Rita Reys - Dutch Lady jazz (1924 - 2013)

Rita – European's First Lady of Jazz passed away  ... 
 If you have heard her voice, you can’t forget her.(Quote: George Avakian)
Hans Koert

Lady Jazz, as she was labeled in the title of her biography, which she published a few years ago in cooperation with jazz journalist Bert Vuijsje -  Europe’s First Lady of Jazz for more than 50 years, a title she received in 1960 at the International Jazz festival of Juan-les Pins, won't sing anymore. She passed away the 28th of July 2013.  Eighty-eight years young she was still active as a jazz singer

Rita Reys at the North Sea Jazz Festival (Rotterdam) July 2012 (photo courtesy: Hans Koert)

Last year I joined a concert by her trio, featuring Peter Beets at the piano, Ruud Jacobs at the double bass and Joost Patocka on drums at the North Sea Jazz Festival …. 

A few weeks ago she gave one of her last concerts at a full-packed North Sea Jazz Club in Amsterdam and on the first of September she would have performed at the Amsterdam Bim-huis ……….

 

Rita Reys ( Rhythme no. 100 ( January 1958))
 
Born in December 1924 in Rotterdam, she started her career as a singer in the Hawaiian Minstreels, sung during the war with guitarist Lex Van Spall and performed after the war with Ted Powder and Piet Van Dijk  ……. She married drummer Wessel Ilcken who introduced her to jazz. With his sextet she toured Europe and visited the US twice where she performed with Art Blakey
and Dutch born accordion player Mat Mathews, Chico Hamilton and Jimmy Smith .…
Enjoy a historical concert featuring the Pim Jacobs Trio and Johnny Griffin' ( 1979) 



She toured with the Kurt Edelhagen band and Bengt Hallberg and, after her marriage with Pim Jacobs (Wessel
Ilcken passed away due to a CVA in 1957), she was honored with the title European's First Lady of Jazz.  From the 1960s onwards last month she performed as a soloist at hundreds of concerts on stages, radio and tv-programs with her partner pianist player Pim Jacobs and, after his death in 1996, with Peter Beets, Ruud Jacobs ( her brother-in-law and accompanist since the 1950s) and Joost Patocka in her most recent trio.
She belongs to the six best jazz-vocalists of the world …… ( Zij behoort tot de zes beste jazz-vokalistes (sic) ter wereld),  George Avakian, the former Columbia record producer who gave Rita a contract, says in a Dutch article, simply entitled Rita  …. (Rhythme, Maandblad voor Jazz-, Dans- en Amusementsmuziek, January 1958). If you have heard her voice, you can’t forget
her.  (= Wie haar eenmaal heeft gehoord, kan haar niet meer vergeten).
Rita Reys has been, together with the Dutch Swing College Band, Hollands Ambassador of Jazz for more than 70 years ……..

Rita Reys ( 1924-2013)  (photo courtesy: Hans Koert)

Rita Reys live at the Dutch TV-program de Wereld Draait Door (2010)



Her timing was legendary – her voice unforgetable ….

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Follow the Keep (it) Swinging blog at Facebook or Twitter (#keepitswinging) or ask for its free newsletter.

Rita Reys, Dutch Lady Jazz - European's First Lady of Jazz passed away, 88 years young ..... Her timing was legendary – her voice unforgetable ….

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Jean Omer (1912-1994): Le Boeuf sur le Toit and the end of his career

Feasts!
Jean Omer: His successes in le Boeuf sur le Toit!
Georg Lankester

In the first part, entitled Jean Omer (1912-1994): The pre-war years Georg Lankester recollected the Jean Omer's early career  ... This time his successes ..... and the oblivion. His concerts at Le Boeuf sur le Toit, a Brussel jazz club, were a feast for jazz fans ...

MY JAZZ LINKS: Jean Omer

 The Forties: In 1941Jean reformed his orchestra which was fallen aparty due to war circumstances and he performed regularly in ‘Le Boeuf’. Also the next year he was very successfully.
Listen to a fragment of Club Prive from December 1940 by Jean Omer et son Grand Orchestre de Swing du Boeuf sur le Toit.




In my pubication on Fud Candrix I mentioned that his band (on invitation) for several weeks played in the Berlin ‘Delphi Palast’and… for a full house.

But also Omer’s band was invited by the German  (promoted by the Telefunken records). And so, many evenings, two Belgian bands played in the this Berlin palace for an enthousiastic audience. Omer’s band started and after a break the Candrix orchestra appeared on stage. The presence of the authorities could create  critical remarks (like in Belgium) and therefore the band leaders avoided English or French titles or texts and had to produce mainly dance music.

 Le Boeuf sur le Toit

During the later war years it became harder to perform since most clubs, restaurants and theatres had to close down. However, this did not apply to the ‘Boeuf’ where people kept coming because of the pleasant jazz atmosphere.

 Jean Omer ( 1912-1994)

Records:
In the early forties several recordings of Jean Omer took place e.g. eight tracks were made in Berlin (1941) with the band of Meg Trevilian. With his own band he recorded both in ’42 and ’43. Below a short discography is given. In total Jean made abt. 80 band recordings.

 The Jean Omer orchestra at its heyday.

After the liberation in 1946 - 1947 Omer was active in Monte Carlo where he conducted the big ‘Sporting’ orchestra which included no less than 22 musicians and 3 lady singers. By 1948 he produced, next to his band performances, also shows in the ‘Boeuf’. Though this club for many years had right to exist and he himself played there, it ended in 1967 because the building had to be demolished.

 Het orkest Jean Omer on tour

Then Jean travelled to France and later to Spain but  eventually returned to his native country. Since his club house was removed, he founded in the centre of Brussels (in 1962) a jazz club called “La nouvelle Gaîté”. This became a success too because until 1982 many international stars from the jazz scene played and entertained the audience, like ensembles with pianist Gus Clark and groups like the “Hot Trio Jean Robert”.
Enjoy Les Succes du Boeuf by Jean Omer et son Orchestre recorded in Brussels, the  6th of October 1943.



After many years of an active life he more and more has to take it easy in view of his age. And then, on May 30 1994 Jean died, 82 years old. He certainly has played a role in the Belgian Music scene and also internationally.
Jean’s clarinet style is somewhat related to that of Jimmy Dorsey. And in his career there is a parallel with Fud Candrix who was a soloist and band leader too. Both men were popular musicians, even in Berlin.

 A meeting. Jean Omer (2end from the left) and Jean Robert (2nd from the right)

Some discographical data

• 1941 ‘Flamingo’(orch. Meg Tevilian) – recorded in Berlin / Stardust, When you’re smiling, Dry gin, Porte de Namur, Vente d’Est, Pasage clouté, Crépuscule, Obsession and Rythme Indien, recorded in Brussels -
• 1942 Jetzt geht’s los, Ins blaue hinein, Passge clouté, Crépuscule, Obsession, Rythme Indien, recorded in Berlin -
• 1943 Harlem swing, Dans l’attente, Porte de Namur, Vente d’Est, Dry gin, L’oiseau bleu, Je suis triste, recorded in Brussels

These records were issued on: Telefunken, Swing Fan, Brunswick, Polydor.and Historia.

 

Sources: Belgian jazz sites, records/cd info, ‘de Swingperiode by Jack de Graef  and a ‘‘Keep (it) Swinging’ blog

         

Georg Lankester

 

Thanks to Michelle Verhaaff, Jean Robert's granddaughter. 

For more blogs about Jean Omer visit MY JAZZ LINKS: Jean Omer
   
Georg Lankester
keepswinging@live.nl
Follow the Keep (it) Swinging blog at Facebook and Twitter (#keepitswinging) or ask its free newsletter.
 

The Belgian saxophone player Jean Omer scored triumphs during the 1940s of the past century in the Brussels dance halls like the famous Le Boeuf Sur Le Toit. Now, almost forgotten, George Lankester snatches this neglected reed player and bandleader from oblivion  

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Northsea Jazz 2013: Jazziconen

Kenny Barron - George Mraz en Lewis Nash - Willie Jones III - Eddie Henderson en Justin Robinson - Rein de Graaff met Peter King en Alan Skidmore en als klap op de vuurpijl: Michel Camilo en Tomatito.
 Een terugblik op een (zater)dag Northsea Jazz 2013
Hans Koert

Northsea jazz Festival 2013 ….  Een kennismaking met jazziconen uit de rijke jazzhistorie ….. North Sea Jazz Festival biedt voor elk wat wils - veel muziek:  soul, crossover en wereldmuziek en hoe het allemaal mag heten, maar ook, voor wie het zoekt en wil horen, veel, heel veel jazz en heel veel moois ….
Een terugblik op mijn festivaldag van zaterdag 13 juli 2013.

 

Northsea Jazz 2013 (foto: Hans Koert)

Mijn eerste halte is de Madeirazaal. Hier treedt het Kenny Barron’s Platinum Trio op met jazzicoon Kenny Barron piano – George Mraz bas en Lewis Nash slagwerk.
Kenny Barron begon zijn carrière in de Rhythm en Blues Band van Mel Melvin  en schoof eind jaren vijftig aan bij Philly Joe Jones en Jimmy Heath.  Zijn eerste plaatopname dateert van 1960 bij de band van Yusef Lateef, waarin ook Joe Zawinul, Clark Terry en Curtis Fuller zaten.

 

Kenny Barron ( foto: Hans Koert)

Sinds die tijd, meer dan 50 jaar, speelde hij met veel grootten uit de jazzgeschiedenis, waaronder James Moody, Dizzy Gillespie, Freddie Hubbard, Ron Carter en Buddy Rich.  Kenny Barron: Een jazzicoon die zijn sporen verdiend heeft en nog steeds weet hoe zijn publiek te boeien, al klonk de eerste helft van zijn concert wat mat – wat tam …… Hij maakt indruk met een Duke Ellington medley op (solo)piano en met een aantal uptempo nummers, waaronder een snelle Monkcompositie, waarbij zijn begeleiders bassist George Mraz en slagwerker Lewis Nash zich mogen laten gelden.

Kenny Barron Platinum Trio (v.l.n.r.: Kenny Barron - George Mraz - Lewis Nash) (foto: Hans Koert)

George Mraz, net als Kenny Barron al vele decennia actief in de jazz, lijkt eerder op een dorpskruidenier, dan op een bassist, die vijftig jaar jazzscene heeft moeten overleven. Hij werd geboren in september 1944 in toen nog Tsjecho-Slowakije en begon zijn loopbaan in Praag, waar hij  op het conservatorium zat … Na de inval van de Sovjets in zijn land in 1968 vluchtte hij naar de VS waar hij nog steeds woont. Ook hij speelde met alle grootten …… met wie eigenlijk niet? Zo hoorde ik hem eerder met de onlangs overleden Hank Jones.  Kenny Barron en George Mraz zijn voor het eerst samen op plaat te horen in 1976 in het John Faddis Quartet.  Lewis Nash is met zijn 54 jaar veruit de jongste van het stel, maar dat wil niet zeggen dat hij ervaring mist … Zeker niet.  Hij startte zijn loopbaan bij Betty Carter begin jaren tachtig  en begeleidde grote namen als Don Pullen, Tete Montoliu, McCoy Tyner ( hij moest dit festival van wege afzeggingen van andere festival (crisis) zijn tournee naar Europa afzeggen), Dizzy Gillespie, Oscar Peterson, Horace Silver en Tommy Flanagan.
 

Willie Jones III en Justin Robinson (foto: Hans Koert)

Na een korte pauze is het tijd voor een oude bekende: Willie Jones III met zijn eigen groep – Hij is een regelmatige gast in de Porgy en Bess club in Terneuzen waar hij o.a. Roy Hargrove en Roberta Gambarini begeleidde. Sinds een aantal jaren heeft hij zijn eigen band, waarmee hij o.a. optrad in Porgy en Bess. Ook hij begeleidde overigens Hank Jones op zijn laatste Northsea-optreden in 2009.

Eddie Henderson (foto: Hans Koert)

 Op het Northsea 2013 nodigde hij Eddie Henderson uit, een veteraan, die al in de jaren zestig optrad met o.a. John Handy; bij Philly Joe Jones en Herbie Hancock.  In 1991 speelde hij bij Billy Harper, met wie hij later die avond eveneens op het podium zou staan als lid van The Cookers.

Justin Robinson (foto: Hans Koert)

 Justin Robinson, de altsaxofonist van Roy Hargrove, heeft de aangekondigde Stacy Dillard vervangen en doet dat met verve …. Onlangs kwam ik één van zijn eerste opnamen tegen: Live at the Village Vanguard  uit 1989 toen hij bij The Harper Brothers speelde …… en, zoals eerder gezegd …. Trompettist Billy Harper zal de zaterdag op dit podium afsluiten met The Cookers. Pianist Danny Grissett en bassist Daryl Hall bleken naast Willie Jones III uitstekende begeleiders.

Peter KIng en Rein de Graaff (foto: Hans Koert)

Daarna was het de beurt aan Rein de Graaff met zijn trio en twee bijzondere gasten ….. Bebop pur sang ... nummers als Scrapple from the Apple - het pure beboprepertoire zoals het in de jaren veertig en vijftig werd ontwikkeld door mannen als Dizzy Gillespie. Thelonious Monk en Charlie Parker.  Rein de Graaff, één van de weinige pianisten die nog puur in de bebopstijl speelt, trad eerder met zijn trio met de Engelse altsaxofonist Peter King en de tenorist Alan Skidmore in 2006 in het programma Bird ’n Trane, wat ook dit concert als motto meegekregen heeft.  Niet zo vreemd want Peter King heeft goed naar Parker geluisterd en Alan Skidmore is een adapt van Coltrane -  Peter King: weer zo’n icoon die al eind jaren vijftig met zijn eigen kwartet bij Ronnie Scott speelde …. Tenorist Alan Skidmore, eveneens in de zeventig, speelt al sinds de jaren zestig met grote namen als Chick Corea, Elvin Jones en Herbie Hancock en de onlangs overleden George Gruntz …  Peter King en Alan Skidmore kwamen elkaar tegen in o.a. de bands van Tubby Hayes.

Peter King (foto: Hans Koert)

De allereerste samenwerking van Peter King en Rein de Graaff dateert uit 1989 toen hij met Charles McPherson en Piet Noordijk in Rein’s Chasin’ The Bird participeerde. Met Peter King, “the finest saxophonist that Britain ever has produced,”  trad Rein onlangs nog op tijdens een korte tournee met o.a. Benjamin Herman. Jammer genoeg was er voor het publiek weinig te zien van de musici door de muzieklessenaars, die voor op het podium het zicht bedierven …… zo heb ik slagwerker Eric Ineke en tenor saxofonist Alan Skidmore wel gehoord, maar amper gezien …..

Tomatito tijdens de soundcheck (foto: Hans Koert)

Last but not least ……. The Cookers stonden hoog op mijn lijst, maar het werd tenslotte toch een andere "must"… Het Northsea Jazzfestival betekent ... keuzes maken - soms moeilijke keuzes - door de veelheid van het programma zijn sommige "highlights" helaas niet altijd verenigbaar. Het bijzondere duo van de Braziliaanse pianist Michel Camilo en de Spaanse gitarist Tomatito mochten mijn Northsea afsluiten …… Nieuwsgierig geworden door een cd, die ik al een tijdje heb, Spain ( Verve 561 545) wilde ik ze wel eens horen …… Deze twee sympathieke musici wisten in hoog tempo en met veel noten en aanstekelijke tempi de aandacht naar zich toe te trekken.

Michel Camilo en Tomatito in de Hudsonzaal (foto: Hans Koert)

Ze hadden er veel zin in, dat was duidelijk – elk nummer werd het publiek uitvoerig bedankt, alsof elk nummer hun laatste was ………… of de vleugel na dit concert alnog afgeschreven moest worden, was de vraag, die me bezig hield. Het leek alsof er een heel orkest in de vleugel verstopt zat, als Michel de toetsen bewerkte.

Wat me steeds opnieuw fascineert, is het gemêleerde Northsea publiek – oud en (ook veel) jong en alles wat daar tussen zit; mannen en vrouwen; gekleurd, getint of blank, geel of groen … en dat met zijn allen, liggend, zittend op stoel of op de grond (Hoeveel kunnen er in de Hudson? Duizend man?) muisstil geconcentreerd de muziek van het duo Michel Camilo - Tomatito op zich in laat werken ……  en dan merk je tijdens de stille momenten, dat de  airco of de luchtverversing van de Hudson hinderlijk aandacht vraagt.

 Een mooie afsluiter van de zaterdag van deze Northsea Jazz 2013 editie. We moeten 't 'r weer een jaar mee doen.

De foto's bij deze blog zijn gemaakt met eenvoudige fotoapperartuur aangezien bezoekers geen camera's mee naar binnen mogen nemen.

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Volg de Keep (it) Swingingblog op Facebook of Twitter ( #keepitswinging ) of vraag de gratis nieuwsbrief

Northsea Jazz Festival 2013:  Een begrip voor tienduizenden jazzliefhebbers uit de hele wereld .... De 38ste editie al weer. Elk jaar weer een (lang) weekend om naar uit te kijken. Voor Keep (it) Swinging werd het dit jaar de zaterdag - Zo'n festivaldag leest  als een hoofdstuk uit een rijke jazzgeschiedenis met optredens van Kenny Barron, George Mraz en Lewis Nash - Willie Jones III met Eddie Henderson en Justin Robinson en Rein de Graaff met Peter King en Alan Skidmore.  Als toetje een spetterend optreden van Michel Camilo en Tomatito. Mijn Northsea 2013!

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

David Liebman Trio: Lieb Plays The Beatles

Lieb neemt repertoire van The Beatles onderhanden.
An excursion into a great body of music (Quote: David Liebman) Hans Koert

Het kan heel gevaarlijk zijn …. en heel goedkoop … Dobberen in de slipstream van het succes van anderen. Muziek die herkauwd wordt, al dan niet aangevuld met een bos strijkers ....   Je hebt van die cd’s waarbij de hoes alleen maar twijfel zaait, door de artiest die “nagespeeld” wordt (te) groot op de voorkant te plaatsen, zoals bijvoorbeeld op de lp's van Jacques Loussier .... PLAY BACH.   Het kan ook verrassende muziek opleveren …. Ronie Verbiest met zijn ode aan Dave Brubeck; Peter Beets met Portrait of Peterson of, onlangs nog het besproken besproken album van Yoron Israel: Visions met de muziek van Stevie Wonder  ……… Dave Liebman publiceerde met zijn Nederlandse ritmesectie ( Marius Beets op bas en Eric Ineke op slagwerk) met gastrietblazer John Ruocco zijn interpretaties van de composities van The Beatles in Lieb Plays The Beatles ….

The David Liebman Trio: Lieb Plays The Beatles (Daybreak DBCHR74558)

Voor Liebman is Lieb Plays The Beatles niet zijn eerste “repertoire”plaat, zoals hij het omschrijft, maar een logisch vervolg op eerdere projecten, waarin de composities van Thelonious Monk, ( Monk’s Mood), Alec Wilder (Lieb Plays Wilder), Puccini ( A Walk In The Clouds) en John Coltrane ( Lieb Plays the Blues á la Trane) (hoewel die laatste cd anders tot stand kwam) geanalyseerd, uitgerekt, omgebogen en opnieuw geïnterpreteerd werden. Geen letterlijk naspelen dus, maar, zoals David Liebman het omschrijft in het bijbehorende inlegvel,....  een proces dat begint met het doorspitten van het complete oeuvre ...  in dit geval van The Beatles … I go through song books by the composer, playing the music at the piano, searching for something in the melody or/and harmony that seems interesting and will open a line of exploration.



Het resultaat van dit monnikenwerk ( ik vond ergens dat The Beatles tussen de 200 en 300 eigen composities opgenomen hebben) wordt geschift en er ontstaat een stapeltje, .. met interessante muziek, die Dave meteen van aantekeningen voorziet, zoals tempowijzigingen, harmonische aanpassingen enz. ( .. all hand written by the way  … no computer)  om ze daarna een tijdje te laten liggen ………..   Wat uiteindelijk overblijft is soms “onherkenbaar” veranderd …. depending on how far away from the original I go ….  Zo’n 17 Beatles nummers zijn uiteindelijk op de cd Lieb Plays The Beatles terechtgekomen, al dan niet als aparte tracks of als deel van een drietal medley’s ……. - bekende en onbekendere composities: van The Fool on the Hill, Let It Be, Lady Madonna en Love Me Do tot, voor mij onbekendere nummers als That Means a Lot en If I Fell.

David Liebman (foto: Naoki Hayashi )

David Liebman, geboren september 1946 in New York,  is al meer dan veertig jaar actief als professioneel jazzmuzikant.  In de jaren zestig studeerde hij bij pianist Lennie Tristano en fluittist Charles Lloyd. In 1967 debuteerde hij op een plaat met de Zweedse pianist Lars (Lasse) Werner ock Hans Vanner, die bebop en free jazz afwisselde met varieté-optredens ( een soort Willem Breuker avant la lettre?, schiet me dan door het hoofd). In 1970 speelde hij in de band van gitarist John McLaughlin waarin ook Charlie Haden speelde. Na een kort verblijf bij de Jazz Fusion band Ten Wheel Drive speelde hij o.a. bij Elvin Jones en Miles Davis (o.a. te horen op de cd  On The Corner). In die veertig jaar maakte hij zo’n 150 albums onder eigen naam en schoof hij aan op zo’n 350 albums van anderen  …………….  

Eric Ineke ( foto: Hans Koert)

David is ook actief als jazz-educator en schreef boeken over jazz …. In Nederland denk je dan meteen aan het boek van Eric Ineke "The ultimate Sideman", waarin hij Eric interviewt over de muzikanten, waarmee Eric heeft opgetreden  …… Eric is, overigens niet toevalllig, de slagwerker op deze Lieb’s Beatlesplaat …. Lieb omschrijft Eric's spel kernachtig in drie woorden: He ... Swings … Hard.

Eric Ineke en bassist Marius Beets hebben al vaak  Dave Liebman mogen begeleiden op tientallen concerten en ook op eerdere albums, zoals op de voortreffelijke cd: Lieb Plays The Blues á la Trane. Eric en Dave ontmoetten elkaar kort in 1973 tijdens het Pescara Jazz Festival in Italië, waar Liebman meegekomen was met Miles Davis en Eric Ineke met Dexter Gordon  …. We jammed but didn’t had a chance to talk, vertelt Eric in zijn boek ….  That came later, years later in 1994 when we met and played again during the IASJ conference, becoming friends.  Eric wijst in zijn boek de lezer op Lieb’s incredible creativity … To play with him as a drummer is great, he really loosens you up and brings you to the next level. With Dave there is always interplay and he can make you play things you’ve never played before.

David Liebman (foto: Sune Andersson )

The Beatles als inspiratie voor jazzmusici …. Het moet niet gekker worden …  was mijn eerste gedachte ….. Een haast onmogelijke opgave …. Maar Lieb zou  Lieb niet zijn deze uitdaging aan te gaan ….. De eenvoudige melodieën, de basale harmonieën … not as deep as other notable composers, verzucht Lieb in het bijbehorende hoestekst, maakten het tot een uitdaging ……  flarden van melodieën herinneren aan de oorspronkelijke versies, zoals in Let It Be ……. soms in duo met John Ruocco, als gastspeler op klarinet en tenorsax, soms met Dave aan de piano. Een geslaagd experiment, als je’t mij vraagt – een album dat nog vaak in mijn cd-speler zal zitten – een plaat, die nog lang niet alle lagen aan me geopenbaard heeft. 

Hans Koert
keepswinging@live.nl
MY JAZZ LINKS: David Liebman
Volg de Keep (it) Swingingblog via Facebook of vraag de gratis nieuwsbrief

Het lijkt zo gemakkelijk ...... Je neemt een groep of een componist, van wie de muziek ... has stood the test of time .. en je maakt er een plaat mee ..... David Liebman, begeleid door Marius Beets en Eric Ineke ( met gastspeler John Ruocco) bewijst dat er meer voor komt kijken dan zomaar de lead sheets opzoeken en naspelen ..... Lieb vertelt in de bijbehorende hoestekst hoe dat proces verloopt en het resultaat is een echte jazzplaat geworden, waarbij de muziek van The Beatles leidraad werd  met af en toe een herkenbaar stuk melodie  ..... Een aanrader .... Lieb Plays The Beatles

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Yoron Israel High Standards: Visions

 A Tribute to the Music of Stevie Wonder
To me, it's about touching people, making a difference (quote: Yoron Israel)
Hans Koert

Yoron Israel is a Chicagoan drummer who is active since the 1980s …. He studied music at the Roosevelt University of Chicago (1986) and  Rutger’s University of New Brunswick (NJ) in 1997. He debuted at a 1987 recording by vibraphone player Jay Hoggard who recorded for Muse with a quartet featuring a young Benny Green too. 

Yoron Israel ( photo courtesy: Eric Antoniou)

In his career, which spans now more than 25 years, the names of musicians he recorded with, read as a encyclopedia of modern jazz: What to think about a selection I found on his website: Kenny Burrell, Horace Silver, Sonny Rollins, Abbey Lincoln, Ahmad Jamal, Benny Golson, Curtis Fuller, Clark Terry, Joe Henderson, Bobby Hutchinson, Art Farmer, Freddie Hubbard, Jimmy Heath, Cedar Walton, Grover Washington, Freddie Cole, Tony Bennett, Joe Williams, Pharoah Sanders, David "Fathead" Newman, Red Holloway, Larry Coryell, Doctor Lonnie Smith, Bennie Wallace, Joe Lovano, Tom Harrell, Vanessa Rubin, Kevin Mahogany, Roy Hargrove, Bill Mays, James Williams, Cyrus Chestnut and Joshua Redman …….    Isn't that impressive?

It's a pity that his name is rather unknown in this part of the world. I found a great film fragment in which he can heard playing with the Jim Hall  / Joe Lovano Quartet ( In a Sentimental Mood) ( 1996)



His first album under his own name seems to be a 1996 recording which wasn’t released widely after it was made, but re-released in 2006 as A Gift For You with pianist James Williams who passed away almost ten years ago. The albums he recorded in 1999 and 2003 under his own name, entitled Chicago, with Larry Goldings and Basic Traneing, with Kyle Koehler at the organs, fit well with Yoron’s drumming, but on his latest album Visions you won’t find any organ at all. Yoron Israel latest album, Visions, which he recorded last year, honors the music of Stevie Wonder.

Yoron Israel High Standards: Visions ( Y13072)

• Stevland Hardaway Morris, born in May 1950, known as Stevie Wonder, isn’t a jazz musician at all, but a soul, R & B, singer-song writer – one of the most prominent figures in popular music during the latter half of the 20th century ……  But, as Yoron proves on his album Visions, Stevie Wonder’s compositions are true jazz  .. with inherent swing and groove.

 
Yoron proves this with his group High Standard, which features some skilled jazz musicians like saxophone player Lance Bryant, who was the musical director of the Lionel Hampton Orchestra during the 1990s; the Hungarian born Laszio Gardony at the keys, who lives in the States since the early 1980s  and bass player Ron Mahdi. Guitarist and harmonica player Thaddeus Hogarth is added on two of the ten tracks, just like Larry Roland, who recites his poem Visions.

Yoron Israel ( photo courtesy: Eric Antoniou)

 

Yoron selected ten original Stevie Wonder compositions, like the well known 1973 hit You Are The Sunshine of My Life, arranged by pianist Laszio Gardony.

The album is called after Stevie Wonder’s composition Visions which was released at his album 1974 album Innervisions.

• It is hard to select the most fascinating track from this album as they are all great … but the samba based 1974 Stevie Wonder composition Bird of Paradise belongs to my favorites.

I found another lengthy film fragment in which Yoron Israel plays the percussion as part of the Sonny Rollins Sextet at a European tour in 1992 playing Long Ago and Far Away, to learn Yoron's bird ..... 



A great album by a great High Standards Quartet, which lives upon its name reputation, which should be in your collection.  A rather unknown sideman in this part of the world, but a sought after percussionist in the States, which needs further recognition in Europe .....   Find yourself a copy.

Hans Koert

keepswinging@live.nl

Follow the Keep (it) Swinging blog at Facebok or ask its free newsletter.

 

To me, it's about touching people, making a difference .... If they hear something that makes them smile, that's what it's all about. Healing comes through that. Yoron Israel, US drummer, recently released a jazz album entitled Visions, dedicated to the music of Rhythm and Blues star Stevie Wonder ... whose compositions are jazz compositions .... Yoron states. A great album of a rather unknown sideman in this part of the world, which needs further recognition in Europe .....  but a sought after percussionist overseas.

 

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Newport '58 Babel's Band at Brussels Expo '58

Ruud Jacobs remembers 1958 Newport festival as a member of the International Youth Band as a "jazz-feest".
Final concerts at the Brussels Expo '58
Hans Koert

The final series of concerts by the 1958 International Youth Band, also known as The Babel's Band or the Tower of Babel's Band,  were scheduled in July-August 1958 at the U.S. Pavilion at the Brussels World Exposition. They had to play several matinees to satisfy demands for performances, the liner notes of the album Newport 58 learn. Ruud Jacobs, Dutch bass player remembers it as a happy, but deadly tired period ....

Ruud Jacobs, Dutch bass player, remembers his debut in the International Youth Band at the Newport '58 festival - Today the last contribution: Enjoy all previous contributions

The Atomium - the symbol of the Expo '58 in Brussels

The Brussels World’s Fair, entitled Expo ’58, was the first large exhibition scheduled since the end of World War Two. The previous one had been organized in New York City, 1939.  It was Brussels’  fifth World's Fair since 1888   (  1888, 1897, 1910 and 1935 ). The Expo ’58  is remembered by its  Atomium, a giant model of a unit cell of an iron crystal, which still is the logo type of Brussels. It was opened by King Baudouin of Belgium April 1958 and lasted up to October 1958..

Benny Goodman at the cover of an lp entitled Benny in Brussels - vol I ( Columbia P13502)

The US pavilion was quite spacious and included a fashion show with models walking down a large spiral staircase, an electronic computer that demonstrated a knowledge of history, and a color television studio behind glass.


US artists were scheduled to perform. One of the major attraction in the US Pavilion was a series of concerts by the Benny Goodman Orchestra, which was scheduled for a lengthy European tour with two concerts in Holland too at the Amsterdam Concertgebouw ( 14th of May, 1958) and the Blokker Auction Hall (15th of May, 1958), both (partly) taped and broadcasted by ABC’s at John Gunther’s High Road program ….. Especially the Blokker concert is in Holland still remembered as a special event. Benny Goodman opened in Brussels the 25th of May, 1958 and several concerts were televised by the Eurovision Television Network to four European countries  ( Belgium, England, France and Italy ) simultaneously – an European debut.  

Babylonische Jazzband in Blokker  ( = A Babel's band in Blokker) (PZC - 20 juni 1958)

As remembered in the previous blog, entitled: The Blokker concert, the International Youth Band had been scheduled in the Blokker auction hall at the 27th of July, but NOT with Sarah Vaughan, as a Dutch newspaper, the PZC (Provinciale Zeeuwse Courant) mentioned in a preview ( 20th of June, 1958) …… Sarah would perform with the International Youth band in Brussels late July 1958.  Musicians like Sarah Vaughan and Sidney Bechet (who lived in France) performed as guests with the International Youth Band, which was scheduled for a week ( 29th of July – 3rd of August 1958) at the US Pavilion.  They played two concerts a day and Ruud remembered Sarah, who sung with the band as a guest singer as  ‘n bijzonder aardige vrouw  (= a very friendly woman). At a final  jamsession Sidney Bechet joined the band in a tune, later released as Jam Session Final ( Vogue  (F500203))

(Vrije Volk -2nd of August, 1958)

Returned from his trip to The States Ruud was invited to tell his stories.  The VARA network scheduled the Pim Jacobs Trio, featuring Dutch violin player Sem Nijveen as a guest and Michiel De Ruyter, Dutch jazz journalist, interviewed  Ruud, but treated him ….. op een wel erg familiaire toon en rookte er stug bij ( = with too much familiarity, while smoking his cigarettes), H. v.d. W. of the Vrije Volk newspaper reported:. ..... Zelfs Sem Nijveen speelde met een sigaret in de mond, wat toch niet erg attent is ten aanzien van de kijkers. (.... Even Sem Nijveen played his violin while smoking .... which is rather improper for the viewers)
In the Dutch monthly magazine for Jazz-, Dans- en Amusementsmuziek  Rhythm, in an article entitled Twee Maal Amerika, Ruud was asked about his experiences: 't Is fantastisch geweest ( = It was really great) - Amerika was geweldig, gewoon 'n feest. Ik heb er veel opgestoken, dat je alleen dáár, in het centrum van de muziek, kunt opsteken. ( = America was great - like a party. I learned a lot - things you can only learn when you are in New York, at the hot spots of jazz).
 

Bernt Rosengren, Ruud Pronk and Ruud Jacobs in Loosdrecht  6th of August 1958 (Rhythme nº 108 (Sep-Oct 1958)

Ruud Jacobs remembers the concerts by the great names in jazz ….. When the journalist of Rhythme asked what concerts he had heard and muisicians met, Ruud says: …. O, schei uit .. Dat waren er te veel om op te noemen. (= Oh boy  .. too much to list). Toen we eenmaal tijd voor ons zelf hadden, zijn we groots ontvangen. Iedereen had van ons gehoord, ze waren erg vriendelijk.  (= We were welcomed everywhere – everybody had heard about us - the people were very friendly). Kwamen we in een club, dan introduceerde Willis Connover – je weet wel, van de Voice of America – ons en dan vroegen ze je direct of je wilde mee spelen. ( = When we enterred a club we were introduced by Willis Connover, the Voice of America as you might know, and often we were invited to join ….. ). Ik heb veel met Gerry Mulligan in zijn nieuwe kwartet gespeeld, waar ook Art Farmer in zit. ( = I played a lot with Gerry Mulligan and his new quartet, featuring Art Farmer).  Ook Art Blakey en Miles Davis hebben we uitgebreid ontmoet,  ….. (= We also met Art Blakey and Miles Davis, ...). But Ruud also puts our in-grained prejudices about US  jazzmen into perspective that all that glitters is not gold ………. Trouwens gek, als je ziet, hoeveel beroemde lui daar van de ene tent naar de andere lopen om met ’n snabbel (sic) wat te verdienen (  = It’s remarkable to learn that even the best and most famous jazz men have to take each gig to earn a living ).

 

 Ruud Jacobs with Bert Rosengren and Dusko Gojkovic at Loosdrecht  (Rhythme nº 108 (Sep-Oct 1958)

 I have learned a lot of things, things you can learn in the New York clubs - in the hot spots of jazz. The experiences at the 1958 Newport festival were labeled as: ‘n jazz-feest ( = a jazz party) and the Expo'58 concerts at Brussels as: Alleen lof ( = Full of praise) ( a play upon words as the Dutch name for chicory is Brussels Lof ). Back home, he invited some of his friends, colleagues from the trip to Newport, the Swedish tenor saxophone player Bernt Rosengren and trumpeter Dusko Gojkovic from Yugoslavia, to join at the Loosdrecht Jazz festival. A recording from this meeting seems to have survived, Hans Mantel, radio producer told at the Vriendendag of the Dutch Jazz archive as part of the Wereldomroep archives.

 

Pim Jacobs (left) in Loosdrecht with host of the festival Coen Serré  (Rhythme nº 108 (Sep-Oct 1958) )

In Twee Maal Amerika Ruud mentioned that the Tower of Babel orchestra could be heard during the winter season in a European tour ...... als Pim en Cees mee kunnen om een trio te vormen - anders gaat het wat mij betreft niet door. ( = with Pim (Jacobs) and Cees (See) to form a trio. If this isn't possible I won't happen). As far as I know it didn’t happen.

• Marshall Brown  was invited the next year to create another International Youth Band, with young promising US musicians. One of the members was Ronnie Cuber, now a featured artist on baritone saxophone.  Several albums featuring ther 1959 and 1960 International Youth Band have been released.

Nu ga ik toch echt eerst uitslapen. (= Now I'll have a long lie-in). In New York was ’t haast elke nacht drie, vier uur. In Brussel idem-dito.  ( In New York we played until dawn, like in Brussels). We hebben – om negen uur ’s ochtends – “welterusten” gewenst en hebben ons stil verwijderd, ( = We said "good night" to Ruud at nine o'clock in the morning and left! (part of the Rhythme interview)

Please have a look at My Jazz Link site with links to all International Youth Band Newport '58 publication, as remembered by Ruud Jacobs.

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Follow the Keep (it) Swinging blog at Facebook or ask its free newsletter

When Ruud Jacobs, Dutch bass player who was invited to play in the International Youth Band at the 1958 Newport festival, returned in Holland, the Babel's band, he was worn out and wanted to have a long lie-in. He had performed with the band its final concerts at the Dutch Blokker festival and the World Exhibition in Brussels: Expo '58. In New York we played until dawn, like in Brussels ......, but it was really a Jazz Feest ..... The final contribution of a long series of blogs dedicated to Ruud Jacobs and his debut at the Newport '58 festival as part of the 1958 International Youth Band.   

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions