De Millers o.l.v. Ab de Molenaar (1945-1961) - Gone...

DOCTOR JAZZ laat de tijd van het MILLER SEXTET herleven met GONE .... 

Van vroeg in de avond tot in de kleine uurtjes was het avond in, avond uit letterlijk feest (bron: hoestekst De 28 Beste van de Millers (1982)) 
Hans Koert

De Millers o.l.v. Ab de Molenaar (1945-1961) - Gone (Nederlands) | The Millers - Dutch jazz sextet dir. by Ab De Molenaar (1945-1961) - Gone .... (English)

Het kwartaalblad Doctor Jazz Magazine, dat zich richt op de periode van de klassieke Jazz, heeft onlangs haar 9de geluidsdrager uitgebracht gewijd aan de groep The Millers, dat onderleiding stond van Ab de Molenaar: The Millers 1945-1961: Gone .... ( DJ 009)

The Millers onder leiding van Ab de Molenaar (1945-1961) - Gone... (DJ 009)(hoesontwerp: Egbert Luijs)

De geschiedenis van de Millers of ook wel het Miller Sextet genoemd, gaat terug tot eind jaren dertig, toen de broers Ab en Jochem de Molenaar ( Miller is de letterlijke vertaling van Molenaar) eind jaren dertig het duo The Two Millers oprichtten, dat in de oorlogsjaren uitgebreid werd tot het Miller Quartet. Dat eerste kwartet bestond uit Ab de Molenaar op gitaar, Jochem de Molenaar op bas, Joop Maten aan de piano en Sanny Day als zangeres.

 Sanny Day ( de naam doet een pseudoniem vermoeden, maar dat is onjuist - Sanny werd in juli 1921 als Sanny Elisabeth Day geboren), noemde De Millers, zoals iedereen het kwartet noemde, in feite een ritmesectie die muziek maakte, iets dat in die dagen niet zo gebruikelijk was. Ze had haar zangdebuut gemaakt tijdens dansavondjes in Sheherazade met Manke Nelis, Maria Zamora en Jan Blok en tijdens een optreden van Freddy Johnson, die in de jaren dertig in het Negro Palace in Amsterdam optrad, mocht ze een keer als schuchter tienermeisje een keer zingen: Please Be kind... Sanny Day, die later trouwde met Ab de Molenaar is op een negental nummers te horen. Na haar scheiding van Ab zong ze nog tot ca. 1954 bij de Millers om plaats te maken voor Suzy Møller, die op een drietal nummers te horen is als zangeres. Jochem de Molenaar, de twee jaar oudere broer van Ab, had overigens in 1942 al de groep met ruzie verlaten .....  Hij kreeg ruzie met zijn broer, pakte zijn bas op en liep met een boze kop de zaak uit, vertelde Sanny Day later aan Cor Gout. (bron: Muziek in zwart-wit - Cor Gout)

 The Millers ca. 1960 ( v.l.n.r.: Frans van Bergen - Paul Ruys -  Arend Nijenhuis - Suzy Møller - Ab de Molenaar - Coen van Nassau) ( foto: Wouter van Gool) ( bron: Rhythme nº 42 juli 1961)

Tijdens de oorlogsjaren had de groep, inmiddels uitgebreid tot een sextet ( met o.a. Coen van Nassou op vibrafoon en Willy van der Mandele ( als Jan Doedel) op viool) veel succes in Den Haag en omstreken, waar ze, betrekkelijk lang, hun Amerikaanse nummers, Junglemuziek, zoals een controleur van de Kultuurkamer tijdens een concert in het Gebouw van Kunsten en Wetenschappen hun swingende klanken bestempelde, zij het vernederlandst,  konden brengen. Eind 1943 werd hun muziek vastgelegd op glasplaat bij Van Der Wouw, die op vier Sonante platen exclusief bij de Bijenkorf uitgebracht werden en hits werden in deze donkere oorlogsdagen ( zoals Zomernachtfeest en Als sterren fonk'ren).

 Millers-mood altijd goed! ( midden: Ab de Molenaar en Suzy Møller. Daarachter v.l.n.r.: Eddie Doorenbos - Herman Schoonderwalt, Cees See, Rob Madna en Coen van Nassau) ( bron; Rhythme nº 103 april 1958)

Het Miller album dat hier voor me ligt, Gone..., samengesteld door Skip Voogd, nestor van de Nederlandse jazz journalistiek, verantwoordelijk voor het zeer informatieve boekje en Ben Kragting jr., hoofdredacteur van Doctor Jazz Magazine, laten hun overzicht beginnen met het nummer Wenn Der Weisse Flieder Wieder Blüht en Angelina, twee nummers eveneens op glasplaat vastgelegd door GTB (= studio G.T. Bakker ), dit keer uit de laatste maanden van de Duitse bezetting (maart 1945).
Deze Doctor Jazz Magazine's uitgave Gone ... bevat opnamen van 78-toerenplaten, origineel uitgebracht op labels als Decca (1946), Telefunken ( 1953) en Columbia (1958-1959), maar bevat ook heel wat eerder onuitgebrachte opnamen, zoals een optreden voor de Amerikaanse troepen in Charleroi (1945) en een radio-opname van een optreden voor de Nederlandse Strijdkrachten (1948)

 Het Miller-sextet na de opnamen van Millers Mixture (11 september 1957) met v.l.n.r.: Ab de Molenaar - Suzie Møller - Herman Schoonderwalt - Cees See en Eddie Doorenbos ( bron: Rhythme nº 97 - okt. 1957)

Het Miller Sextet was, samen met de Ramblers, de Dutch Swing College (nog steeds actief) en het Pia Beck Trio ( Pia speelde eind jaren veertig eveneens bij de Millers), één van de populaire bands uit de Lage Landen. De muziek lag gemakkelijk in het oor en was daardoor heel toegankelijk voor een grote groep liefhebbers. De stijl kan het best omschreven worden als een mix van swing á la de Hot Club de France, lichte muziek tot mainstream swing zoals dat populair was in het pre-coltrane tijdperk ..... Zelf herinner ik me vooral hun kenmerkend geluid, gevoed door de vibrafoon van Coen van Nassau, hun swing en hun humoristische teksten, die het vooral leuk maakte om naar hun muziek te luisteren - Jazz die eens niet moeilijk was .... Nummers die bij me zijn blijven hangen zijn Take A Letter Miss Smith en I Told Ya I Love Ya. Hits hadden ze vooral in de jaren veertig met nummers als Liefde in Rhythme (1947), Chickery Chick (1946) en het al eerder genoemde 's Avonds bij het licht der sterren ( 1944).

 Ab de Molenaar, Eddie Doorenbos en, op de rug gezien, Suzie Møller na de opnamen van Millers Mixture (11 september 1957) ( bron: Rhythme nº 97 - okt. 1957)

De cd Gone ... bevat 24 nummers. gespeeld door het Miller Sextet en een bonustrack, waarin het zanggroepje, bestaande uit Sanny Day, Pia Beck, Eddy Doorenbos en Paul Schwippert als The Mellow Mills optreden met het Seymour Östervalls Orkester in Stockholm, maart 1948.

 Het Millers-sextet met v.l.n.r.: Ab de Molenaar - Tonny Nüsser - Paul Schwippert - Rob Madna - Herman Schoonderwalt en Coen van Nassau tijdens een optreden in De Wieck - Rotterdam ( ca. 1958) (foto: Cor Aaftink) (bron: Rhythme nº 112 - januari 1959) 

 Skip Voogd heeft gezorgd voor een zeer informatief verhaal waarin het verhaal van de Millers verteld wordt, inclusief de vele bezettingen. Hij begint zijn uiteenzetting met de vaststelling dat psychologen van mening zijn dat  ..... het muziekvenster bij mensen open (gaat) rond hun veertiende jaar en sluit om en nabij het bereiken van de vijfentwintigste verjaardag. Daarna, gaat Skip verder, ontwikkelt de muzikale smaak zich niet of nauwelijks meer en blijft muziek voor iemand de muziek die in zijn of haar jeugd populair was. Er zullen dus nog heel wat mensen rondlopen die, net als ik, goede herinneringen aan die Miller klanken hebben .........  of, zoals de hoestekst van De 28 beste van de Millers ( een CBS lp, uitgebracht in 1982) deze groep liefhebbers omschrijft als het Middle of the Road publiek. De teeners (sic) van toen, zijn de vijftigers van nu (= 1982), de mensen die hun muziek steeds moeizamer kunnen bemachtigen. Weet u nog waar de Millers jarenlang te zien en te horen waren?  's Zomers in de Kakatoe op het Gevers-Deynootplein in Scheveningen en 's winters in De Wiek in Rotterdam. Van vroeg in de avond tot in de kleine uurtjes was het daar avond in, avond uit letterlijk feest. Helaas die heerlijke tijden zijn voorbij, maar wat blijft zijn de herinneringen en de onvergetelijke sfeervolle muziek ........ Het zou een mooie hoestekst geweest kunnen zijn voor:  Gone ... The Millers onder leiding van Ab de Molenaar (1945-1961) ( DJ 09)

Geluidsrestaurateur Harry Coster, mede samensteller van de plaat, is verantwoordelijk voor het digitaliseren van de opnamen - geen gemakkelijk werk, gezien de leeftijd van de opnamen.

Deze mooie uitgave is te koop op de website van het Doctor Jazz Magazine, of via FAME, Amsterdam en de Bijenkorf in Rotterdam en Amsterdam

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Twitter: #keepitswinging  Facebook groep Keep (it) Swinging ( inloggen)

De Millers behoorden samen met The Ramblers en de Dutch Swing College Band tot de meest populaire Nederlandse orkesten uit de eerste decennia na de Tweede Wereldoorlog. Hun muziek swingde, hun sound was herkenbaar, de muziek niet moeilijk en gemakkelijk toegankelijk. Weet u nog waar de Millers jarenlang te zien en te horen waren? vond ik op een LP uitgave begin jaren tachtig.  's Zomers in de Kakatoe op het Gevers-Deynootplein in Scheveningen en 's winters in De Wiek in Rotterdam. Van vroeg in de avond tot in de kleine uurtjes was het daar avond in, avond uit letterlijk feest. Helaas die heerlijke tijden zijn voorbij - "Gone ...", maar wat blijft zijn de herinneringen en de onvergetelijke sfeervolle  muziek ........ Doctor Jazz Magazine doet die tijden herleven met de uitgave Gone .... van The Millers onder leiding van Ab de Molenaar (1945-1961) - Gone ....   
Retrospect Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions