Trompet, accordeon en cello: vooroordelen aan diggelen
Hans Koert
- Muziek moet voor mij transparant zijn – je moet het kunnen voelen – vastpakken - Je moet elk instrument glashelder kunnen plaatsen – harmonisch in balans … Als ik Eric Vloeimans’ Oliver’s Cinema opzet en het eerste nummer mijn kamer binnen kabbelt, dan hoor ik mezelf zeggen … dit bedoel ik.
Accordeon – cello - trompet: Een schijnbaar willekeurig rijtje muziekinstrumenten in alfabetische volgorde, die in de muziekgeschiedenis zelden op dezelfde pagina te vinden waren ..... laat staan samen te horen …… en dan zal het wel niet boeiend zijn ….. trompet en accordeon en ook nog een cello? Hoe verzin je’t. Zeker weer zo'n kunstmatig experiment? Een combinatie van instrumenten die menig jazzliefhebber zijn voorhoofd doet fronsen.
Eric Vloeimans verwoordt het wantrouwen dat veel van zijn luisteraars zullen hebben als ze ontdekken dat hij een samenwerking aangegaan is met Tuur Florizoone en Jorg Brinkmann; niet zozeer vanwege de keuze voor deze twee gerespecteerde musici, dan wel door de combinatie van instrumenten die ze bespelen: accordeon en cello. I used to think the accordion was a horrible instrument. An ugly, kitschy sound and a repertoire to match, from commercial tripe and oompah to waltzes for the eldery and circus drollery. In short, music to be given a wide berth. Dan volgen er wat namen van muzikanten, die in de tweede helft van de twintigste eeuw dat beeld hebben gevormd …… De cello blijkt een beter image te hebben in de ogen / oren van Eric, als mini bas of maxi-viool, gestreken onnavolgbaar, brutaal en lenig ..... maar partij in zo'n team?
Maar wie verder durft te kijken, durft te luisteren, met big, wide open ears, en bijvoorbeeld ooit live bandoneon-speler Rony Verbiest, helaas onbekend boven de Westerschelde, de muziek van Dave Brubeck heeft horen vertolken, of Ernst Reyseger's onnavolgbare spel op cello gehoord heeft, die weet dat vooroordelen er zijn om te .... veroordelen.
Eric Vloeimans' Oliver's Cinema ( Buzz 76111 ) (foto: Maarten Corbijn)
De cd, genoemd naar deze gelegenheidsformatie Oliver’s Cinema, bevat een veertiental nummers, die opvallen door hun sterk wisselende lengte van net een minuut bij Seggiano’s Eve tot Rosemary’s Baby, dat ruim vijf minuten duurt. De naam van de groep, net als de laatste aangehaalde compositie, suggereert een cd vol filmmuziek …… Het idee werd geboren tijdens een concert in het openluchttheater van Kersouwe, waar een breed aanbod een gevarieerd publiek trekt. Vloeimans herinnert zich, dat ieder lid van het trio een stapeltje partituren bij zich had, dat, na een korte repetitie van een paar uur, uitmondde in een concert, ….. that turned out fantastically well. I gained another brother on the spot and a new trio was born right there and then. Het resultaat mag er zijn .......
- De naam van de groep, overigens, is niets meer dan een beetje husselen met de letters van Eric Vloeimans naam - een vondst, noemt hij het zelf …..
Hans Koert
keepswinging@live.nl
Volg de Keep (it) Swinging blog via Internet, Facebook ( Keep it Swinging) of Twitter (#keepitswinging) of vraag de gratis nieuwsbrief. Vraag ook eens naar de lijst met "2e-Hans'" platen.
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions
No comments:
Post a Comment