Newport '58: A Tower of Babel

 The start of the rehearsals of the  International Youth Band  Newport 1958  
Marshall Brown: Too emotional and too nervous to lead a band (Quote: Ruud Jacobs).  
Hans Koert

Back in the US Marshall Brown started to build his band. In some previous blogs I introduced you to the European musicians, that were invited to join the International Youth Band for Newport 1958: The brass section, the reed players and the rhythm section.  

All Newport '58 International Youth Band contributions, as remembered by Dutch bass player Ruud Jacobs at my link site.

In June 1958 Marshall Brown returned to Brussels (Belgium) to welcome the members at a first meeting. Seventeen musicians were selected and fourteen of them travelled to Brussels: Palle Bolvig from Denmark, Roger Guerin from France, Dusko Gojkovic from former Yugoslavia, José Manuel Magelhais from Portugal, Christian Kellens from Belgium, Kurt Jarnberg from Sweden, Erich Kleinschuster and Hans Salomon from Austria, Albert Mangelsdorff from Germany, Bernt Rosengren from Sweden, Ronnie Ross from England, piano player George Gruntz, who recently passed away  from Switzerland, Gilberto Cuppini from Italy and Dutch bass player Ruud Jacobs.  

Brussels Airport (called Zavetem Airport), opened officially July 1958 due to the Expo 1958, the Brussels World's Fair. 

 Ruud remembers that he travelled from Schiphol Airport (Amsterdam) to the new Zavetem airport, which would open officially the 5th of July, 1958, just in time for the 1958 Brussels World's Fair. The Polish saxophonist Jan Wroblewski had taken an earlier airplane by mistake and Spanish alto saxophonist Wladimiro Zabache had missed his connections en route to Belgium. Guitarist Gabor Szabo would join the orchestra in the New York, as he lived in the States as a political refugee. The flight to New York City, with some stop-overs, all went off well, Ruud remembers.

 Tony Scott ( source: Rhythme nº 98 (1957))

The band was presented itself at a meeting with the press at the New York Idlewild Airport, where it arrived early in the morning, welcomed by the Tony Scott Quintet. Ruud remembers that he was surprised by the warm reception of the Tony Scott Quintet ... When they left the airplane one of the musicians had shouted: Hey Ruud, look who's there .... Tony Scott! Ruud knew Tony well, as he had accompanied him ( together with his  brother Pim at the piano and Wessel Ilcken on drums) at a concert in the Concordia studios in Bussum April 1957. Tony Scott had just finished a series of gigs at the Black Pearl, featuring trombonist Jimmy Knepper and guitarist Kenny Burrell.  Marshall Brown remembers ....  Although jazz musicians are used to play at unholy hours, 5.00 am was even for Tony Scott's Quintet members an unearthly hour ... to make it in time to blow them in. 

 Ruud Jacobs in New York 1958 ( photo courtesy: Ruud Jacobs)

They were checked in at the Beverly Hotel (NYC) and the rehearsals would start .. in earnests ..... C.G. Conn Musical Instruments sponsored the band with new instruments, but Ruud Jacobs, as he told me, had brought his own bass, which would sold to Paul Chambers a few years later while in Holland for a series of concerts.  

Dusko met Dizzy

Marshall Brown showed the band's charts - they were all new for the members of the orchestra.   The different origins of the members of the band made it hard to communicate, they misunderstood each other and often Marshall Brown had to "communicate" with the help of some members of the band, who translated eventually into the member's native tongue. Dusko Gojkovic happened to be the anchor man in the band as he spoke seven languages ..... including English. Marshall Brown remembered: I finally realized what a titanic job it was going to be, to get this band ready to play at Newport. At the first rehearsal, I spent 20 minutes getting across to the members that I wanted them to go back to letter B in the arrangement.

Bernt Rosengren

The rehearsals were planned between 9 a.m. and 11 p.m., Swedish tenor saxophonist Bernt Rosengren remembers, with some short breaks for meals. ( Repetitionstiden var mellan 9 på morron till 11 på kvällen med korta uppehåll för mat.). Marshall Brown was not really interested in the members of the band ..... Han behandlade oss på ett vidrigt överlägset sätt, precis som smågrabbar, och ändå var det inte precis direkta yngligar i orkestern. Flera ava medlemmarna var ju över 30 år .... (= He felt superior and belittled us, just like kids, although there were no young kids in the orchestra, some members were older then 30 years of age .... ) .(Source: Estrad april 1959)

Marshall Brown (1958)

Ruud Jacobs remembered the first days, while interviewed by Pieter Sweens of the Dutch Rhythme magazine, Maandblad voor Jazz-, Dans-, en Amusementsmuziek (Sep.- Oct. 1958): Inderdaad viel 't de eerste dagen niet mee. Je kende geen van je kollega's(sic), 't land overrompelde je en de repetities van 't orkest waren nogal strubbelig. (= The first days weren't as easy. You didn't know your colleagues and being in the States for the very first time was an experience and the rehearsals of the band were rather hectic .....). One of the reasons were the language problems, but also Brown's mediocre communication skills. Lag dat aan die spreekwoordelijke Babylonische spraakverwarring? ( = Was that a Tower of Babel?), Pieter Sweens wondered .. Ten dele (= Partly), Ruud explained ....  

John La Porta (bron: Berklee)

  Maar de hoofdoorzaak was Marshall Brown, een man die eigenlijk te emotioneel en te nerveus was om zo'n orkest te leiden. ( = The main cause was Marshall Brown, who was too emotional and too nervous to lead such a band). Ik kan me voorstellen dat sommige musici daar heftig op reageerden, maar ik kan me ook Brown's gevoelens indenken. (= I can imagine that some members of the band reacted on that, but at the other hand I feel some sympathy for Brown's feelings). En later? ( and later?) the journalist asked ... Wel, na een paar dagen was dat over. ( Well, after a few days the problems at the start-up phase seemed to have gone). Ruud remembered that he was disappointed about the arrangements. De arrangementen vielen me wat tegen, maar 't orkest klonk na enkele keren erg goed. ( = At first I wasn't satisfied with the arrangements, but after a few rehearsals the band sounded pretty good) Bernt Rosengren, however, is less positive:  Till råga på allt var arrangementen rent ruskiga, specieltt dom av John La Porta. ( = On top of this, the arrangements, especially those by John La Porta, were a mess.).
There were some more things that caused frictions between the organisation and the group to be told in a next contribution (to be continued). 

Thanks to Stephan Veil, Ruud Jacobs and Jørgen Larsen for their kind support.

All Newport '58 International Youth Band contributions, as remembered by Dutch bass player Ruud Jacobs at my link site. Hans Koert
keepswinging@live.nl

Follow the Keep (it) Swinging blog at Facebook (group and page) or ask its monthly newsletter.

Finally ..... June 1958 - Brussels Airport Zavetem: The trip to Newport would start for fourteen excited young European musician, including Dutch bass player Ruud Jacobs ... They all hoped to make it in The States, but the start - the first rehearsals - were rather disappointing ...  Marshall Brown: A moody, nervous band leader who built a Tower of Babel. 

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Newport '58: Een Babylonische spraakverwarring

 De voorbereidingen van de International Youth Band voor Newport 1958  
Marshall Brown: Te emotioneel en te nerveus om een band te leiden (Uitspraak: Ruud Jacobs).  
Hans Koert

Terug in de VS begon Marshall Brown de leden van zijn band te selecteren. Eerder stelde ik al de leden van de band voor: de kopersectie, de rietblazers,  en de ritmesectie. 

Alle bijdragen m.b.t. Ruud Jacobs' debuut op Newport 1958 met The International Youth Band vind je op mijn linken site.

In juni 1958 keerde Marshall Brown terug naar Europa om in Brussel de leden van de band te verwelkomen tijdens een eerste informele ontmoeting. Zeventien musici waren uitgezocht en veertien daarvan stonden klaar op het vliegveld Zavetem bij Brussel: Palle Bolvig uit Denemarken, Roger Guerin uit Frankrijk, Dusko Gojkovic uit voormalig Joegoslavië, José Manuel Magelhais uit Portugal, Christian Kellens uit België, Kurt Jarnberg en Bernt Rosengren uit Zweden, de Oostenrijkers Erich Kleinschuster en Hans Salomon, Albert Mangelsdorff uit Duitsland, Ronnie Ross uit Engeland, de onlangs overleden Zwitserse pianist George Gruntz, Gilberto Cuppini uit Italië en onze eigen Ruud Jacobs.

Vliegveld Zavetem, dat in juli 1958 officieel geopend werd

 Ruud herinnerde zich dat hij vanuit Schiphol naar Zavetem vloog, het nieuwe vliegveld dat net voor de Wereldtentoonstelling van Brussel gereed gekomen was en op 5 juli 1958 officieel geopend zou worden. De Poolse saxofonist Jan Wroblewski had per ongeluk een eerder vliegtuig genomen en de Spaanse altsaxofonist Wladimiro Zabache had de aansluitingen richting Brussel gemist …..  Gabor Szabo zou zich pas in New York bij de groep voegen – deze Hongaarse gitarist woonde als politiek vluchteling in de VS.  De vlucht naar New York verliep, met enkele tussenstops, voorspoedig, herinnert Ruud zich.

 Tony Scott ( bron: Rhythme nº 98 (1957))

De aankomst was vroeg in de ochtend op het vliegveld Idlewild van New York, waar ze een ontmoeting met de pers zouden hebben.  

Groot was de verrassing toen ze de vliegtuigtrap afdaalden en verwelkomd werden door het Tony Scott Quintet ... Ruud kende Tony goed, omdat ze hem (met Pim Jacobs aan de piano en Wessel Ilcken op slagwerk) een jaar eerder hadden begeleid tijdens verschillende concerten, waaronder een middagoptreden in Concordia in Bussum (april 1957). Tony had de maand ervoor in de Black Pearl in New York City opgetreden met zijn kwintet, met o.a. trombonist Jimmy Knepper en gitarist Kenny Burrell. Marshall Brown herinnerde dat de groep van Tony Scott, die toch gewend was tot in de kleine uurtjes te spelen, zich had moeten haasten om op tijd te zijn om de bandleden welkom te heten op dit unearthly hour of 5 a.m. …  to make it in time to blow them in.

 Ruud Jacobs in New York 1958 ( foto: Ruud Jacobs archief)

Ze werden ondergebracht in het Beverly Hotel (NYC) en de repetities startten meteen serieus …. De musici kregen nieuwe instrumenten gesponsord door C.G. Conn Musical Instruments - Ruud Jacobs niet, die had zijn eigen bas meegenomen, die een paar jaar later door niemand minder dan Paul Chambers overgenomen zou worden.

Dusko met Dizzy

Marshall Brown presenteerde de arrangementen. De orkestleden hadden die nog niet gezien. De verschillende landen van herkomst van de leden van de band zorgden meteen voor allerlei communicatieproblemen en met handen en voeten en via via lukte het communiceren, zij het met moeite. Dusko Gojkovic bleek zich te ontpoppen als een welkome intermediair, als tolk tussen Marshall Brown en de bandleden omdat hij zeven talen sprak …. waaronder Engels. Marshall Brown herinnerde: I finally realized what a titanic job it was going to be to get this band ready to play at Newport. (= Ik realiseerde me dat het een flinke klus zou worden om deze band klaar te stomen voor Newport.)  

Bernt Rosengren

At the first rehearsal, I spent 20 minutes getting across to the members that I wanted them to go back to letter B in the arrangement. (Tijdens de eerste repetitie had ik al twintig minuten nodig om ze aan het verstand te brengen dat we in het arrangement teruggingen naar letter B).
De repetities waren gepland tussen negen uur ‘s ochtends en elf uur ‘s avonds, herinnerde de Zweedse tenorist Bernt Rosengren zich …. Lange dagen met af en toe korte onderbrekingen om wat te eten.( Repetitionstiden var mellan 9 på morron till 11 på kvällen med korta uppehåll för mat.). Marshall Brown leek niet erg geïnteresseerd in de individuele musici:  Han behandlade oss på ett vidrigt överlägset sätt, precis som smågrabbar, och ändå var det inte precis direkta yngligar i orkestern. Flera ava medlemmarna var ju över 30 år .... (=  Hij deed erg uit de hoogte en kleineerde ons regelmatig, als waren we kinderen, terwijl verschillende  musici  toch al boven de dertig waren).(bron: Estrad april 1959)

Marshall Brown (1958)

Ruud Jacobs herinnerde zich die eerste dagen: Inderdaad viel 't de eerste dagen niet mee. Je kende geen van je kollega's (sic), 't land overrompelde je en de repetities van 't orkest waren nogal strubbelig.  Het communicatieprobleem was één van de redenen, gaf hij aan.  Lag dat aan die spreekwoordelijke Babylonische spraakverwarring? wilde Pieter Sweens van Rhythme, Maandblad voor Jazz-, Dans-, en Amusementsmuziek (sep.-okt. 1958) weten. Ten dele, legde Ruud uit ....  

John La Porta (bron: Berklee)

Maar de hoofdoorzaak was Marshall Brown, een man die eigenlijk te emotioneel en te nerveus is om zo'n orkest te leiden. Ik kan me voorstellen dat sommige musici daar heftig op reageerden, maar ik kan me ook Brown's gevoelens indenken. En later? Wel, na een paar dagen was dat over. Ruud herinnerde dat de arrangementen tegen vielen ….., maar 't orkest klonk na enkele keren erg goed. Omdat hij geen erg goede lezer was kreeg hij veel hulp van Bernt Rosengren, waarmee hij samen oefende. Bernt, overigens, liet zich ook negatief uit over de arrangementen: Till råga på allt var arrangementen rent ruskiga, specieltt dom av John La Porta. ( =  En bovenal, de arrangementen, vooral die van John La Porta, waren een zootje.)
In de loop van de drie weken, dat de groep werd klaargestoomd voor Newport, waren er meer wrijvingen tussen de organisatie en de bandleden; daarover  een volgende keer meer.  (wordt vervolgd).

Alle bijdragen m.b.t. Ruud Jacobs' debuut op Newport 1958 met The International Youth Band vind je op mijn linken site.

Met dank aan Stephan Veil, Ruud Jacobs en Jørgen Larsen voor hun hulp.

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Volg de Keep (it) Swinging blog via Facebook (groep) of Facebook (pagina) of vraag de maandelijkse nieuwsbrief.

Eindelijk was het zover ...... het Newport-avontuur ging beginnen - Veertien jonge Europese jazzmuzikanten, waaronder onze eigen Ruud Jacobs, stonden, juni 1958, op vliegveld Zavetem bij Brussel klaar om de grote reis te aanvaarden. Iedereen had er zin in om het "te gaan maken" in Newport aan de andere kant van de oceaan, maar al na een paar dagen viel het vies tegen ......  Newport 1958: Een Babylonische spraakverwarring. Keep (it) Swinging  volgt de eerste repetitiedagen van The International Youth Band aan de vooravond van hun optredens tijdens het Newportfestival 1958.

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Oscar Alemán in Brazilië: Les Loups (1927)

 Vroegste carriere van Oscar Alemán eindelijk boven water ...... Zijn optredens in Rio de Janeiro: 1927
Jørgen Larsen (vertaling: Hans Koert)

Oscar Aleman, de Argentijnse gitarist, die in de jaren dertig de Europese- en met name de Franse jazzwereld op de kop zette, is onlangs weer in het zonnetje gezet door de publicatie van een biografie Tributo a Oscar Alemán. 
Toch blijft de start van zijn carrière, als lid van Les Loups, een Hawaii duo, onderbelicht.  Dankzij  Jorge Carvalho de Mello kunnen we nu die beginjaren in Brazilië reconstrueren. 

Oscar Alemán in Brazilië: Les Loups (1926) (Nederlands) - Oscar Alemán in Brazil: Les Loups (1926) (Engels) - Oscar Alemán in Brazilië: Les Loups (1927) (Nederlands) - Oscar Alemán in Brazil: Les Loups (1927) (English) - Oscar in Rio de Janeiro (1926-1927) ( English)

Eerder plaatste ik een overzicht van Oscar's optredens in Brazilië in 1926 - vandaag is 1927 aan de beurt, het jaar waarin Les Loups terugkeerde uit Brazilië en in Buenos Aires debuteerde op plaat.

 Rio de Janeiro - jaren twintig. (Collectie Marcelo Almirante)

Het was een bijzonder jaar, 1927, voor de populaire Braziliaanse muziek, vanwege een gesponsorde wedstrijd tussen gitaristen uit Rio de Janeiro. Het Braziliaanse publiek werd warm gemaakt met propaganda en deze contest gaf de mogelijkheid voor jonge onbekende musici om de gevestigde orde uit te dagen ...... In deze spannende periode trad het Les Loups duo op in filmhuizen in Rio. Op 25 januari 1927 vinden we het duo met het Companhia Juvenal Fontes. Dan is het twee maanden stil rond Oscar Alemán en Gaston Bueno Lobo. In april zijn ze terug, nu in het Cine Teatro Glória waar ze op 18 en 19 april optreden. De critici waren vol lof over hun optreden: " Ze kregen een staande ovatie. De nummers gespeeld op akoestische gitaar door dit bijzondere duo waren meesterlijk". En het succes bleef, tijdens de zgn. Portugese week in het Cine Odeon, waar op 24 april Les Loups optrad., weer met andere artiesten  die voornamelijk Portugese fado's speelden. "Les Loups, twee bijzondere gitaristen, die voor de Company Tangara optraden, speelden ook enkele fados - geweldig!" lezen we in de pers.

 Cine Odeon - Rio de Janeiro ( jaren twintig)

In juli was er een optreden georganiseerd ter ere van het eerste Braziliaanse vliegtuig dar de Atlantische Oceaan overgestoken was. De show werd gehouden op 8 juli waarbij een scala aan artiesten aantrad, waaronder Les Loups. De ex-president van de republiek was bij het optreden aanwezig, waarbij hem een spectaculair toneel optreden werd voorgeschoteld, dat ook al op 21 juni was opgevoerd. Les Loups begeleidde enkele van de deelnemende acteurs.

 Rio Branco - Rio de Janeiro (jaren twintig)

Op 2 augustus is het tweetal terug in het Cine Theatro Central en blijft daar een maand, als onderdeel van een revue-optreden met acrobaten, dansers en tapdansers.

Op 15 augustus neemt Les Loups deel aan weer een belangrijke gebeurtenis in Rio, waar veel artiesten bij betrokken waren; festiviteiten rond de onthulling van een borstbeeld van J. Stampa. Les Loups speelde samen met verschillende bekende populaire Braziliaanse gitaristen van dat moment. Les Loups wordt het laatst genoemd in 1927 tijdens een privéparty op 29 september, waar het duo voor uitgenodigd was om te spelen.

 Hawayanita - Les Loups: hun debuut op grammofoonplaat (ca. 10 december 1927)

 Terug in Buenos Aires nemen ze hun eerste 78-toerenplaat op voor het Victor label, een tango getiteld Hawayanita en een wals Criolitta als Les Loups - Dúo de Guitarras Hawaianas - het begin van een vruchtbare periode als duo met een tiental platen, alle voor Victor. (vertaling: Hans Koert)

Meer artikelen (in het Engels) op de Oscar Alemán blog en info over Oscar's platen op de Oscar Aleman Discografie

Jørgen Larsen
keepswinging@live.nl
Volg Keep (it) Swinging via Facebook of bezoek haar Facebook pagina.  De maandelijkse nieuwsbrief is gratis. Meld je aan.

De eerste jaren van de carrière van Oscar Alemán, de Argentijnse gitarist, die in de jaren dertig de Europese- en met name de Franse jazzwereld op de kop zette, was altijd al een grijs gebied, totdat Jorge Carvalho de Mello de jaren 1926 en 1927 aan de hand van Braziliaanse bronnen onderzocht. In 1927 trad Les Loups,  Dúo de Guitarras Hawaianas zoals ze zichzelf noemden, vooral op in Rio de Janeiro, voordat ze eind 1927 hun eerste plaat opnamen in Buenos Aires.

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Philip Catherine in Porgy en Bess (Terneuzen)

   Philip Catherine viert zeventigste verjaardag met nieuw album: Côté Jardin 
Gitaarlegende investeert in jong talent. 
Hans Koert

Het kost weinig moeite om Porgy en Bess vol te krijgen. Als Philip Catherine komt, zit de voormalige tearoom van Frank Koulen vol - net als in 1985 toen Philip hier met niemand minder dan Chet Baker optrad - de legendarische trompettist, die 25 jaar geleden voorgoed zweeg, toen hij uit een Amsterdams hotelraam viel. Op 27 oktober 2012 werd Philip, geboren in Londen in 1942, maar Belg in hart en nieren, zeventig jaar - een leeftijd waarop menigeen in de zaal hoopt van een verdiend pensioen te mogen genieten. Zo niet Philip, die nu, zo zeggen ze op z'n Antwerps, mè tram zeive mag raaje; hij viert dit feit met een nieuw album Côté Jardin en een serie concerten langs Vlaamse en Nederlandse podia. Op zondagmiddag 17 februari 2013 was Porgy en Bess (Terneuzen) aan de beurt.

Philip Catherine (foto: Hans Koert)

Philip had zijn kwartet vernieuwd, met uitzondering van zijn trouwe bassist Philippe Aerts, die al vijfentwintig jaar de basis legt op zijn bas, door twee jonge musici uit te nodigen: Nicola Andrioli op piano en Antoine Pierre op slagwerk.
  

Philip Catherine - Côté Jardin (Challenge CHR 70178)(foto: Koen Bauters)

Philip opende de eerste set met een tweetal schitterende Cole Porter composities: I Concentrate On You en Let's Do It, Let's Fall In Love; twee schitterende nummers, die hij eerder vastlegde op het album Philip Catherine plays Cole Porter. Er kwamen meer nummers uit dit fraaie album langs, maar de avond stond vooral in het teken van zijn nieuwe album Côté Jardin ....

Nicola Andrioli (foto: Hans Koert)

Van de twaalf composities op de cd, zijn er drie van pianist Nicola Andrioli, de jonge Italiaanse pianist en twee ervan kwamen langs tijdens de eerste set: La Prima Vera en Lost Land. Nicola Andrioli, geboren in 1977 in Brindisi (Italië) heeft zijn sporen in de jazz al ruimschoots verdiend - hij studeerde eind jaren negentig in Italië klassiek piano en jazz, om vervolgens via het Conservatoire National Superieur de Paris ( Jazz et Musique improvisée), zijn master te halen in jazz piano aan het Conservatorium van Brussel. Behalve een veel gevraagd pianist is hij vooral een gewaardeerd componist ..... Philip sloot de eerste set af, waarin hij overigens niet op een kwartiertje keek, met Misty Cliffs, Janet en zijn Seven Teas, een titel met een knipoog naar zijn leeftijd.

Philip Catherine (foto: Hans Koert)

• Soms hangen zaken van toevalligheden aan elkaar ........ Als Philip's opa, die eerste violist was bij het London Symphony Orchestra, honderd jaar geleden iets eerder op de kade van Southampton was gearriveerd, zodat hij nog aan boord van de Titanic had kunnen springen, dan hadden we nu wellicht tegen een lege podium aangekeken - hij was verlaat en miste, letterlijk en figuurlijk, de boot.  

(foto: Hans Koert)

Philip Catherine groeide op in een muzikaal gezin en hoorde al als kleuter zijn moeder Chopin en Beethoven vertolken op de piano. Toch bleek het idee van zijn moeder om kleine Philip piano te leren spelen, niet zo'n succes. De pianolerares kon driemaal onverricht ter zake terug, omdat Philip zich verstopt had .... Toen zijn die lessen maar in de ijskast gezet. Zelf raakte hij gefascineerd door de muziek van Georges Brassens (op zijn nieuwe album vind je niet toevallig een compositie van Brassens: Je me suis fait tout petit) en Gilbert Bécaud. Toen hij dertien of veertien jaar was, kocht hij een gitaar en ging op les bij een gitaarleraar, die  de juiste snaar raakte - als Philip namelijk zijn verplichte nummers speelde, improviseerde hij door Philips melodie heen - dat wilde Philip ook kunnen - improviseren.  Hij kwam in aanraking met jazz toen hij voor het eerst de muziek van Django Reinhardt hoorde en in 1958, 16 of 17 jaar oud jamde hij al met niemand minder dan de Amerikaanse jazzlegende Sonny Stitt. Eén van zijn eerste publieke optredens schijnt tijdens een wedstijd geweest te zijn, waar hij in zijn eentje Django's Nuages voor het voetlicht bracht.


Philip Catherine (foto: Hans Koert)

Eén van de eerste keren dat zijn muziek vastgelegd werd, moet geweest zijn tijdens de finale van de Grand Prix de Belgique Des Varietes, waar hij met de onlangs overleden bassist Roger Vanhaverbeke te horen is in het orkest van Jack Say. Philip was toen een jaar of 17. 

Een jonge Philip

Uit die tijd stamt ook een privé-opname, vastgelegd in de Rose Noire, waarin een jonge Philip meespeelt met het International Jazz Quartet van Lloyd Miller (If I Were a Bell). Op 25 november 1970, de naamdag van Sainte Catherine (what's in a name) kreeg hij een uitnodiging van violist Jean-Luc Ponty om bij hem te komen spelen en dat was voldoende om hem te doen besluiten beroepsmuzikant te worden. Nu, meer dan veertig jaar later, heeft Philip carrière gemaakt ... Hij speelde met alle grote namen uit de jazzgeschiedenis, waaonder Lou Bennett, Jack Sels, John McLaughlin, Larry Coryell, Jean-Luc Ponty, Toots Thielemans, Chet Baker en tientallen andere grootten uit de jazz. Hij maakte één seizoen (1977-1978) deel uit van de Nederlandse band Focus. Toch was zijn eerste plaatje onder eigen naam met trombonist Jiggs Whigham, pianist Marc Moulin, bassist Freddy Deronde en slagwerker Freddy Rottier helemaal geen echt jazzplaatje (Stream) (1970). Sacha Distel produced my first record "Stream". It wasn't really a jazz record. It may seem paradoxical today, but at that time I wanted to do something else. ( uit: Philip Catherine Music that doesn't lie - Paul Thonnard (Jazz forum 88 (1984))

Philippe Aerts (foto: Hans Koert)

Philip wordt al snel geassocieerd met zijn grote voorbeeld, Django Reinhardt ( Mingus noemde hem niet voor niets Young Django), maar ook de Belgische gitarist René Thomas en de Amerikaanse gitarist Larry Coryell horen tot zijn favorieten.

(foto: Hans Koert)

Philip stond al vele malen op het podium van Porgy en Bess, waaronder het legendarische "nachtconcert" uit 1985 met Chet Baker en Jean-Louis Rassinfosse.  Tien jaar geleden, 15 februari 2003, speelde Philip Catherine eveneens in Porgy en Bess met Bert Joris op trompet, Philippe Aerts op bas en Hans van Oosterhout op slagwerk. Philip is een graag geziene gast - een jaar geleden nog was hij één van de gasten tijdens het benefietconcert. Een memorabel concert vond ik het duo-concert met Bert van den Brink tijdens het Scheldejazzfestival van 2010 - twee ras-improvisators in de jazz die samen het duel aangaan. Prachtig! (28 mei 2010)

Antoine Pierre ( foto: Hans Koert)

De tweede set begint Philip met een gouwe-ouwe .. het nummer Transparence, niet alleen voor de zaal, maar ook voor zichzelf .. .. for you of course, but it's for me also ...... Hij nam dit nummer op met Diederik Wissels, Michel Herr, Hein Van de Geyn en Aldo Romano in november 1986.

Antoine Pierre (foto: Hans Koert)

Grappig om te bedenken dat de jonge slagwerker Antoine Pierre, die al als kind op een lege waspoederdoos zijn toekomst voorspelde, nog niet eens geboren was. Deze twintigjarige slagwerker was, ongetwijfeld, de verrassing van dit concert.  Deze slagwerker, die al met heel wat groten in de jazz mocht optreden, heeft de potentie uit te groeien tot een veelzijdig drummer. 

Nicola Andrioli (foto: Hans Koert)

Ook in de tweede set putte Philip weer uit zijn Cole Porter repertoire met So In Love en het nummer Why Can't You Behave, geïnspireerd op Hans Zuiderbaan, voorzitter, die met een opmerking zelf de schoen aantrok ....  Yes, it's only you ... De derde compositie van pianist Nicola Andrioli, mocht hij zelf aankondigen: De uitleg van de titel, geïnspireerd door de Turkse karakters Karagöz en Hacivat uit de Turkse poppenspeltraditie, veroorzaakte de nodige hilariteit onder de musici, waarbij de clou het publiek (en mij) ontging, maar uiteindelijk een fraai stuk muziek opleverde, waarin Nicola met zijn pianospel liet horen, waartoe hij in staat is. Het concert werd afgesloten met een toegift, waarin Philip op onnavolgbare wijze de balad Somewhere Over The Rainbow liet horen - voor mij de zoveelste bevestiging dat Philip in standards het best tot zijn recht komt liet horen - Seventy Years - Forever Young .....  

Philippe Aerts (foto: Hans Koert)

Op de cd Philip Catherine Côté Jardin is Philip te horen met zijn kwartet met als speciale gasten Phillippe Decock en Philip's dochter Isabelle, die de zang voor haar rekening neemt op het titelstuk. Ook de cd, Philip Catherine plays Cole Porter, die Philip eveneens op Challenge uitbracht (2011) is een juweeltje, die je niet moet laten liggen.

Hans Koert
keepswinging@live
Volg de Keep (it) Swinging blog via Facebook of vraag de gratis nieuwsbrief.

De legendarische Philip Catherine -  speelde met alle groten van de jazzgeschiedenis - die in 1985 met Chet Baker geschiedenis schreef in Porgy en Bess, is onlangs zeventig jaar geworden en viert dit met een mooi album Côté Jardin en een serie concerten. Op zondagmiddag 17 februari 2013 was hij te gast in Porgy en Bess (Terneuzen), waar hij met een verjongd kwartet voor een volle zaal demonstreerde dat leeftijd in de jazz niet telt ... Philip Catherine - forever young!

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Oscar Alemán in Brazil: Les Loups (1926)

Jorge Carvalho de Mello research about Les Loups' early Brazilian years (1926)
A missing link in Oscar Alemán's career
  Jørgen Larsen 

 Oscar Alemán met Gaston Bueno Lobo in 1924; he was then fifteen years old. 

In the book Tributo a Oscar Alemán Guillermo Iacona quotes Oscar Alemán in an interview, in which he describes this first meeting: Un día vino un señor que se llamaba Gastón Bueno Lobo y me preguntó si queriá hacer un número con él. ( = One day a man called Gastón Bueno Lobo came and asked me if I wanted to play with him). En ese momento comenzó mi vida, una más seria. Me dio una guitarra para que estudiara, pero él no venía a enseñarme porque trabajaba. ( = At that moment my life - a more serious kind of life - began.  He gave me a guitar so I could learn, but he didn't teach me because he had to work ). No tenia quién me enseñara.( = There was nobody to teach me.). Entonces, de acuerdo con lo que yo sabía del cavaquinho, me las arreglé. (= So I managed with what I already knew from the cavaquinho.). Pero la guitarra era mucho más difícil: era grande, había que abrir los dedos y yo tenía la mano chiquita. ( = But guitar playing was much harder because I had to open my fingers and my hand was small. ) Pero fui aprendiendo lo suficiente. (= Little by little I learned enough ) (Source: Tributo a Oscar Alemán (Guillermo, José and Estanislao Iacona (October 2012)(page 38 and 40.).

Oscar Alemán in Brazilië: Les Loups (1926) (Nederlands) - Oscar Alemán in Brazil: Les Loups (1926) (Engels) - Oscar Alemán in Brazilië: Les Loups (1927) (Nederlands) - Oscar Alemán in Brazil: Les Loups (1927) (English) - Oscar in Rio de Janeiro (1926-1927) ( English)

It is known that Les Loups went on tour in Brazil before arriving to Buenos Aires in 1927. The duo had its professional debut in Rio de Janeiro 1926 performing as Hawaiian guitarists, but until recently the exact dates and locations of the duo's performance have been unknown, nor has the reception by the Brazilian public been mentioned before. However, thanks to the research by Jorge Carvalho de Mello we can now add some details about this matter.

•  A couple of years ago (September, 2010) de Mello published his first findings at his blog, which we referenced in a small entry here. Some months ago (August 2012) de Mello had a new entry at his blog adding more details in his article "A Temporada Do Duo Les Loups No Rio De Janeiro". However, in the meantime his blog has now been deleted, but I was fortunate to make a copy of the text (in Portuguese) before the blog had disappeared. I think it's appropiate to save this information - especially as it is not available elsewhere any longer and - as far as I know - has not been mentioned by other sources researching the early career of Oscar Alemán. Below I'll summarize the research by de Mello to have it available here at our blog, at least.

The sources of de Mello's research of Les Loups in Rio are newspaper ads, reviews, theater programs and posters from the years 1926-27. 

Rare photo of Les Loups, published in the recent published book entitled Tributo a Oscar Alemán ( Collection Hernán Gaffet)

The first mentioning of Les Loups is dated 7th of September, 1926 in the theater column of the Gazette, that has the headline Duo havaiano and states - quote (my English translation:) After showing in theaters in São Paulo and Santos, the duo Les Loups is currently in Rio.The two extraordinary guitarists are our native Gaston Bueno Lobo and Oscar Moreira. In São Paulo  where they were welcomed with sympathy by the public, the duo performed a show at the Apollo in favor of the Brazilian Press Association. They are shortly going to present themselves to the public in Rio. It's worth noticing that the duo is presented by the name Les Loups and apparently already had a successful performance in São Paulo before arriving in Rio de Janeiro - the duo is caracterized as 'extraordinary guitarists' and is 'welcomed with sympathy' by the attending public in the Apollo theater of São Paulo. Further research revealed according to de Mello, that Les Loups had been performing in São Paulo in the month of June between the 3rd and 18th with the Company Brandão / Palmeirim in the Apollo theater. After these performances in São Paulo, de Mello adds, it seems likely that the duo also has been present in the city of Santos and then went to Rio de Janeiro.


Cine Theatro Central - a contemporary photo (Rio de Janeiro)

In Rio, the duo performed at the Cine Theatro Central sharing stage with other artists in October 1926. The theater is a cinema with both live acts on stage and on-screen movie performance, common of the time. Les Loups are scheduled the 12th, the 16th and the 17th of October together with vaudeville artists, acrobats, an opera singer and trained dogs (!). On the 15th of October, the duo is mentioned in a program announced as a live broadcast at Radio Club, a local radio station, which had a transmission of 'light music by Orchestra of the Radio Club and Les Loups, guitarristas hawayanos'. On the 20th of October, the Radio Club had another transmission featuring Les Loups. The duo is back on stage at Cine Theatro Central on the 26th of October, this is the last presentation of Les Loups in Rio anno 1926 according to de Mello's research. (to be continued) 

Jørgen Larsen
keepswinging@live.nl
Follow the Keep (it) Swingingblog at Facebook or ask its free newsletter.

Thanks to the research of Jorge Carvalho de Mello, published in his blog, entitled A temporada do duo Les Loups no Rio de Janeiro, one of the missing links in Oscar Alemán's  career has been recollected.    Jørgen Larsen recollects, thanks to DE Mello's Portuguese texts, the concerts by Oscar Alemán and Gaston Bueno Lobo and their Duo havaiano, known as Les Loups, in Rio de Janeiro and São Paulo.

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions