Edwin Berg Trio: Vol. II

Het langverwachte vervolg van Perpetuum

Doe maar ... Laat dit geluid horen ( Edwin Berg) 

Hans Koert

Na  het succes van de cd Perpetuum, die het Edwin Berg Trio in 2009 maakte, werd het tijd voor een vervolg ….. dat simpelweg Vol. II genoemd is. Eerder verraste Edwin me met het debuutalbum, getiteld Introducing, van zijn nieuwe band Gizmo; tijd om zijn nieuwste plaat te beluisteren .......

 Edwin Berg ( foto; Jazz Rhone Alpes)

Het Edwin Berg Trio bestaat uit  hemzelf aan de piano,  Eric Surmenian op bas en Fred Jeanne op slagwerk.  Dit "Europese" trio bestaat nu bijna tien jaar en het idee voor deze groep ontstond toen de Franse bassist Eric Surmenian,  Edwin in contact bracht met slagwerker Fred Jeanne.  

Eric Surmenian ( foto; Jazz Rhone Alpes)

Eric Surmenian studeerde bas aan de Conservatoria van Marseille en Amsterdam. Hij maakt deel uit van de band rond fluitist Mark Alban Lotz , bij wie hij debuteerde op een plaat opgenomen in Havanna, met de fraaie naam Cuban Fishes Make Good Dishes; .... een titel die naar meer smaakt! 

Fred Jeanne ( foto; Jazz Rhone Alpes)

Fred Jeanne, geboren in 1960, speelt al sinds de jaren tachtig slagwerk en is o.a. samen met Eric Surmenian  te horen in een trio opname uit 2003, Danse Nomade met pianist Patrick Favre.

 Edwin Berg ( foto; Jazz Rhone Alpes)

Edwin Berg, geboren in Oss, studeerde in Utrecht aan het conservatorium, waar hij o.a. les kreeg van Bert van den Brink en Jasper van ’t Hof.  Ruim twintig jaar geleden formeerde hij zijn eigen Edwin Berg trio , waarmee hij eind jaren negentig zijn eerste cd maakte.  Met dit trio, later aangevuld met saxofonist Jorg Kaaij maakte hij een aantal mooie cd’s.  Op zijn laatste cd met dit trio, maart 2003, speelt ook bassist Eric Surmenian, waarmee hij uiteindelijk, samen met Fred Jeanne, zijn “Europese” trio zal vormen …….

De cd Vol II, uitgebracht op het Bee Jazz label ( Bee Jazz BEE 047) is het logisch vervolg op het succesvolle album Perpetuum.  Vol. II bevat elf tracks, waarvan de helft eigen composities geschreven door de drie bandleden. Het nummer Doe Maar refereert aan de gelijknamige Nederlandstalige band rond Henny Vrienten, waar Edwin in zijn jeugd groot fan van was. Maar ik heb 't stuk mede zo genoemd, omdat ik tegen mezelf wilde zeggen: Doe maar, laat dit geluid horen! vertelde Edwin me. Omdat de compositie niet een stuk is die gemakkelijk in een straatje te plaatsen valt, een "categorie" "Doe Maar" dus; een jazzsong met een moderne nederpopbeat!

    Het openingsnummer Meditatie  van Edwin Berg ( net als Carrousel) ) en de compositie van Eric Surmenian Les Trois Soeurs de Salamanca, met duidelijk Arabische invloeden, facineerden me het meest …… 

Luister maar eens naar het laatstgenoemde nummer: Les Trois Soeurs de Salamanca gespeeld door het Edwin Berg Trio.

Het absolute hoogtepunt zijn de uitvoeringen van Jerome Kern’s The Way You Look Tonight en de  ingetogen solo versie van het nummer  Edelweiss uit de musical The Sound of Music. Luister maar eens naar deze schitterende uitvoering: Edelweiss

Op Edwin Berg's Soundcloud vind je het nummer terug .....   Een (h)eerlijke plaat die recht doet aan deze drie rasmuzikanten. 

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Volg de Keep (it) Swinging blog via Facebook ( group Keep it Swinging), Twitter ( #keepitswinging) of vraag haar gratis nieuwsbrief

NIEUW: 2eHansJazz

Met hun nieuwste album Vol. II brengt het Edwin Berg trio een mooi vervolg uit van hun eerdere succesvolle cd Perpetuum. Deze drie ervaren musici weten met gemak een uur lang  met hun muziek de luisteraar te boeien ........: Edwin Berg - Eric Surmenian - Fred Jeanne: Vol. II ( Bee 047)

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Ray Ventura (1908-1979): pianist en orkestleider: deel 2

De Fransman die Jazz met Show combineerde
De oorlogsjaren in Zuid-Amerika en de tijd erna.
Georg Lankester

In mijn publicaties over befaamde Europese orkestleiders uit de jaren 1930-1940 mag Ray Ventura natuurlijk niet ontbreken. Als specialist in de vroegere Franse jazz kwam ik er destijds al snel achter hoeveel grote Franse jazzmusici in zijn orkest hebben gespeeld. Hij was een groot organisator en had oog voor de beste jazzmusici van zijn tijd. Eerder publiceerde ik in het eerste deel zijn carrière voor de Tweede Wereldoorlog - nu de jaren tijdens de oorlog, waarin hij in Zuid-Amrrika verbleef  en daarna.

Weg van het oorlogsgeweld
In 1940, toen Frankrijk meer en meer door de Duitsers bezet raakte, trokken duizenden weg uit Parijs op zoek naar nog vrije gebieden. Ray was ook onder hen en met de nodige moeite kwam hij in Lyon dat toen nog niet was ingenomen. Toevallig trof hij daar eveneens verschillende van zijn bandleden! Door die omstandigheid aangemoedigd, vormde hij meteen een gelegenheidsorkest, ook weer onder de naam “Ray Ventura & The Collegians”. Zijn eerste orkest, dat tien jaar ervóór was opgericht had hem bekendheid gegeven en als het ware ‘het pad voor hem geëffend’. 

Ray Ventura  (bron: onbekend)

Opnieuw had hij weer goede musici en showmensen waaronder Coco Aslan en Paul Misraki rond zich verenigd. En hij rekruteerde daarnaast Pierre Allier, André Ekyan en AdrienTerme. Ik kan hierbij aantekenen dat de vaak bij het orkest zingende Micheline Day de vriendin van Misraki was.
Met deze bezetting trad hij spoedig in Zuid Frankrijk op en eveneens in Zwitserland. De bezetting sloop echter alsmaar verder door en de anti-Joodse propaganda nam onheilspellende vormen aan. In Marseille maakten ze ernstige incidenten mee. Ray, alsmede enkele van zijn musici, van Joodse origine, besluiten nu in het geheim Frankrijk te verlaten. Maar hoe?

Micheline Day en Coco Aslan ( bron: Les grands orchestres de Music Hall en France) 

Door een miraculeuze ingeving en met financiële hulp van een weldoener, ene Mathalon, kwam Ray aan visa om het land uit te gaan. Zangeres Micheline die in Nice werkte en ondanks een verbod Engelse nummers bleef zingen mocht niet langer in de ‘Alpes Maritimes’ optreden en werd tot in Cannes vervolgd. Bedreigd aanvaardde zij uiteindelijk het advies van haar vriend Paul en besloot zij mee te gaan naar Rio de Janeiro.

Ray Ventura met zijn orkest in het Casino de la Urca ( Rio de Janeiro) (1942) ( bron: Les grands orchestres de Music Hall en France)

In november 1941, na een laatste optreden in de Cahors, vertrok het bijna complete orkest via Toulouse naar Madrid. Eind november scheepten ze zich in op een Spaans schip en gingen nu op weg naar Brazilië (een overtocht van 35 dagen). Er heerste nog wel angst voor Duitse duikboten, maar ze kwamen veilig in Rio de Janeiro aan.
Ray formeerde na korte tijd zijn ‘oorlogsorkest’ (waarin de bekende zanger/gitarist Henri Salvador) en al spoedig volgden er succesvolle optredens, eerst dus in alle grote Braziliaanse steden. Vervolgens reisde de band in juni 1942 naar Urugay waar een groot optreden in het ‘Grand Théatre’ van Montevideo, plaatsvond en later op meer plaatsen. Hierbij kan worden aangetekend dat de Uruguayanen echte francofielen waren. Ze ondervonden dus veel enthousiasme bij hun Franse shows.

Ray Ventura arriveert met zijn orkest in Buenos Aires ( juli 1942)  ( bron: Les grands orchestres de Music Hall en France)

Daarna vertrok het orkest naar Argentinië, waar ze in juli 1942 arriveerden. Het neutrale land bloeide en er was een overvloed aan eten en drinken, Het geld rolde er en het showorkest profiteerde van deze omstandigheid en was o.a. te zien in het bekende cabaret ‘Tabaris’. Hoewel het Argentijnse publiek gek was van de Tango met z’n talloze artiesten en Ray daarmee moest concurreren, ondervond hij toch veel succes. Ze speelden er maandenlang en Ventura sloot ook nog een contract af met Odéon, die vele opnamen maakte.

Ray Ventura met in het midden gitarist Henri Salvador ( Buenos Aires) ( 1943)  ( bron: Les grands orchestres de Music Hall en France)

Er waren ook andere activiteiten in die periode. Bassist Louis Vola, in de jaren ’30 deel uitmakend van het kwintet met Django Reinhardt en Stéphane Grappelli, richtte in Argentinië een soortgelijk kwintet op en maakte enkele  platen voor ‘Victor Argentina’.

Geniet van het orkest van Ray Ventura in het nummer Ménilmontant opgenomen in Argentinië (1942) met Coco Aslan ( Odeon 45812)



Het Ventura-orkest, dat eerst voor Odeon speelde ging in 1943 over naar kleinere platen-maatschappij ‘Syncopa e Ritmo’ genaamd. Verder vormden zich ook kleinere formaties, a  band within the band, waarin bijvoorbeeld mensen speelden als Henri Salvador, Pierre d’Hellèmes, Pierre Allier en Max Mirlirot.
Men had het dus goed naar de zin en was bovendien succesvol. Wat Michline Day betreft, zij trouwde een Argentijn, wat weer gunstig was voor bekendheid van de de musici. En Paul Misraki bleef uiterst actief als componist en werkte nu ook voor films. Hij verwierf grote bekendheid als artiest en werd in heel Zuid-Amerika bewonderd.
Hoewel de verschillende muzikanten dus in andere combinaties speelden, bleef ook het orkest Ventura volop actief met optredens. Pas tegen 1944 loste de band langzaam op.

Het nieuwe orkest van Ray Ventura ( december 1945)  ( bron: Les grands orchestres de Music Hall en France)

Laatste episode: 
Na de bevrijding reisden Ray en Paul naar de Verenigde Staten. Paul was erg in de ban van de film en zou dan ook geruime tijd in Hollywood blijven. Ray maakte de overtocht naar Europa om uiteindelijk via België naar Frankrijk te gaan. Daar vormde de energieke orkestleider  een nieuw orkest waarin trouwe bandleden als Henri Salvador, Guy Paquinet en Gérard Léveque, Marcel Croustier, Max Hugot en Max Elloy zaten. 

Alhoewel de smaak van het publiek inmiddels wel wat was veranderd, boekte hij toch succes met zijn optredens en werden er diverse filmopnamen gemaakt. Zo kwamen de volgende films uit:”Mademoiselle s’amuse”(1947), ”Nous irons à Paris”(1949) en “Nous irons à Monte Carlo”(1951), alles hoofdzakelijk door Ray zelf geproduceerd.
In de jaren die volgden was hij volledig gepassioneerd door films en in de loop van 1954 liet hij de muziek bijna geheel achter zich. Hij trad nog een enkele keer op met een aangepast orkest of deed dat voor plaatopnamen op zijn eigen label ‘Versaille’. Maar de successen bleven helaas uit en langzamerhand raakte alles in verval. Zijn enthousiasme ebde weg – zijn rol was eigenlijk uitgespeeld.
Na enige jaren verliet hij zijn vaderland en vestigde zich in het Spaanse Palma de Mallorca  waar hij tenslotte op 30 maart 1979 overleed.

Les Collégiens, ergens na de oorlog  ( bron: Les grands orchestres de Music Hall en France)

Ray Ventura heeft de ‘Jazz en Scène’ zelf niet uitgevonden. Een Amerikaan, Engelsman en Grégor in Parijs met dezelfde gedachte, waren hem voorgegaan. Maar hij heeft  in de jaren ’30 het genre danig geperfectioneerd, waarvan vele platen van zijn orkest, met zeer goede door hem gerekruteerde musici, getuigen. Anderen die op dit vlak actief waren, zoals Fred Adison, Jo Bouillon en Jacques Hélian, hebben het Ventura orkest nimmer kunnen evenaren.

VOORAFGAANDE: Ray Ventura (1908-1979) - pianist en orkestleider deel 1

Georg Lankester 
keepswinging@live.nl

Volg de Keep (it) Swinging blog via Facebook ( group Keep it Swinging), Twitter ( #keepitswinging) of vraag haar gratis nieuwsbrief

NIEUW: 2eHansJazz

Ray Ventura: Eén van de belangrijkste Europese bandleiders van de vorige eeuw.  Tijdens de Tweede Wereldoorlog vierde hij triomfen in Zuid-Amerika en toen de oorlog afgelopen was stortte hij zich op de film .... zijn hoogtijdagen van de jaren dertig waren toen al voorbij ( Georg Lankester)  

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Uit de oude doos: Kees Pruis

Kees Pruis opgediept uit de urnenkelder van vergeten liedjes
Vooroorlogse volkszanger populair dankzij levenslied .....
Patrick van Griethuysen

Zomaar wat 78 toeren platen uit de vergetelheid tevoorschijn gerukt. Een "zo-nu-en-dan" rubriekje, waarin ik eens wat gekrast en verstoft werk uit de vochtige muffe doos die in de kelderbox woont ten tonele voer. Kortom, vergeten oude meezingers die destijds succesvol waren maar op dit moment bijgezet zijn in de urnenkelder van vergeten liedjes.

Waar woon ik? - tekst Kees Pruis (1897-1957) muziek Louis Metz (1910-1978) met Berlijn's studio orkest ( Homocord nr. 5735) Opname uit 1925 (verzameling Patrick van Griethuyzen)

Het zijn twee zo genaamde "drinkliedjes", beide met een soort van halve dronkenmanstem gezongen door de in de jaren twintig populaire volkszanger Kees Pruis.  Op de stoffige en vergeelde, maar fraaie etiketten, staat het volgende  te lezen: Kees Pruis: Ik zou wel willen weten wie my thuis heeft gebracht en Waar woon ik? 

Welnu laat die dronkeman ballades nu maar uit het weergevertje schallen.
Luister maar eens naar het nummer Waar woon ik? uit 1925 dat, waarschijnlijk, nog ouderwets akoestisch opgenomen is:  

Wie kan mij nu vertellen waar woon ik.

die me netjes naar huis brengt beloon ik 

O, ik heb toch zo'n last van m'n duizeligheid 

't Is gek wat ik zeg maar m'n huis ben ik kwijt 

Wie redt mij nou uit de moeilijkheid

 't Is gek maar m'n huis ben ik kwijt

Eigenlijk is het best een leuk liedje. Het refrein blijft danig in je kop zitten, dat wel, Ha! Je zou d'r nog last van duizeligheid van krijgen ook!

Wie het lied op zich in laat werken merkt dat de zanger die nacht heel wat dubieus volk is tegengekomen … Wonder dat hij nog goed thuis gekomen is …… 

Kees Pruis (1889-1957) Cabaretier en volkszanger. In de jaren twintig is hij een populair artiest en heeft in die tijd een paar bescheiden hitjes ……  Zijn platen gingen in die tijd voor ƒ 1,80 van de hand, las ik in een advertentie uit die tijd …… 

Slechts één nummer heeft ooit op onverklaarbare wijze de Dutch Jazz & Blues Discography 1916-1980 gehaald, getiteld Arme Neger, waarachter het lied Ol’ Man River schuil gaat …..  



Wie het beluistert vraagt zich af welke criteria gebruikt zijn ..... Noch de zanger noch het orkest overtuigen.   

(uit: Onze Eilanden 1927)

Kees Pruis trad overal in de jaren twintig in den lande op waaronder verschillende keren in Zeeland, zoals in Goes ( in de Prins van Oranje) (1926)  en in Zierikzee (Tivoli); Tijdens de Eerste Wereldoorlog had Kees Pruis dienst gedaan in de Kazerne aan’t Hoofd, waardoor hij vaak in Zierikzee uitging en een leuk meisje ontmoette .......... Eén van zijn hits uit de jaren twintig, Ik heb mijn hart in Zierikzee verloren, refereert hieraan. Middelburg werd pas in de jaren dertig aangedaan ( de Schouwburg: 1932-1933) en het Schuttershof  (1937)). 

De andere kant Ik zou wel willen weten wie mij thuis heeft gebracht werd opgenomen in 1927 en, gelet op de informatie, met de nieuwste techniek: elektrisch aufgenommen, staat er in vier talen. Even een nieuw naaldje in de weergever voor optimaal geluid, opwinden; nou, daar gaat 'ie dan ....

 Ik zou wel willen weten wie my thuis heeft gebracht - tekst Kees Pruis, muziek Eug. Beeckmann (1889-1982), met rudimentair Berlijn's studio orkest, (Homocord Elektro nr. 4-5885), opname uit 1927  (verzameling Patrick van Griethuyzen)

De tekst begint al goed met enige ha,ha,ha's - (klein boertje en tusschendoor ook nog enige boemelaars hikjes)  en dan, net als de A-kant een lied over een uit de hand gelopen stap-avond ….: 

Ik weet nog niet precies wat er met me is gebeurd 

maar ik heb bepaald weer heel erg gek gedaan, …………. 

zingt hij en het refrein spreekt boekdelen: 

Maar 'k zou wel willen weten wie me thuis heeft gebracht, 

'k Zou wel willen weten waar 'k geweest ben vannacht, 

'k Ben zoo reuze dorstig en daar snap ik nou niks van 

Hoe is’t mogelijk dat 'n mensch van drinken dorst krijgen kan. 

Dat hij thuis wat heeft uit te leggen moge duidelijk zijn …… : 

M'n vrouw is om assistentie naar m'n schoonmoeder gegaan 

en die vraagt me straks de waarheid met 'n pook in d'r hand, 

en wanneer me dan die "Driedekker" vraagt waar ik was 

zeg ik .... Als jy't me zegt dan weet'k ook. – 

Een grappige plaat, dat dan weer wel, maar ….. niet meer van deze tijd .... Hup, in de doos en terug in je hok! Waarvan acte.

Patrick van Griethuysen
keepswinging@live.nl

Volg de Keep (it) Swinging blog via Facebook ( group Keep it Swinging), Twitter ( #keepitswinging) of vraag haar gratis nieuwsbrief

NIEUW: 2eHansJazz

Zo af en toe duikt Patrick van Griethuysen in zijn Haagse kelder op zoek naar platen, die eigenlijk nooit meer het daglicht zien .... laat staan te horen zijn ...... In zijn rubriek over plaatjes uit zijn urnenkelder van vergeten liedjes deze keer een terugblik op Kees Pruis, volkszanger, die in de jaren voor de oorlog op revue- en cabaretavonden razend populair was en daarbij o.a. verschillende keren Zeeland aan deed.   

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Keith Jarrett: concerts and experiments

1981 Concerts: Bregenz - München 
1986 No End: Solo / Band
Hans Koert

It is one of my secret loves …… Keith Jarrett’s Köln Concert …. The 2lp album is always within arm reach ..... to relax - to retrospect the day .....  An epoch in modern jazz. Made in conditions of exceptional difficulty, on a bad sounding piano, it is one of the most beautiful concerts by Keith Jarrett .. that is still entrancing listeners more than 30 years ago …. ( Richard Cook – Brian Morton in the  Penguin Guide to Jazz Recordings).  

Recently my collection of Keith Jarrett albums has been enlarged with two great ECM releases ……. both from the 1980s

( ECM 127-29)

The first album I love to point to, has three cds with two concerts …. The first one in Bregenz, May 28th, 1981 and the second and third in München, recorded a few days later (June 2nd).

Keith Jarrett (photo ECM)

In its notes Keith explains how he grew up with the piano …. How he learned the language of the piano while he learned to speak, although he believes that the language of the piano is more complete, more subtle, more vital  than words …..  It all started, as Peter Rüedi unearthed from the archives,  with two Keith Jarrett solos as played during a Hermosa Beach live session at the famous Lighthouse with an Art Blakey group which featured  the leader on drums accompanied by trumpet player Chuck Magnione, saxophone player Frank Mitchell, Reggie Johnson on bass and a young Keith Jarrett at the piano  ….  Leonard Feathers reviewed the live recording album Buttercorn Lady which had two Keith Jarrett solos, which contained in them the entire history of the jazz piano …… as Feathers stated.
   

(photo courtesy: Hans Koert)

Keith Jarrett’s career with the  Art Blakey's Jazz Messengers, the Charley Lloyd Quartet and Miles Davis'  Band will be unmentioned here ….. In 1971 he met Manfred Fischer of the ECM label and since that he became one of the most successful artists of the label … with his solo performances, first at the studios, later mostly in theatres all around Europe ….  His best solo concerts seem to be, as he has said once, those  .... when I have only the slightest notion of what I’m  going to play at the next moment. 

The great box Keith Jarrett Concerts Bregenz - München has an extensive booklet with notes by Keith Jarrett and an informative article by Peter Rüerdi, originally in German ( Der Magier und die Gaukler), but also in an English translation as The Magician and the Jugglers. 

• I always wonder why reviewers and jazz journalists need so many words, most in purple prose, to describe Jarrett's sound - the almost hypnotic effects of Keith’s music.  Let the music speak for itself.  Enjoy part of the München concert ....

The second ECM album was released last fall as Keith Jarrett – No End. In fact a complete different album that the one mentioned above. 

(ECM 2361/62)

Keith recollects how he grew up in the 1960s during the golden days of hippie-dom – how they gathered in the Golden Gate Park in Boston, where he studied, but short, at the Berklee School of Music, to play with friends .. under a certain tree …. With a group of players who brought their instruments. No money was involved, Keith remembers,  .. People walked by and listened or not. It was a rare kind of freedom, I remembered so much about when I listen to ….. No End!

The 2cd album contains home studio recordings from the mid 1980s when Keith experimented with some other instruments but the piano ( although it's still there), like the electric guitars, Fender bass, drums and that kind of instruments …  But, as said .... he ddin't left the piano out on this compilation album ….  
These private inspirations are experiments, simply numbered from I up to XX ….  A unique document for the real Keith Jarrett fan, but if you expect to find another great bunch of piano tracks, like in the before mentioned  albums, you’ll have a rude awaking ….. 

A historical important album, especially for the devoted Keith Jarrett collectors …….  

Hans Koert

editor
keepswinging@live.nl
Follow the  Keep (it) Swinging blog at Facebook ( Keep it swinging) or Twitter (#keepitswinging) and/or ask its free newsletter

NEW: 2eHansJazz:  Some records that search for new adoptive parents

I wonder why reviewers and jazz journalists need so many words, most in purple prose, to describe the sound - the almost hypnotic effects of Keith Jarretts music.  Let the music speak for itself.  ECM recently released two great albums: Keith Jarrett Concerts Bregenz - München and No End: Solo / Band.  Two great releases. The former one of Keith Jarretts best solo piano concerts and the latter a 1986 experiment by Keith Jarrett playing other instruments but the piano ....  

 Retrospect
Keep (it) Swinging blog  - Keep (it) Swinging newsletter (and more)  Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium 

Jazz contribution (up tp 2012) - Jazz contributions ( 2012-2014) - My concert log (1964-2013) - My concert log ( 2013-2014) - 2eHansJazz (jazzplaten zoeken een nieuw tehuis)  

Francien van Tuinen - Cool Voice

Celebrating Rita Reys
A gorgeous voice - her singing is crystal-clear, always perfect in tune ..... (Rita Reys)
Hans Koert

Voor mij was het optreden van Francien van Tuinen in Porgy en Bess (Terneuzen) op 17 november 2013, samen met Wouter Hamel, niet de allereerste kennismaking met haar "cool voice" ….. wel om haar live te horen zingen, maar haar stem kende ik al vanaf de cd Daytrippers, met de opvallende hoes vol Playmobilpoppetjes, want die had ik al een poosje in mijn verzameling – de cd - één van de weinige vocal albums, die regelmatig "mijn draaitafel" bereikt ……. 

Francien van Tuinen ( foto: Hans Koert)

Eerlijk is eerlijk – ik ben meer van blazers en hard-bop ritmen dan van omhoog gevallen popzangeressen, die ook wel eens een jazzplaat willen maken ……. Kijk …. En dan moet je van goede huize komen om als cd bij mij zelfs maar het plastic doosje te mogen verlaten. Zo wel Francien van Tuinen .... en nog een paar, waaronder grote namen als Catherine Russell, Denise Jannah en Fay Claassen. Wat ik hoorde in Daytrippers, kreeg ik driedubbel terug tijdens het optreden in Porgy en Bess,  …. Hier staat  een jazzzangeres, met een geweldige timing en een stem, die herinneringen oproept aan Europe’s First Lady of Jazz: Rita Reys …. 

Francien van Tuinen: Cool Voice (Celebrating Rita Reys) ( FNCJ-5547)

De cd Cool Voice, die Francien van Tuinen een paar jaar geleden opnam, is een schitterend eerbetoon geworden aan de inmiddels overleden jazzdiva …..Toen ze nog studeerde aan het Conservatorium van Groningen werd haar stem al vaak vergeleken met die van de jonge Rita Reys,  .. Ik draag Rita al lang met me mee, vertelde ze Angelique van Os, Ik vond alleen dat ik nog niet eerder klaar was om deze standards te vertolken. Daarvoor moest ik eerst dan andere traject goed doorlopen en zoeken naar mijn eigen aanpak en stem. (bron: Jazzism mrt 2011)

Joost Patocka - Rita Reys - Francien van Tuinen ( foto: Angelique van Os)

Voor het album selecteerde Francien van Tuinen samen met partner Joost Patocka, die de laatste jaren voor Rita's overlijden in juli 2013, samen met Peter Beets en Ruud Jacobs met Rita optrad, een tiental standards, die Rita in de loop van haar carrière opnam ……. 

Rita Reys +
Peter Beets Trio (foto: Hans Koert)

Zo kun je op de plaat Cool Voice Francien’s interpretatie vinden van twee titels, die Rita in haar vroegste opnamen vastlegde …. Lullaby of Rhythm en Exactly Like You, beide opgenomen in Stockholm; de eerste met het Lars Gullin Gullin Kvartett ( maart 1953) en de tweede een half jaar later tijdens haar tweede bezoek aan Zweden met het Ove Lind Sextett. Het waren Rita’s eerste opnamen, die doordrongen tot de internationale jazzscene, die haar bij Zweedse critici de titel … the best jazz singer in Europe opleverde  ….  

Rita Reys (foto: Hans Koert)

Als je beide opnamen beluistert en naast elkaar legt, dan ontdek je dat er geen sprake is van kopiëren …… al ademt de stem van Francien en de begeleiding, een klankkleur die herinnert aan de hoogtijdagen van Rita tijdens de jaren vijftig, waarbij ze met haar toenmalige echtgenoot Wessel Ilcken poll na poll won. 

Francien weet zich omringt door Jesse van Ruller op gitaar, waar ze ruim tien jaar geleden al  de single A Perfect Blue Day en het album Muzyka maakte; Harmen Fraanje aan de piano, Clemens van der Feen op bas en Joost Patocka op slagwerk. 

Jesse van Ruller ( foto: Hans Koert)

Ik geniet het meest van die nummers, die Francien selecteerde met een zelfde bezetting en die niet vaak meer gehoord worden, zoals Rita’s uitvoering van That’s All, dat ze in augustus 1990 opnam met een kwartet bestaande uit Pim Jacobs, Wim Overgauw, Ruud Jacobs en Peter Ypma …  

Clemens van der Feen
(foto: Hans Koert)

Als ik één van de mooiste nummers van dit album zou moeten aanwijzen dan twijfel ik tussen het fraai gezongen Everything Happens to Me met Jesse van Ruller op gitaar ...... of de ballad Tea For Two, dat Rita in de zomer van 1987 vastlegde met Louis Van Dijk aan de piano; het album waarmee ze terecht een Edison verdienden.  

•  Luister maar eens naar de versie die Francien van Tuinen met haar band drie jaar geleden maakte, tijdens een optreden in De Harmonie in Leeuwarden: Tea For Two.

Francien’s uitvoering is zo’n echte late night ballad geworden met Clemens van der Feen schitterend op bas en Jesse op gitaar …..   Zo’n heerlijk tijdloos nummer … waar je bij weg kunt dromen ….

Ik kreeg een ietwat verbaasde, doch begrijpelijke opmerking over mijn voornemens om een recensie van deze cd te plaatsen .....   die plaat is toch al ruim twee jaar uit of wordt het een special?  Laat ik het op het laatste houden: Een Special ....  Een lans voor goed gezongen of gespeelde jazzmuziek, die tijdloos is ..... en niet, zoals bij veel popmuziek, gehouden is aan een versheids- of houdbaarheidsdatum ...... Overigens lijkt jazz de enige muziekstijl te zijn, die zonder geheimzinnigheid, in alle eerlijkheid, altijd de opnamedata op de hoes vermeldt ... Dat moet je toch durven! 

Joost Patocka - Rita Reys - Francien van Tuinen
( foto: Angelique van Os)

Wie houdt van tijdloze jazz zal deze fraaie,  op 6 en 7 september 2010 in Amsterdam gemaakte ode aan Rita Reys koesteren  Tijdloze muziek .....  muziek zonder houdbaarheidsdatum! 

Dank Angelique voor het mogen gebruiken van de foto's!

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Volg de Keep (it) Swinging blog via Facebook ( group Keep it Swinging), Twitter ( #keepitswinging) of vraag haar gratis nieuwsbrief

NIEUW: 2eHansJazz

Tijdloze jazz ... Francien van Tuinen's album Cool Voice, met daarop een ode aan Neerlands grootste jazz-zangeres uit de tweede helft van de vorige eeuw, Rita Reys,  is al weer een aantal jaren oud ...... en nog lang niet over de datum .... Muziek zonder houdbaarheidsdatum!  

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Research rond de orkesten van Frans en Stan Aerts

Deze keer eens geen "normale" Keep (it) Swinging blog, maar een serie foto's uit de nalatenschap van Frans Aerts, die informatie behoeven.  Deze blog wordt regelmatig aangevuld - De vraag luidt steeds ... Wie kan me meer vertellen (bijv. de bezetting) over de getoonde foto?  Alle opmerkingen en aanvullingen worden op deze pagina verzameld. 



Dit is een foto van de Jules Lewis Pennsylvanians Dance Band. 
Jules Lewis was altsaxofonist, bespeelde het harmonium en was scatzanger. Sinds 1932 speelde hij in het "jazz orchestra" of ook wel "mixed orchestra" van André Felleman, een bekend orkestleider en cellist, die ook in Nederland optrad. Frans Aerts staat rechts  Jules Lewis is de tweede man van rechts. Graag aanvullende informatie over dit orkest.

Graag zou ik meer informatie willen over dit Belgische jazzorkest, genaamd The Indians.  Te zien aan de instrumenten bevatte het orkest twee violisten, een trompettist, een trombonist,  een klarinettist, een tenor- en een altsaxofonist en een slagwerker.  Frans Aerts, die trombone speelde vind je als tweede van links en Stan Aerts helemaal rechts.

Uit welk jaar dateert deze foto? Waar is hij genomen? Wie zijn de andere bandleden? Zijn er opnamen bekend?

Informatie naar: keepswinging@live.nl

De kleindochter van de Belgische jazzmuzikant Frans Aerts stuurde me een aantal foto's waarover ze meer zou willen weten. Haar grootvader Frans (Franciscus) Aerts werd in 1904 te Berchem (Antwerpen) geboren. Hij speelde in verschillende bands toen hij jong was en ook in grote orkesten. (Hippodroomorkest) vooral in de jaren 30 tot eind jaren 40 begin 50. Hij had 2 broers Stan die jong gestorven zijn (voor hun 30ste?) en Jos. Allemaal speelden ze in jazz-bands.  Deze eerste foto laat een orkest zien, dat, afgaand op de muzieklessenaars,  het orkest o.l.v. van Harry Reyntjens begeleidde in die tijd zgn. Cabaret-revues  o.l.v. Rick Senten en zijn familiekwartet ..... Het orkest werd omschreven als "20 jazz-virtuozen" .  de foto zou gemaakt kunnen zijn, tijdens een optreden ergens tijdens de oorlog (ca. 1942-1943) in het Hippodroom in Antwerpen. Frans Aerts, die trombone speelt vind je rechts achter. Graag info naar keepswinging@live.nl 

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Volg de Keep (it) Swinging blog via Facebook ( group Keep it Swinging), Twitter ( #keepitswinging) of vraag haar gratis nieuwsbrief

NIEUW: 2eHansJazz

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions