Gelouwerde Zwitserse trombonist pakt publiek Porgy en Bess in
Hans Koert
Wie op zondagmiddag 20 oktober 2013 gekozen had om “zich te laten verrassen”, zoals aangekondigd, had een goede keus gemaakt ………. Want wie bij de naam van de groep, Nostalgia, de hoop had, dat hij muziek uit lang vervlogen tijden voorgeschoteld zou krijgen, werd in die verwachting meteen voor het concert door Nils Wogram bijgesteld … It can ’t be bad looking back and find elements deep into the tradition of jazz that are valuable ……. We will use that stuff from the past …. That's why I called the band Nostalgia.
Verrassend …. ook door de bezetting. Wie aan een “jazztrio” denkt, zal eerder een piano trio of een rietinstrument begeleid door bas en slagwerk voor de geest halen … De samenstelling van het Nostalgia Trio is verrassend te noemen: Nils Wogram trombone en melodion – Dajan Terzic slagwerk en Arno Krijger hammond: Een vrij ongebruikelijke samenstelling om maar eens een understatement te gebruiken. Een reden juist voor sommigen om naar Porgy en Bess te komen en zich te laten verrassen ……….
Nils Wogram was reeds eerder met dit Nostalgia trio in Zeeland – anderhalfjaar geleden stonden ze op het International Jazzfestival van Middelburg ( 17 mei 2012), maar omdat ik ze toen gemist had, was dit de uitgelezen kans deze geweldige trombonist te kunnen horen spelen, ... eine der vielseitigste und technisch brillanteste europäische Posaunist seit Albert Mangelsdorff, volgens de in Duitsland wonende Japanse pianiste Aki Takase, waarmee Nils één van de meest bijzondere cd’s uit mijn platenkast maakte: Aki Takase plays Fats Waller. Aki had hem voor haar freejazz sextet gevraagd, omdat ze Nils gehoord had in der Gruppe Underkari, een groep, o.l.v. Sebastian Gramms, twintig jaar geleden opgericht, waarin …. satirischer Spass immer Gross geschrieben wurde. De band Underkari bestaat niet meer, vertelde Nils me, en is, na een aantal bijzondere albums, opgegeven …..
Het concert in Porgy en Bess werd geopend met het nummer Country Rain, dat hij schreef op een druilerige dag in zijn oude huis in Zwitserland, afgelegen tussen de bossen, weiden met koeien en boeren …. In een dorpje waar niets gebeurd …… Een schitterend stuk, waarin Nils meteen de toon zet, waarbij hij op zijn trombone en melodion (en gebruikmakend van zijn stem) de sfeer van zo’n verregende dag treffend wist te verklanken. Na het nummer Now, volgde Thick Air, geïnspireerd door de filosofie van de grote tubaspeler, maar vooral leermeester voor vele koperblazers, Arnold Jacobs, die beweerde dat iedere blazer zich zou moeten laten leiden door "song and wind". Frank Zappa, I don’t think you would recognize Zappa, inspireerde slagwerker Dejan Terzic om het nummer Swing Em Home te schrijven waarmee de eerste set werd afgesloten.
Geboren in november 1973 in Braunschweig (Duitsland), leerde Nils de trombone kennen in de harmonie van de plaatselijke brandweer en ging trombone studeren aan het plaatselijk conservatorium. Via ( jeugd) jazzorkesten en lessen van o.a. onze eigen Bart van Lier (die overigens net weer een schitterende cd gemaakt heeft met Rik van den Bergh: High Slide Low Blow), krijgt hij een beurs voor The New School in New York, waar hij les kreeg van de grootten op trombone: Steve Turre, Jimmy Knepper, Conrad Herwig en Slide Hampton. Hij debuteerde in 1993 op cd in de groep van sopraansaxofonist Sonia Jacobsen om een jaar later zijn eerste eigen plaat uit te brengen, met o.a. Kenny Werner: New York Conversations; een eerste in een indrukwekkende serie albums. Tegenwoordig brengt hij zijn platen uit op een eigen label: NWOG-records
 |
| Dejan Terzic (foto: Hans Koert) |
 |
| Dejan Terzic (foto: Hans Koert) |
Zijn eerst eigen plaat dateert van halverwege de jaren negentig toen hij met zijn eigen big band Dejan Terzic’s Sunday Night Orchestra een (deels live) plaat maakte in de Katharinenruine in Nurnberg. Tien jaar geleden kwam hij bij het Nils Wogram Trio spelen en dit leidde tot een jarenlange samenwerking. Een mooie plaat, waarop hij meespeelt, is die van de Duitse pianiste Anke Helfrich, met als speciale gast Roy Hargrove: Better Times Ahead.
Arno Krijger ( foto: Hans Koert)
Voor Arno Krijger was het een thuiswedstrijd. Geboren en getogen in Terneuzen ( volgens sommigen .. in Porgy en Bess (!)), groeide hij op in een huis waar altijd jazz te horen was. Vader Tony, uiteraard met de halve familie in de zaal aanwezig, gek van alles wat met Hammond te maken had, speelde gitaar in zijn eigen orkest of combo en al in de jaren negentig speelden vader en zoon samen op het Jazz Behind The Dikes festival in Hoek (januari 1994) en werd Arno met zijn groep uitgenodigd op te treden tijdens het Scheldejazzfestival van juni 1995.
Arno werd beïnvloed door de Hammondorganist Jimmy McGriff en wel in het bijzonder door diens liveopnamen in “The Club” in Newark ( NJ), opgenomen eind december 1965; een plaat die bij de Krijger’s altijd in de platenkast op de pak stond. Arno is één van de weinige hammondspelers, die de baspartij op de pedalen speelt met de linkervoet – iets wat voor Nils Wogram aanleiding was om Arno te vragen, toen hij om een hammondspeler verlegen zat.
In de tweede set werd weer uitgebreid geput uit de cd Sturm und Drang, uitgebracht op Nils eigen label, NWOG. De stad Deense hoofdstad Kopenhagen, met zijn geweldige jazzfestival ( Ik mocht mezelf in 2005 en aantal dagen onderdompelen in dit Copenhagen Jazzfestival, met concerten van de geweldige Deense gitarist Jacob Fischer; de nu onverleden Zweedse bandleider Putte Wickman en altsaxofoniste Christina von Bülow en, hoogtepunt, een ontmoeting met de hoogbejaarde Deense violist, zanger en enterainer Svend Asmussen (Hans Koert) ) inspireerde hem tot het schrijven van het nummer Copenhagen.
Het nummer Fundamentals, zo ik een favoriet zou moeten aangeven, maakte de meeste indruk – Nils schreef het voor de 70ste verjaardag van zijn moeder en het werd met zijn band Root 70 gespeeld in 2009 tijdens het zgn. Slide Factory European Trombone Festival in De Doelen in Rotterdam. Het optreden in Porgy en Bess werd afgesloten met het nummer Friday the 13th. Bij de toegift, als een 78-toeren puzzle record uit de jaren dertig, waarbij de luisteraar het nummer op de 78-toerenplaat moest herkennen, Body and Soul, ging de belofte dat diegene die de titel raadde met een (gratis) cd naar huis ging, de mist in, omdat Nils het Porgy en Bess publiek onderschat had ….. Arno had beter moeten weten …… en hem te voren moeten waarschuwen …..
Een mooi concert, waarbij Nils Wogram en zijn mannen het publiek verrasten, zoals aangekondigd ...... drie muzikanten op Europees niveau!
Hans Koert
editor Keep (it) Swinging blog
keepswinging@live.nl
Volg de Keep (it) Swinging blog op Facebook (group Keep it Swinging) of Twitter (#keepitswinging) en vraag de gratis nieuwsbrief.
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions
No comments:
Post a Comment