Tuesday, January 29, 2013

Newport '58: The rhythm section of the Babel's Band


 Introducing the members of the rhythm section of the 1958 International Youth Band. 
George Gruntz, who recently passed away, was Brown's second choice .....  
Hans Koert

One of the most important part of a big band is the rhythm section – Normally they are located at the back of the band stand hidden behind the brass section …. When Marshall Brown and George Wein dreamt about founding a big band, especially for the 1958 Newport Festival, featuring young European talents, they organized for a trip to Europe, early 1958, dozens of auditions for young jazz musicians. 

All Newport '58 International Youth Band contributions, as remembered by Dutch bass player Ruud Jacobs at my link site.

In  some previous blog I wrote about the auditions and what musicians were invited for the brass- and reed sections. Today I love to introduce you to the rhythm section.  

The rhythm section ( The International Youth Band - Newport 1958) ( Columbia CS 8073)
  • Seventeen musicians received an invitation:
    • The trumpet sectionPalle Bolvig from Denmark, Roger Guerin from France, Dusko Gojkovic from Yugoslavia and José Manuel Magelhaes from Portugal.
    • The trombone sectionChristian Kellens (Belgium), Kurt Jarnberg (Sweden), Erich Kleinschuster (Austria) and Albert Mangelsdorff (Germany). 
    • The reed sectionBernt Rosengren (Sweden), Jan Wroblewski (Poland), Hans Salomon (Austria), Wladimiro Bas Zabache (Spain) and Ronnie Ross (England).
    • The rhythm sectionGabor Szabo ( Hungary), George Gruntz (Switzerland), Rudolph (= Ruud) Jacobs (The Netherlands) and Gilberto Cuppini (Italy.).
Tete Montoliu.(1933-1997)

During the auditions, the delegation, featuring George Wein, producer and organizer of the Newport festival and Marshall Brown and his wife, must have heard hundreds young musician, that loved to join this so-called  Tower of Babel’s Band.

 Brown told the journalists, who were anxious to learn, what musician were selected, that he had heard a lot of  young promising talents ….. I only wish it could be possible to bring over more of the fine musicians we heard …. If we were able to take everyone who impressed us, we’d have 13 trumpets, 9 trombones … that kind of band. It happened that they heard a musician, which they loved to have in the band's selection …. One of those young talented musicians was Tete Montoliu, mentioned in a previous blog. He has a wonderful ear. But we just couldn’t fit him into the band, Brown explained. Tete Montoliu, born in Barcelona (Spain), March 1933, born blind, raised in a musical family and learned to read music in Braille. He was fascinated to the music collection of his mother and became inspired by the early Armstrong recordings and the music of Duke Ellington. 
At his 13th year he started a classical piano study at the Conservatori Superior de Música de Barcelona, but also played with Don Byas, the US tenor saxophone player, who had come to Europe with the Don Redman band and found here a new home ( in France, Denmark and The Netherlands, where he passed away in August 1972). When Marshall Brown heard this young piano player, he was allready active recording and touring with Lionel Hampton since the mid fifties, who labeled him as ... the best piano player of Europe …., and would release his first album in 1958 with his own band: Tete Montoliu y su Conjunto. The fact that he was on tour with Lionel Hampton and was invited to play with the Doug Watkins and Art Taylor in Cannes ( July 1958), made it impossible to join the International Youth Band of Newport.   George Gruntz, a Swiss piano player, was selected as piano player … Brown's second choice.

 George Gruntz (right) (1932-2013)
  • George Gruntz  (born: Basel (Switzerland) ( June 1932) – Died: Basel ( Switserland) January 2013.)  A few weeks George Gruntz, selected by Marshall Brown to be part of the Babel’s Band rhythm section, passed away after a long illness. He studied at Basel and Zurich conservatories and became known at several Swiss amateur jazz festivals. From that period several tunes are reissued at Swiss compilation albums, like 30 Jahre Jazz Made in Switserland and Amateur Jazz Festival Zurich ( Best of 1954-1968).  In the period Marshall Brown invited him to be the bands piano player, George freelanced as an accompanist in Switserland and Scandinavia. Although he had to make a living as an car salesman, the Newport adventure brought him international recognition and he would develope into one of the leading Swiss Jazz musicians
 Gabor Szabo (1936-1982) 

We will never know if Marshall Brown had heard (about) the Hungarian guitar player Gabor Szabo before he left for Europe, but a fact is that he didn’t select a guitar player while at his tour through Europe to find some excellent musicians for his dreamed band.

  • Gabor Szabo ( born Budapest (Hungary) March 1936 – Budapest (Hungary) February 1982).  He learned to play the guitar as a teenager, mostly self-educated, thanks to the radio programs of The Voice of America. In Budapest he made his debut on record in a group that accompanied the Hungarian vocalist Myrna Bell ( = aka Irma Hoso). He was in those pre-Newport days a sought after musician, and worked for films and radio. He also taped for The Voice of America, and left Hungaria, the story says, at the evening this tape was broadcasted. ( November 1956).  In the US, being a political refugee, he became a student at the Berklee School of Music. He can be heard at a 1958 Berklee production, directed by Herb Pomeroy, featuring Charlie Mariano, Nick Brignola, and the Austrian born Joe Zawinul. Marshall Brown invited Gabor for his band, while returned from Europe …
Pim (1934-1996) and Ruud Jacobs (1938) lost in thought .... ( source: Rhythme)
  • Ruud Jacobs ( born: Hilversum (The Netherland) (May 1938) was invited to become the bass player of the band. Although he started on clarinet and piano he took the bass to play in his brothers Pim trio. Ruud Jacobs, is still the accompanist for Rita Reys, European leading jazz vocalist for more then 50 years, the widow of his late brother Pim.  He told me some of his recollections about his trip to Newport July- August 1958.  In a previous blog you can find more about his early career.
 Gil Cuppini ( 1924-1996)
  • Gilberto (Gil) Cuppini ( born: Milan (Italy) June 1924)(died: Milan, June 1996). He learned to play the piano when he was a schoolkid and before the war he studied to become a surgeon at the Milan University. After the war, inspired by the music of the Benny Goodman Quartet he became a professional drummer.  He started in the band of Hazy Osterwald and recorded under his own as the Sestetto Jazz Gilberto Cuppini June 1947 which was the start for a lot of recordings and when he was selected in 1958 he had already built an impressive discography. He was active at the Italian radio and tv as a musician and must have been one of the senior musicians ( aged in his mid 30s) of the band.
In the next blog the selection gatheres at Brussels Airport to cross the ocean - the start of their Newport adventures .....

All Newport '58 International Youth Band contributions, as remembered by Dutch bass player Ruud Jacobs at my link site.

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Follow the Keep (it) Swinging  blog at Facebook or ask its free newsletter

Marshall Brown and George Wein joined, spring 1958, within a few weeks span, dozens of auditions .. "they hopscotched Europe conducting auditions on a back-braking schedule."  They heard a hundred young talented musicians. "If we were able to take everyone who impressed us, we’d have 13 trumpets, 9 trombones … that kind of band ..." Marshall Brown told the journalists at the airport when they returned from their search for members of their band. It was a pity that a young talented Spanish piano player was not available - the Swiss piano player George Gruntz, who passed away a couple of weeks ago, was invited. The guitar player was found in the States - a political refugee, a talent on his instrument. Dutch bass player Ruud Jacobs represented The Netherlands.


 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Monday, January 28, 2013

Newport '58: De ritmesectie van de Toren van Babelband


 De ritmesectie van de International Youth Band voorgesteld. 
De onlangs overleden pianist George Gruntz tweede keus voor Brown .....  
Hans Koert

Eén van de meest belangrijke onderdelen van een orkest is de ritmesectie – zij legt immers de basis en houdt het tempo in de gaten. Normaal gesproken zit de ritmesectie wat verscholen achter de blazers …… zeker in een big band, maar hun rol is belangrijk. Toen Marshall Brown en George Wein het plan gingen uitwerken om een bigband te formeren om te laten optreden tijdens het Newportfestival van 1958 met louter jong Europees talent, werd er een uitgebreid bezoek aan Europa gepland, they hopscotched Europe conducting auditions on a back-braking schedule, waar de jonge musici tijdens tientallen audities zich konden presenteren.  

Alle bijdragen m.b.t. Ruud Jacobs' debuut op Newport 1958 met The International Youth Band vind je op mijn linken site.
Eerder schreef ik over deze audities en ook over de muzikanten die geselecteerd werden voor de koper- en rietsectie. Deze keer een introductie van de ritmesectie, die George Wein en Marshall Brown selecteerde.

De ritmesectie ( volgens de LP The International Youth Band - Newport 1958) ( Columbia CS 8073)
  • De trompetsectie omvatte: Palle Bolvig uit Denemarken, Roger Guerin uit Frankrijk, Dusko Gojkovic uit voormalig Joegoslavië en José Manuel Magelhaes uit Portugal.
  • De trombonesectie bestond uit: Christian Kellens (België), Kurt Jarnberg (Zweden), Erich Kleinschuster (Oostenrijk) en Albert Mangelsdorff (Duitsland). 
  • De rietsectie werd gevormd door: Bernt Aake Rosengren (Zweden), Ptaszyn (Jan) Wroblewski (Polen), Hans Salomon (Oostenrijk), Wladimiro Bas Zabache (Spanje) en Ronald (Ronnie) Ross (Engeland).
  • De ritmesectie: George Gruntz (Zwitserland), Rudolph (= Ruud) Jacobs (Nederland) en Gilberto (Gil) Cuppini (Italië.). Gitarist Gabor Szabo zou later in de VS aan de selectie toegevoegd worden.
Tete Montoliu.

Tijdens de audities, die de delegatie bestaande uit George Wein, producer en organisator van Newport en Marshall Brown en zijn vrouw afliepen ( zij mocht mee voor de gezelligheid), hoorden ze honderden jonge talentvolle musici, die allen graag deel hadden uitgemaakt van deze Toren van Babelband, zoals de International Youth Band al vanaf haar start genoemd werd. 
Brown vertelde de pers, dat ze heel wat talent gehoord hadden:  ….. I only wish it could be possible to bring over more of the fine musicians we heard …. If we were able to take everyone who impressed us, we’d have 13 trumpets, 9 trombones … that kind of band. Het gebeurde, dat ze iemand hoorden spelen waar ze erg van onder de indruk waren en graag in de band hadden gehad,  maar die niet beschikbaar was. Eén zo’n muzikant was de Spaanse pianist Tete Montoliu. He has a wonderful ear. But we just couldn’t fit him into the band, legde Brown teleurgesteld uit. Tete Montoliu, geboren in Barcelona (Spanje), maart 1933, al vanaf zijn geboorte blind, groeide op in een muzikale familie en leerde muziek lezen m.b.v. Braille. Hij luisterde naar de platenverzameling van zijn moeder en raakte gefascineerd door de vroege opnamen van de jonge Louis Armstrong en van de composities van Duke Ellington
Op zijn dertiende jaar begon hij op het  Conservatori Superior de Música de Barcelona een klassieke pianostudie, maar speelde ook met Amerikaanse musici, zoals de tenorsaxofonist Don Byas, die in Europa  was blijven hangen na een tournee met de Don Redman band. In 1958 nam de talentvolle pianist zijn eerste plaat onder eigen naam op als Tete Montoliu y su Conjunto. Marshall Brown was zwaar onder de indruk van deze jonge Spaanse pianist, maar Tete was helaas al bezet vanwege een geplande tour met de band van Lionel Hampton, die hem the best piano player of Europe noemde en Tete was uitgenodigd om o.a. met  Doug Watkins en Art Taylor in Cannes op te treden ( juli 1958).  Omdat Tete niet beschikbaar was voor the International Youth Band op Newport werd George Gruntz, een Zwitserse pianist, gevraagd.

 George Gruntz (rechts) (1932-2013)
  • George Gruntz (geboren: Bazel (Zwitserland) ( juni 1932) – Overleden: Bazel ( Zwitserland) januari 2013.)  Een paar weken geleden overleed  George Gruntz na een lang ziekbed …..  Hij studeerde aan de Conservatoria van Bazel en Zurich en timmerde in de jaren vijftig aan de weg op talloze amateur jazzfestival in Zwitserland. Er zijn verschillende verzamelplaten, waarop George Gruntz in deze periode te horen is, zoals 30 Jahre Jazz Made in Switserland en Amateur Jazz Festival Zurich ( Best of 1954-1968).  In de periode dat Marshall Brown hem uitnodigde om op de pianokruk plaats te nemen, speelde hij freelance in Zwitserland en Scandinavie. Hoewel hij eigenlijk autoverkoper van beroep was, kon hij toch, na het Newport avontuur, aan een professionele carrière gaan werken.
 Gabor Szabo (1936-1982) 

We zullen wel nooit te weten komen of Marshall Brown al (over) de Hongaarse gitarist Gabor Szabo gehoord had voor dat hij afreisde naar Europa, maar feit is dat hij in Europa geen geschikte gitarist vond. Gabor, woonachtig als vluchteling in The States moest het worden.
  • Gabor Szabo ( geboren in Boedapest (Hongarije) maart 1936 – overleden: Boedapest (Hongarije) februari 1982). Hij leerde als tiener gitaar spelen, vooral op zijn gehoor, door de muziek na te spelen die hij op radioprogramma’s als The Voice of America beluisterde. In Boedapest maakte hij zijn debuut op plaat met een groep, die de Hongaarse Myrna Bell ( = ook wel Irma Hoso genaamd) begeleidde. Hij was in die dagen een veel gevraagd begeleider in Hongarije en werkte o.a. voor de film en voor de radio. Hij werd ook vastgelegd door The Voice of America, wat niet zonder risico was …. Op de avond dat het programma werd uitgezonden vluchtte hij naar Amerika (November 1956). In de VS, als politiek vluchteling, ging hij studeren aan de Berklee School of Music. Hij werd vastgelegd op een plaat in 1958, uitgebracht door Berklee, met een groep o.l.v. Herb Pomeroy en met o.a. Charlie Mariano, Nick Brignola, en de Oostenrijkse Joe Zawinul. Marshall Brown nodigde Gabor eind april 1958 uit voor zijn band, toen hij terug in Amerika was.

Pim (1934-1996) en Ruud Jacobs (1938) in diep gepeins .... ( bron: Rhythme)
  • Ruud Jacobs ( geboren: Hilversum (mei 1938)) werd uitgenodigd om als bassist aan te treden voor het orkest. Begonnen op klarinet en piano stapte hij over op bas, toen er een bassist nodig was in het trio van zijn broer Pim. Tot aan het overlijden van Pim Jacobs in 1996 zou Ruud in dit trio blijven spelen en was actief als producer  - Ruud Jacobs is nog steeds actief voornamelijk in de begeleidingsgroep van jazzdiva Rita Reys, die al meer dan vijftig jaar op het podium staat.  Rita Reys was eertijds getrouwd met Wessel Ilcken en later met Pim Jacobs.  De herinneringen van Ruud aan Newport staan centraal in deze serie blogs over de Toren van Babelband.
 Gil Cuppini ( 1924-1996)
  • Gilberto (Gil) Cuppini ( geboren: Milaan (Italië) juni 1924)(overleden: Milaan, juni 1996). Als schoolkind leerde hij pianospelen en voor de oorlog studeerde hij voor chirurg aan de Universiteit van Milaan. Na de oorlog, geïnspireerd door het kwartet van Benny Goodman, ging hij professioneel drummen. Hij begon als slagwerker bij Hazy Osterwald en nam al in juni 1947 zijn eerste plaat op onder eigen naam als het Sestetto Jazz Gilberto Cuppini. Het is één van de talloze opnamen, die hij al voor 1958 in zijn discografie had staan. Begin jaren vijftig behoorde hij in Italië tot de meest gevraagde begeleiders en speelde hij vaak voor radio en tv. In het orkest van Marshall Brown moet hij met zijn 34 jaar tot één van de oudsten van het orkest gehoord hebben.
In een volgende blog verzamelt het gezelschap zich op het vliegveld van Brussel om naar Amerika te vliegen .. de start van hun Newport avontuur .....(wordt vervolgd)

Alle bijdragen m.b.t. Ruud Jacobs' debuut op Newport 1958 met The International Youth Band vind je op mijn linken site.

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Volg de Keep (it) Swinging  blog via Facebook of vraag haar gratis nieuwsbrief

Marshall Brown en George Wein kregen in het voorjaar van 1958 binnen een paar weken, they hopscotched Europe conducting auditions on a back-braking schedule, tijdens de tientallen Europese audities, een honderdtal muzikanten voor hun neus.  If we were able to take everyone who impressed us, we’d have 13 trumpets, 9 trombones … that kind of band ... liet Marshall de journalisten bij terugkomst weten. Bij het samenstellen van de ritmesectie moest hij echter een jonge veelbelovende Spaanse pianist laten schieten ..... hiervoor kwam de onlangs overleden Zwitserse pianist George Gruntz in de plaats. De gitarist werd niet in Europa gevonden, maar woonde al als politiek vluchteling in de VS. Ruud Jacobs mocht Nederland op bas vertegenwoordigen.


 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Saturday, January 26, 2013

Dan Block: Duality

 Duo specials. 
Dan Block had the audacity to record one of the most basic elements in improvisation: the duet 
 Hans Koert

It must be one of the most basic forms of improvising – just two musicians playing together: call and respond ..... one of the most basic elements of jazz, born a century ago ...... Dan Block had the audacity to record almost a dozen duets ......  
The Oude Stijl Jazzfestival in Breda, one of the leading traditional jazz festivals in The Netherlands during the 1980s, started to schedule a series of concert in its program, entitled: Duo Specials -  it became one of the most popular (and exciting) parts of the festival. Dan Block, reeds player, recently published a new album, entitled Duality, which should suit well at that festival .….


 Dan Block - Duality (Miles High Records MHR 8620 ) (Illustrations courtesy: Emma Block)

Dan Block raised in St. Louis, studied at the Juillard School, located at the  Lincoln Center for the Performing Arts in New York City. He studied classical music, but became fascinated by jazz music.  
He started his career in one of Charles Mingus last recording groups. In January 1978 he is part of a band that records under the supervision of Charles Mingus, who was already incurable, suffering from ALS ( = Amyotrophic Lateral Sclerosis) and couldn’t play his bass any longer. Mingus passed away January 1979, 56 years old.

In March 1988 Dan was part of the Bill Warfield Big Band, which recorded for Interplay. One of the members of that band was Ted Rosenthall, who is Dan’s opponent in improvisation in the opening track Long Ago and Far Away.  Most of the musicians he invited for this album, are old friends, like bass player Lee Hudson, who was part of his combo's since the late 1990s.   The latter can be heard in I'm Bringing a Red Red Rose .... a Tin Pan Alley obscurity …. I’ve never been able to get out of my head, Dan says.


Track list

One of the tracks I love best is the Chorino for Dennis (with guitarist Paul Meyers), dedicated to Dennis Irwin, bass player, who passed away a couple of years ago (March 2008).  Dan and Irwin knew each other from recording sessions with David Bergers Sultans of Swing.

Love to introduce you to the music of Dan Block with a fragment of the tune It's Allright With Me, featuring Scott Robinson (this tune is not on the album)



Dan is a jazz musician that suits in both the traditional as in the mainstream styles. He has won his spurs in bands like Vince Giordano’s Nighthawks or the bands of Marty Grosz or Marc Shane, who play in the traditional styles, but also with musicians like Toshiko Akioshi, Frank Wess and was a member of Wynton Marsalis’ Lincoln Center Jazz Orchestra too.
 Catherine Russell (photo courtesy: Hans Koert)

Catherine Russell, the US vocalist, popular in this part of the world, joins Dan in the Tadd Dameron ballad  If You Could See Me Now. Lately she has been awarded in France for her album Strictly Romancin’ with the Vocal Album of The Year 2012 (Le Prix du Jazz Vocal 2012) by the French Jazz Academy (l'Academie du Jazz) and in New York City she received an award as  Outstanding Jazz Performer. Congratulations Catherine - I really like your music - you deserve it!

Mark Sherman (source: jazzmusicarchives.com)


It’s hard to make a choice what duos I like best ….. Long Ago and Far Away is great, as is the Pitter Panther Patter by Dan Block and Scott Robinson, due to the fact that the sound of the baritone always fascinates me. Also the duet with Mark Sherman in In The Dark and the Jazz Samba inspired by the Bill Evans-Jim Hall duet, as recorded originally in May 1966 for Verve, are great.( featuring bass player Saul Rubin)

This album can be ordered at Miles High Records or at Dan Blocks site.

Hans Koert
keepswinging@live.nl
Follow the Keep (it) Swinging blog at Facebook or ask for its newsletter

It must be one of the most pure ways to improvise: the duet. Call and respond are the basic elements of jazz music, born a century ago ..... Dan Block had the audacity to make such an album, entitled Duality - almost a dozen duo-specials, featuring Dan Block in duet with pianist Ted Rosenthall, guitar player Paul Meyers, awards winning vocalist Catherine Russell, baritone saxophone player Scott Robinson, vibist Mark Sherman and a handfull of others ..... Dan Block: Duality

 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Tuesday, January 22, 2013

Rein de Vries: Arm en Rijk


Arm en Rijk (1964) - de Nederlandse vertaling van Too Used Being With You; een bescheiden hitje voor Rein de Vries. 
Een singeltje, opgediept uit het columbarium van vergeten liedjes
Patrick van Griethuysen.

  • Zomaar wat platen uit de vergetelheid tevoorschijn gerukt. 

Een "zo-nu-en-dan" rubriekje, samengesteld door Patrick van Griethuysen.

In dit rubriekje breng ik eens wat gekrast en verstoft werk uit de vochtige muffe doos die in de kelderbox woont ten tonele. Kortom, vergeten oude meezingers die destijds succesvol waren maar op dit moment bijgezet zijn in het columbarium van vergeten liedjes.

 Speurende naar weer eens iets anders kleeft mijn blik ineens op een urntje met minder stof: 27 oktober 1964 staat erop, wel ja deze moest het dan maar worden ...... OEPS! na het openen schalt ineens als een "djinn" de stem van Rein de Vries door de kelder "Mijn Faaaaaaaaader was arm, de jouuuuuuuuuuuwe was rijk" Nu dat is schrikken dat kan ik je wel vertellen. 
  • Rein de Vries (1942) werd geboren op Java en bracht de eerste jaren van zijn leven door in een Jappenkamp. In 1950 kwam het gezin definitief in Den Haag wonen. Hij werd bij toeval "ontdekt" toen hij in de Studio zijn buurmeisje moest begeleiden tijdens een auditie. Omdat het allemaal lang duurde gingen ze zomaar wat spelen en zingen ....   Hij kreeg een platencontract en maakte in 1959 zijn eerste singeltje Blonde Baby Doll. Met het nummer Patsy had hij in 1965 en in 1977 een grote hit .... Arm en Rijk werd geen hit, wel het nummer op de B-kant Dear John, dat hij samen met Hetty de Vries, zijn echtgenote, aan de groep toevertrouwde.
En alsof dat nog niet erg genoeg is komen er, arm in arm, ook nog Skeeter Davis en Bobby Bare tevoorschijn "Too used being with you" fleemen ze! Nu ben ik verkocht!



Het melodietje en de tekst zetten zich minstens voor de komende veertien dagen onaangenaam in mijn kop vast. Je kunt niet meer ophouden 't lamme ding te neurien! Jessis! Het is een echte onvervalste breinkraker! Iemand bij RCA had bedacht dat deze twee Country vertolkers wel eens een mooi duetalbum zouden kunnen gaan maken, en zo geschiedde. Er werd o.a. 'n single van getrokken waarbij "A Dear John Letter" als "A" kant en "Too used being with you" als "B" kant.


  • Skeeter Davis (1931-2004), echte naam Mary Frances Penick, startte haar carrière in the Davis Sisters. Ze behaalde verschillende grote hits, maar haalde met A Dear John Letter, gezongen samen met Bobby Bare , geen plaats in de Country Top 10. 


  • Bobby Bare, geboren in 1935, sleepte ook de ene hit na de andere voor RCA, Mercury en Columbia binnen. Hij schreef nog even geschiedenis doordat zijn compositie Things Change in de finale  wist te komen, waaruit de keuze gemaakt moest worden met welk lied Noorwegen (!) afgelopen jaar in Baku (Azerbeidzjaan) mocht meedoen in het Eurovisie Songfestival... Het bleef bij een derde plaats in de 2012 Melodi Gran Prix nationale Noorse finale.  


 Ferlin Husky (1925-2011) in de film Country Music on Broadway (1964)

A Dear John Letter kenden we al eerder en was in 1953 naar de top van de country chart gezongen door Ferlin Husky en Jean Shepar; Husky deed zijn tekst in verhaalvorm terwijl Jean zong. Maar hoger dan een vierde plaats in de pop chart kwam het niet. 

  • Ferlin Husky (1925-2011), was al een tijdje actief als zanger en entertainer, tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen hij als soldaat bij de marine zat. In 1953 tekende ook hij een contract bij Capitol en na wat mislukte singeltjes, werd  A Dear John Letter samen met Jean Shepard een grote hit. Hij droeg pakken met glitter  geïnspireerd door de pakken ontworpen door de Joodse ex-bokser Nudie Cohen, waarop, als sprekend symbool, Husky-honden waren afgebeeld, refererend  uiteraard, aan Ferlin's familienaam. In 2010, een jaar voor zijn dood, werd hij "bijgezet" in the Country Music Hall of Fame, zo ongeveer het hoogste wat een Hillbilly- en country zanger kan bereiken.
In de Country Chart is A Dear John Letter maandenlang op nr 1 blijven staan. Overigens namen Husky en Shepard ook nog een antwoord op de Dear John Letter op wat als titel kreeg "Forgive me John" - Maar daarover nu genoeg. 

Luister maar eens naar A Dear John Letter gezongen door Ferlin Husky en Jean Shepard.


  • Jean Shepard (1933) tekende meteen nadat ze examen gedaan had op haar high school een contract met Capitol. Ze speelde bas in een all-girl band, the Melody Ranch Girls en scoorde op 21-jarige leeftijd haar eerste hit samen met Ferlin Husky met het nummer A Dear John Letter.  Het nummer werd een hit, een million seller, in 1953.  Ook zij maakte carriere met nog heel wat populaire platen. Ook zij werd, net als Ferlin Husky in 2011 bijgezet in  the Country Music Hall of Fame
We hadden het over "Too used being with you" een tranentrekker van de eerste orde en gecomponeerd door J. Rhodes en D. Carter. Wie zich achter deze namen schuil houden is mij niet bekend. Tja, en dan moest het er nu maar eens van komen: Rein de Vries" - Nederlandse versie van Too Used Being With You met de mooie titel "Arm en Rijk" - Nederlandse tekst van P. Cirkel wie dat dan wel mag zijn. 

Luister maar eens naar een fragment van Arm en Rijk, gezongen door Rein de Vries


Als saillant detail hebben sommige singles een vertaling van A Dear John letter op de "B" kant, gezongen en gesproken door Rein en zijn echtgenote.

Arm en Rijk - Rein de Vries (Fontana)

Vreemd genoeg kwam het nummer enige weken in de top 40 terecht waarna het roemloos in de vergeet-urn terecht kwam. 
Maar goed, wat vertelde de Amerikaanse tekst ons eigenlijk? Welnu:
  •  Hmmmmmmmmmmmmmmmm, Too used to that certain someone to offer my love to anyone new. My excuse for not wanting no one too used to being with you. When you lose a true love you treasure other affairs are just to pass time. You find a kiss just a cheap imitation the love they offer's not real genuine. Some other's arms may hold and caress you and some other's lips may burn on my own. While my eyes are filled with their beauty my heart inside will be crying alone. Too used to be etc.Hmmmmmmmmmmmmmmmm.


Skeeter Davis & Bobby Dare - A Dear John Letter - Too Used To Being With You (RCA Victor)

 Nu, dat is het dan eigenlijk. Het gaat niet echt om de tekst maar wel om het uitermate irritante muziekdeuntje wat de tekst begeleid.

Wel super "slick" gecomponeerd met weerhaakjes inclusief om het maar goed vast in de kop te zetten. Overigens M'neer of Mevr. P. Cirkel kon er ook wat van: Lees maar eens mee: 
  • Hmmmmmmmmmmmmmmmmmm, Ik wou je niet aan me binden. Mijn vader was arm de jouwe was rijk. Ik deed of ik je niet minde wij zijn helaas niet gelijk. Jij was steeds de zon in mijn leven wij waren saam gelukkig als paar al wat je had dat had jij willen geven. Maar toch moesten wij helaas van elkaar. Ik was niet van stand en voelde jouw zorgen en zei je dan niets en hield je van mij. Toch dacht jij wel aan later aan morgen. En ik deed alsof en liet je weer vrij. Hmmmmmmmmmmmmmmmmmm. 
Ook niet echt een spannende tekst, tamelijk "hand-tam". Eigenlijk geen wonder dat het nooit wat geworden is. Okay, dop er weer op, wegzetten en nooit meer naar kijken. (Waarvan acte)

Patrick van Griethuysen
keepswinging@live.nl
Volg de Keep (it) Swinging blog via Facebook of vraag de gratis nieuwsbrief.


Speurende naar weer eens iets anders kleeft mijn blik ineens op een urntje met minder stof 27 oktober 1964 staat erop, welja deze moest het dan maar worden ...... OEPS! na het openen schalt ineens als een "Djinn" de stem van Rein de Vries door de kelder "Mijn Faaaaaaaaader was arm, de jouuuuuuuuuuuwe was rijk" Nu dat is schrikken dat kan ik je wel vertellen. En alsof dat nog niet erg genoeg is komen er arm in arm ook nog Skeeter Davis en Bobby Bare tevoorschijn "Too used being with you" fleemen ze! Nu ben ik verkocht! In dit rubriekje breng ik eens wat gekrast en verstoft werk uit de vochtige muffe doos die in de kelderbox woont, ten tonele. Kortom, vergeten oude meezingers die destijds succesvol waren maar op dit moment bijgezet zijn in het columbarium van vergeten liedjes - en daar moeten ze voorlopig maar blijven!


 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions

Monday, January 21, 2013

Graham Dechter: Takin' It There

 Jazz music after my heart 
Graham Dechter, a promising guitarist in his twenties, jazz mature beyond his years ....
 Hans Koert

Last year Graham Dechter, a promising guitarist in his twenties, released his latest album Takin' It There with a dreamed rhythm section, featuring Tamir Hendelman at the piano, John Clayton on double bass and Jeff Hamilton on drums. The album was recorded in Van Nuys (LA) (Ca) ( Takin' it There and Father) April 2011 and Hollywood (Ca) August 2011. This is Jazz music after my heart ......

Graham Dechter raised in a musical family – his grandfather and both his parents were part of the music scene in California as music teacher and trombonist (Ted Detcher), saxophonist and Hollywood orchestrator ( Brad Dechter) or vocalist ( Maureen Dechter). Born in LA he started at five at the violin and started to play the guitar as a teenager ……


Graham Dechter ( photo courtesy: Chaz Nenneker)

He studied classical music while at Idyllwild Arts Academy high school, where he discovered jazz music thanks to bass player Marshall Hawkins, who learned him to improvise. Graham became inspired by jazz guitar players like Wes Montgomery and Barney Kessel.  More than anything, Marshall Hawkins conveyed the spirit of the music to his students, in a way that only someone who’s been there and lived the jazz lifestyle can.  Graham studied jazz studies program at Eastman School of Music, when Jeff Hamilton asked him to join the prestigious Clayton-Hamilton Jazz Orchestra (CHJO) – Graham became, 19 years old, the youngest member of the band ever.


Jeff Hamilton ( photo courtesy: Hans Koert)


It isn’t so strange that Graham asked these men for this dreamed rhythm section … to accompany him at this album. Both John Clayton, bass player and Jeff Hamilton drummer are the founders of this band. 
They know each other since the years they played in the  Monty Alexander trio, the trio that created a furor after its 1985 Montreux concert – In 2005 this famous trio re-united and played during  a club tour all along European venues, like the Porgy en Bess club in Terneuzen (The Netherlands).  After the trio was disbanded John Clayton, who had moved to Holland, and Jeff Hamilton stayed close friends and shared their passion to found a big band, like the Thad Jones / Mel Lewis Band.

 Tamir Hendelman (photo courtesy: Hans Koert)

Tamir Hendelman has been part of the  Clayton-Hamilton Jazz Orchestra for years.  As a six year old boy he started to play the piano in his motherland Israel before he moved to the States in 1984. He studied at the Eastman School of Music and started to play in the Jeff Hamilton Trio in 2000 before he joined the CHJO. I heard him in Porgy en Bess too with the Jeff Hamilton Trio, October 2008 – Tamir surprised with his debut album Playground and the 2010 album Destinations. He was also part of Jeff Hamilton latest trio album: Red Sparkle.


 Graham Dechter - Takin' It There ( Capri Records Ltd CAPRI 74117-2)

The album Takin’ It There has ten tracks. Two tracks, Together & Apart and the first half of the final track, Amanda, are own compositions.  
You can easily recognize which jazz musicians inspired Graham Dechter: Wes Montgomery’s composition Road Song opens the album and the rather unknown Be Deedle Dee Do was originally composed by Barney Kessel.  Other compositions are by John Clayton ( Grease For Graham), George Coleman (Father) and Lee Morgan ( Hocus Pocus), originally recorded for the 1963 Blue Note album The Sidewinder. Enjoy the great Graham Dechter Quartet in a live fragment, playing this tune Hocus Pocus



 I like the Dechter composition Together & Apart with a great opener on bowed bass by John Clayton – George Coleman’s Father is another favorite, like the standard Come Rain Or Come Shine which show both Jeff at his best -  at the brushes …..  But the one that hits me most, is the Jobim theme Chega de Saudade, better known as No More Blues with an almost classic piano "improvisation" by Tamir Hendelman - the quartet at its best 



Jazz as Jazz should be played.  A great album - a great band. This album can be ordered at the Capri Records site or at Graham Dechter's

Hans Koert
keepswinging@live.nl



Last year Graham Dechter, a talented guitarist in his twenties, released his latest album Takin' It There with a dreamed rhythm section, featuring Tamir Hendelman at the piano, John Clayton on double bass and Jeff Hamilton on drums. This is Jazz after my heart ...... This is Jazz as Jazz should be played!
 Retrospect
Keep Swinging (old) Oscar Aleman Choro Music Flexible Records Hit of the Week-Durium Friends of the Keep Swinging blog Keep Swinging Contributions