het eind van het jaar namen ze 'Spring is sprung' op voor
Philips / Fontana. En er kwam in 1964 nog een Limelight-lp 'Butterfly
with hiccups'. De laatste twee zijn te vinden op de Lone Hill Jazz-cd
'Gerry Mulligan Quartet - Complete Studio Recordings'.
Ten slotte vond ik nog een leuk voorbeeld in deze categorie 'laag' op
de dubbelaar 'Mad Be Bop' van trombonist Jay Jay Johnson waarop hij
speelt met de baritonspelers Cecil Payne in 1946 en Leo Parker in 1947.
Moge 'keep swinging' ieders wens zijn voor 2014.
Arie Teunissen